Afgelopen week zag ik - eindelijk - deze film. Ik was enthousiast toen de film werd aangekondigd en de cast beloofde veel, maar bij de eerste zangfragmentjes van Emma Watson werd ik toch wat huiverig. Ook nu, na het zien van de film, zijn er punten waar ik heel enthousiast over ben, maar zeker ook dingen die ik liever anders had gezien.
Laat ik daar mee beginnen: Emma Watson is een plaatje als Belle, maar haar zang is volledig geautotuned en dat vind ik oprecht een smetje op deze film. Het klinkt blikkerig en onzeker, zielloos bijna, en het verschil met het ensemble en de andere castleden is overduidelijk en ben heel blij dat ze niet zo veel te zingen heeft. Ik bedoel: Emma Thompson is ook niet echt een zangeres, maar haar stem klinkt veel natuurlijker. Dan Stevens klonk voor mij wél goed en Evermore voelde bij mij echt als een mes recht in mijn hart dat drie minuten werd rondgedraaid. Qua gevoel en intentie ongeveer gelijk aan If I Can’t Love Her (zoals Days in the Sun eigenlijk een vervanging is voor Human Again). Dit nummer is voor mij het begin van het hoogtepunt van de film, de aanval op het kasteel is fantastisch mooi in beeld gebracht, evenals de transformatie.
In vergelijking met de musical vond ik de personages veel minder een uitvergroting/live action tekenfilmfiguur, vooral Gaston en LeFou, en dat was erg fijn. Deze live action remake is met veel liefde en zorgvulidgheid gemaakt, dat zie je er echt wel aan af. De toevoeging van het verhaal van Belle’s moeder vond ik niet vergezocht, de weg er naartoe wél een beetje. “It’s magic, period” - jammer. Wat ik qua verhaal wel erg mooi vond, was hoe goed er is nagedacht over de diepere invulling van de vloek. Dat de dorpelingen niets meer weten van het kasteel, de mysterieuze vrouw in het dorp, dat het kasteel langzaam afbrokkelt, de boom bij het pad naar het kasteel, Maurice die als het ware naar het kasteel wordt gejaagd (alsof de vloek vindt dat het wel eens tijd wordt dat ‘ie verbroken wordt), de boom die weer overeind staat na eerder te zijn geraakt door bliksem (alsof de vloek wil zeggen dat het nog niet het juiste moment is om naar het kasteel te gaan om het beest aan te vallen). De heks is in feite continu in control, op de achtgrond.
Nu kan ik ook zeggen dat de ophef omtrent LeFou echt nérgens over gaat. Het is een seconde, een foutje in de dans, een blik van verbazing misschien, maar kom op, gaan we hier echt uit opmaken dat LeFou misschien gay is? In de rest van de film zit veel mee suggestie in die richting, maar ook dat is denk ik ook puur wat je wilt of verwacht te zien en welke invulling je daaraan geeft.
