martijn-j - 22 March 2013 10:23 AM

chess - 22 March 2013 07:56 AM

Als het theaterpubliek gedurende de hele preview periode compleet uit zijn dak gaat dan moet dat toch de maatstaf zijn?

Ben ik niet met je eens. Iets dat populair is hoeft niet per se goed te zijn.

Ok dat is iets te scherp gesteld. Wat ik bedoel is dat ik recensenten maar ook veel musicalforumleden er van verdenk dat ze constant aan het kijken zijn of een show wel aan hun standaards voldoet. Ik ken mensen die vroeger naar een theater gingen en blanco naar een voorstelling gingen om zich te laten entertainen. Naarmate ze vaker naar een musical toe gingen en ze er ook meer ‘verstand’ van kregen viel het mij op dat ze hun ‘beginnersgevoel’ kwijt raakte. Ze gingen praten over wat er allemaal fout was aan een show, terwijl volgens mij je eerste gedachte zou moeten zijn: heb ik een leuke, mooie of ontroerende voorstelling gezien.
Mooi voorbeeld is viva forever en ook lover never dies. Binnen de kortste keren viel iedereen op musicalforums over elkaar heen om te zeggen hoe slecht die shows waren. Ik ben met een open mind naar beide shows gegaan met maar een doel: ik wilde een leuke avond hebben. Bij beide shows is dat gelukt al besef ik ook wel dat beide shows verre van perfect zijn.  En dat punt mis ik dus vaak in recensies of reacties van musicalfans. Natuurlijk mag je kritisch zijn maar je eerste insteek zou moeten zijn om met een open mind, zonder vooroordelen een show te gaan bekijken met als doel een leuke avond te hebben.
Daarnaast moet je show altijd beoordelen op zijn uitgangspunten. Book of mormon heeft mmar een doel: het publieke een heerlijke avond geven waarin er veel gelachen wordt. Het doel is niet om je aan het denken te zetten of om je te laten graven naar allerlei vormen van subteksten etc

Als ik book of mormon beoordeel doe ik dat vanuit dat kader, en in mijn ogen is het dan een briljante show. Net zoals viva forever eigenlijk ook best leuk was ondanks alle fouten in die show.

Ik vind dat altijd zo’n dooddoener dat je ‘blanco’ een voorstelling in zou moeten gaan. Ik kan en wil dat niet, je hoeft op het moment dat je in het theater zit je geheugen en je verstand toch niet uit te schakelen ?

Ik zit toch altijd met bepaalde verwachtingen in de zaal. Soms valt het enorm tegen, nog vaker valt het mee en meestal heb ik een fijne middag of avond in de theaters.

Om even on-topic bij ‘The Book Of Mormon’ te blijven. Ik heb een hele leuke middag gehad maar na alle Amerikaanse recensies en de hype die deze productie omgeeft had ik er veel meer van verwacht.

Er is altijd gedaan of Mormon het achtste wereldwonder is als het om ‘musical comedies’ gaat. Voor mij is het dat niet, ik heb in dit genre betere en leukere musicals gezien.

Theo - 22 March 2013 10:55 AM

Ik vind dat altijd zo’n dooddoener dat je ‘blanco’ een voorstelling in zou moeten gaan. Ik kan en wil dat niet, je hoeft op het moment dat je in het theater zit je geheugen en je verstand toch niet uit te schakelen ?

Ik zit toch altijd met bepaalde verwachtingen in de zaal. Soms valt het enorm tegen, nog vaker valt het mee en meestal heb ik een fijne middag of avond in de theaters.

Om even on-topic bij ‘The Book Of Mormon’ te blijven. Ik heb een hele leuke middag gehad maar na alle Amerikaanse recensies en de hype die deze productie omgeeft had ik er veel meer van verwacht.

Er is altijd gedaan of Mormon het achtste wereldwonder is als het om ‘musical comedies’ gaat. Voor mij is het dat niet, ik heb in dit genre betere en leukere musicals gezien.

Dan zijn we het denk ik wel eens.  Ik denk dat het zeker tegenwoordig met social media etc onmogelijk is om blanco naar een show te gaan. Overigens, ook als je naar een nieuwe show gaat van Andrew Lloyd Webber dan zal je altijd onbewust een bepaald verwachtingspatroon hebben. Wat ik hier met blanco bedoel is het volgende: vanaf het moment dat een musical of toneelstuk begint probeer ik mij volledig te concentreren op de voorstelling en treed ik de voorstelling met open blik toe.  Meestal werkt dat goed. Mooi voorbeeld is Viva Forever. Ik had in december een kaart gekocht voor viva forever. Toen kwamen de slechte recensies en veel commentaar op musicalsites. Ik heb serieus overwogen om een andere voorstelling te boeken ook al had ik mijn kaartje voor vivaforever al in bezit. Uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen naar de show te gaan. Vanaf het moment dat ik in het theater was heb ik alles wat ik over de show had gelezen van mij af laten glijden. Ik heb de omgeving, de mensen naast mij, het theater in mij opgenomen om in de sfeer te komen en daarna heb ik in alle rust de voorstelling bekeken. De conclusie was dat ik een leuke avond heb gehad. Daarna ben ik wel over de show gaan nadenken en kwam ik tot de conclusie dat er wel een hoop dingen waren die ik liever anders had gezien, die ik minder goed vond etc. Maar het eerste gevoel na afloop van de show dat ik een leuk avond heb gehad heb ik mij niet meer laten afnemen. Bij book of mormon had ik vooraf hele hoge verwachtingen, ik had het kaartje immers al bijna een jaar van te voren geboekt. Ook bij binnenkomst in het prince of wales theater heb ik dat verwachtingspatroon van mij laten afglijden en ben ik gewoon gaan genieten van de show. Deze keer had ik een supervoorstelling en kwam ik zwevend naar buiten. Ook al waren er na afloop best dingen waavan ik dacht: dat had beter gekund. Maar dat hemelse gevoel, die totale sensatie die is gebleven.

Volgens mij zeg je in jouw reactie ongeveer hetzelfde.

Een mooie recensie van time out. 4 sterren. Maar gaat hem in dit geval meer om de inhoud van de recensie.
Ik vind pesoonlijk dat deze recensent het goed heeft begrepen.

http://www.timeout.com/london#!/london/theatre/the-book-of-mormon

Book of mormon heeft de dag na de premiere alle records wat betreft kaartverkoop gebroken.
En volkomen terecht!

Toch raar, want de recensies zelf zijn toch niet uitzonderlijk goed.

Afgelopen woensdag gezien en ik heb enorm gelachen (en de rest van de zaal ook, die gingen aardig uit hun dak). Humor echt herkenbaar in de trant van South park, enorm vrolijke liedjes die ook nog ontzettend grappig waren en een verhaal wat steeds absurder werd. En dan de namen van sommige personages… (ik noem een generaal…), ik vond het heel grappig.
Ik heb een leuke middag gehad in ieder geval.

Vraagje,
We dachten eraan om hem in de winter te gaan bekijken,
zijn er voor Book of Mormon Daytickets beschikbaar of moet je echt van tevoren zeker boeken ?

Book of Mormon is op dit moment volgends mij de meest succesvolle musical ter wereld dus je zou er zeker verstandig aan doen om een tijdje van te voren te boeken.

sorry - 07 June 2013 07:11 PM

Book of Mormon is op dit moment volgends mij de meest succesvolle musical ter wereld dus je zou er zeker verstandig aan doen om een tijdje van te voren te boeken.

Als er kaarten op de dag zelf vrijkomen die goedkoper en goede plaatsen zijn, verkies ik wat in Londen vroeger op te staan. Maar weet dus niet of er op de dag zelf kaarten vrij komen…

Op Broadway staan er elke dag mega-hoeveelheden voor lottery en mensen de hele dag te wachten op return tickets. Ik kan me zo voorstellen dat het voor BoM op West End ook zo zal zijn; maar mogelijk kun je meer informatie vinden op een UK-forum? Whatsonstage?

Lottery, maar geen garantie op kaartjes, voor elke show (zie website met meer info). Je kan tot 2 kaarten voor 20 pound kopen als je wint en dat is front row (goede plaatsen) of in de rij voor return tickets.

Voor de lottery staan er meestal wel zo’n 50 tot 100 mensen denk ik, de keren dat ik ben geweest. Misschien morgen weer… lol

Als je echt zeker wilt zijn van plaatsen, zou ik echt aanraden vooruit te boeken want deze show is elke dag bommetje vol 😊

Ook van Book of Mormon best genoten. Maar die hele hype snap ik dan toch weer niet. Vind bijvoorbeeld een Producers toch vele malen beter, ook qua humor. Maar volle zalen inderdaad, zelfs op een woensdagmiddag. En toch de enige show die ik vorige week zag waarbij het publiek na afloop meteen en massaal ging staan bij het slotapplaus.

Book of Mormon is denk is ook een hype omdat jongeren er massaal op vallen. Vooral in Europa is de South-park humor geliefd bij jongeren, in Amerika is dat wat meer verspreid over de leeftijden. Zijn we allemaal al iets te oud?

Naast de al absurd geprijsde Premium Tickets van £ 127 heeft ‘The Book Of Mormon’ nu een nog hogere prijscategorie zag ik van £ 152 voor een kaartje ...

Ik ben benieuwd wat voor extra’s je daar allemaal voor krijgt maar het moet niet veel gekker worden. Ik hoop niet dat dit een nieuwe trend is.