Donderdag 19 augustus
Toen we donderdag aan kwamen bij ons hotel kwamen we tot de ontdekking dat het theater van Legally Blonde er precies tegenover lag. Dat kwam goed uit want ik was van plan om te proberen voor die avond een kaartje te bemachtigen via de lottery.
En dat lukte gelukkig, ik werd zelfs als tweede getrokken. De man van de lottery had wel wat moeite met mijn Nederlandse naam, maar hij deed erg zijn best.
Het bleek een kaartje voor de eerste rij te zijn. Het podium was hoog, maar gelukkig zat er nog een orkestbak tussen en kreeg ik alleen bij het begin van de eerste scène echt last van mijn nek. Verder miste ik af en toe wat laag aan de vloer en had ik wat minder overzicht. Maar wat geeft het om de opkomst van Bruizer te missen als je wanneer je daarna recht op gaat zitten hem van dichtbij kunt aanschouwen. Het was zo’n lief, schattig beestje en hij speelde zijn rol ook nog eens heel goed. In het begin blafte hij volgens mij een beetje te enthousiast, maar dat heeft ook wel weer wat voor de rol. 😉
En doordat ik zo dichtbij zat kon ik bijvoorbeeld wel weer de Warnerposters en -foto’s in Elles kamer, de headshot en de LSAT-score eens goed bekijken. Bovendien kun je natuurlijk dichtbij de emoties wat beter zien.
Na de voorstelling ben ik nog even teruggelopen naar de wand met alle foto’s van de spelers voor het theater en ik meende bij diegene die normaal Margot speelt, het gezicht van Viviënne te herkennen. Het was in ieder geval duidelijk dat ik voor Viviënne geen eerste cast had gehad, want de Viviënne op de wand zag er heel anders uit. Daarna het castbord bekeken bij de ingang en daar stonden drie namen van de cast een stuk naar rechts geschoven: degenen die Viviënne, Margot en Professor Callahan speelden. En aangezien ik de professor ook al niet had herkend, was me meteen duidelijk dat dit de understudy’s waren die speelden. (Zo’n handig systeem doen ze in Nederland natuurlijk weer niet aan).
Verder speelde dus de gehele eerste cast, met natuurlijk wel verschuivingen in het ensemble. Zo zag ‘dad’ er meer uit als een ‘brother’, maar hij deed erg zijn best dat te compenseren met zijn spel en qua stem was hij wel echt een ‘dad’. Onze Bruizer kon ik ook nergens vinden op de borden, dus misschien was dat ook wel een understudy. 😉
Iedereen speelde heel erg goed. Sheridan was heel erg goed in het schakelen tussen de vrolijke/ hyper en de verdietige en serieuze kant van Elle. Je kon echt goed met haar meevoelen. Ze had zelfs tranen in haar ogen toen Warner het uitmaakte.
Alex deed me heel erg denken aan de Broadway Emmett, maar met toch net een wat andere draai eraan. Net zo ontzettend goed dus ook.
Richard was een echte Warner. Heel goed in het oppervlakkige, maar hij liet ook duidelijk zien dat Warner wel gevoel heeft. Zo speelde hij heel mooi een oprechte bezorgdheid om Elle, nadat hij doorkreeg dat zij iets heel anders had verwacht van hun avondje uit. En hij was net een standbeeld tijdens de freezemomenten.
In dat laaste was Aiofe bij haar eerste freeze wat minder goed. Maar ja, dat is wat opvalt als je zo dichtbij zit te kijken naar een voorstelling waar eigenlijk niets slechs over te melden valt. Verder deed ook zij het geweldig. Ik kan verder iedereen wel gaan opnoemen, maar dat wordt nogal veel van hetzelfde want ze waren allemaal gewoon heel goed, zoveel als ook de ensembleleden in hun rol wisten te leggen terwijl ze teglijkertijd van het podium af spatten. Er zat trouwens een Vincent de Luneset look-a-like bij die o.a Carlos speelde.
Verder vielen me nog een aantal nieuwe dingen op, los van het decor (ten opzichte van in ieder geval Broadway uitvoering die bij MTV te zien was). Zo is Simon Cowell de nieuwe buurman van Elle en wil Bruizer nu toch liever op Elles kamer televisie kijken omdat hij verslaafd is aan Glee (i.p.v. Days of our Lives). Wat me nu ineens ook opviel, en ik weet niet of dat komt omdat in de MTV-uitzending de dansers in ‘Whipped into Shape’ niet zo duidelijk in beeld komen of omdat het echt nieuw is, maar er dansen een viertal(?) jongens mee in de gevnagenisscène verkleed als vrouw. Ze dragen een pruik met staartjes of vlechten en wel hele rode lippestift. Nieuw of niet, ze hadden er duidelijk emorm lol in.
Kortom: Legally Blonde blijft gewoon een geweldige voorstelling, zeker met zo’n geweldige cast.