Vanavond zat ik in de zaal, de eerste keer The Lion King als musical voor mij. De eerste keer dat deze musical in Nederland was, was ik nog wat jong om alleen te gaan en kreeg ik mijn moeder ook niet overal mee naartoe. Zij zei over musicals als deze en Beauty and the Beast “zet de film maar op”. Nou, had ik nu alsnog maar naar mama geluisterd… Wat een teleurstelling! Men heeft denk ik te veel willen vasthouden aan de film, zo van “we doen er een paar extra liedjes bij en dan is het een musical”. Erm, tja, zo werkt het niet. Beauty and the Beast is in vergelijking met dit een fantastisch kunstwerk, zelfs met de lachwekkende transformatie die ze hier gebruikt hebben.
Was dan alles slecht? Neuh, dat niet, maar ik bleef wel verdikke op mijn honger zitten. De opening is gaaf met vraag-antwoord en de dieren die door de zaal opgelopen komen. En Gaia is mooi en sterk als Nala, zingt goed en acteert geloofwaardig. Verder heb ik me aan Pumbaa (Zjon, en wát een leuke pop!), Zazu (Maarten) en Rafiki (Gitty, hoewel slecht bij stem) nog het minst gestoord, de rest is à³f te veel karikatuur (wat waarschijnlijk vooral de schuld is van het materiaal en de regie) à³f valt door de mand qua performance. Ik heb wat extra gelet op Jorrit Ruijs als Scar (omdat ik van dichtbij gezien heb hoe iemand tot twee keer toe werd afgewezen voor de rol, terwijl het eigenlijk zowat in kannen en kruiken was), maar voor mij blijft hij te vlak in zijn spel en vraagt de rol te veel van hem qua zang. Máár, bij hem zag het er tenminste niet uit alsof hij zich ongemakkelijk voelde, terwijl ik dat bij heel veel andere rollen wel had en dat haalt de boel echt wel onderuit. Als er geen mensen zijn die dit beter kunnen, moet Stage dan vanuit artistiek oogpunt zo’n show wel weer terugbrengen?
Enfin, dit Disneygedrocht hoef ik niet meer te zien. Ik zal binnenkort de dvd wel opzetten, want die komt een stuk meer binnen dan dat dit deed.