Ik ben woensdagavond 4 december naar We Will Rock You geweest in AFAS Live.
Ik heb de voorstelling ooit gezien in het Beatrix Theater. Hierdoor wist ik dus enigszins wat mij te wachten stond. Ik moet zeggen dat ik vrij confused de voorstelling heb verlaten.
Allereerst is de keuze op (naar mijn idee) 3/4 Italiaanse mensen in de cast niet slim geweest. Vooral de hoofdrollen van Galileo en Scaramouche zijn slecht te verstaan en verstoren hierdoor een groot deel van het verhaal. Wat mij betreft is de redding op dit gebied dan vooral het fijne Engelse accent van Britt en Ozzy en natuurlijk de Killer Queen genaamd Anastacia. Ook Stanley Burleson kan een goed woordje Engels en stoort op dit gebied niet. De rest van de cast is echter moeilijk te verstaan en dit doet het flinterdunne verhaal niet ten goede.
Wat de zang betreft moet ik zeggen dat ik weinig op- of aanmerkingen heb. Ook de Italiaanse castleden zingen goed. Het lied wat Stanley Burleson ten gehore brengt is prima alleen kan hij beter niet meer de hoogte in gaan, dit klonk pijnlijk en niet zuiver. Wat betreft Anastacia heeft deze kleine dame een dijk van een stem. Ze hadden haar wat mij betreft veel grootser mogen aankleden maar haar stem maakt ontzettend veel goed.
Het decor is simpel en wordt zodanig ingezet dat de verschillende locaties duidelijk naar voren komen. De grande entree van de Killer Queen ging echter mis waardoor het decor erg fragiel bleek te zijn en de Amerikaanse zangeres uiteindelijk via de zijkant van het toneel (al zingend zonder haar te zien) op het podium kwam. Dit probeerde ze met een grap op te lossen.
Dit brengt mij op het volgende punt. Ik werd niet meegenomen in het verhaal. Dit is wat mij betreft een vereiste aangezien het verhaal al flinterdun is, is het aan de spelers om ervoor te zorgen dat wij ze geloven. Waar de stemmen soms prachtig klonken was het acteerwerk van sommige spelers echt te min. Vooral Scaramouche en Killer Queen komen totaal niet uit de verf. Waar Anastacia zich soms beroept op haar personage als wereldberoemde zangeres kan ze het felle en beangstigende niet echt overbrengen. Ook Scaramouche, een personage waar je stiekem van wilt houden, komt totaal niet over. Of dit is omdat je merkt dat ze moeite heeft met de soms ingewikkelde Engelse woorden of omdat deze speelster gewoon geen actrice is kan ik niet benoemen. Ik heb me helaas soms wel een beetje aan haar zitten ergeren.
Verder ging er afgelopen woensdag veel fout op het gebied van licht en decor. Zo kwam het doek niet altijd vloeiend naar beneden en toen de pauze begon stond de cast zeker 30 sec op een half donker podium. Ook de entree van Killer Queen ging niet goed wat haast voor een hilarisch beeld zorgde en soms stonden microfoons niet aan waardoor je de spelers niet kon verstaan.
Korte samenvatting:
De musical is leuk door de prachtige muziek van Queen. Deze versie is het echter niet waard om de €89,- die betaald moet worden voor een Try-out daadwerkelijk te betalen. Ik kon via mijn werk gratis naar deze voorstelling en heb hierdoor met een ander blik kunnen kijken. Maar mocht ik de volle prijs hebben betaald zou ik me vrij bedrogen voelen door de producent. Laten we hopen dat de productie na de première vrij zal zijn van de fouten en dat de cast nog wat Engelse les krijgt voor ze verder gaan touren.