Ik heb eigenlijk een aantal nummers van marco borsato die ik niet kan horen zonder in tranen te schieten
namelijk de volgende
OPA
Vroeger zat ik uren op de stoel bij opa
Hij vertelde me dan altijd een verhaal
Of we gingen samen naar de golven kijken
En de mensen kenden opa allemaal
Ja ik weet nog hoe we konden blijven lachen
Om een hondje wat daar speelde op het strand
En dat zomaar naar de golven ging staan blaffen
Of wou vechten met een weggewaaide krant
En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen lange einden heel gezellig hand in hand en dan keek ik om en zag mijn kleine voeten naast mijn opa’s grote stappen in het zand
Maar nu loop ik in mijn eentje want m’n opa loopt niet mee
En ik breng mijn kleine tranen naar die hele grote zee
Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op
Maar nu loop ik in mijn eentje want m’n opa loopt niet mee
En ik breng mijn kleine tranen naar die hele grote zee
Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op
Duizend vogels woelden over opa’s stappen t zijn alleen mijn eigen voeten die daar staan
Maar ik ken nog zijn verhalen en zijn grappen en ik weet nog wat ik met hem heb gedaan
En zo is opa toch een beetje blijven leven want herinneringen raak je nooit meer kwijt
En hij heeft me zoveel goede raad gegeven dus hij blijft gewoon mijn opa voor altijd.
En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen lange einden heel gezellig hand in hand en dan keek ik om en zag mijn kleine voeten naast mijn opa’s grote stappen in het zand
Maar nu loop ik in mijn eentje want m’n opa loopt niet mee
En ik breng mijn kleine tranen naar die hele grote zee
Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op
Maar nu loop ik in mijn eentje want m’n opa loopt niet mee
En ik breng mijn kleine tranen naar die hele grote zee
Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op
dit nummer is zo belangrijk voor mij omdat ik op dit nummer een aantal kleine aanpassingen heb gemaakt en dat heb voorgedragen op de begrafenis van mijn oma
het volgende nummer is ook van Marco Borsato namelijk
De Bestemming
Ik lig op m’n rug in het gras
En aanschouw de maan
Ik vraag haar of zij misschien weet
Waarom wij bestaan
Waarom we worden geboren
En straks weer gaan
Maar ze zwijgt
En kijkt me lachend aan
Laat me zien
Waar ik voor leef
Laat me voelen
Wat ik geef
Eén moment zodat ik weet
Dat alles niet voor niets is
Dat alles niet voor niets is
Geweest
Je kunt je eigen regels maken en bepalen
Daar in ben je vrij
Het spel begint en dat het eindigt is gegeven
Maar daar blijft het bij
Er is geen schuld maar elke stap heeft consequenties
Voor iedereen
En toch speel je dit spel
Alleen
Oh ik kan maar niet bevatten
Waar en waarom ik hier ben
Zoekend naar een antwoord
Op een vraag die niemand kent
Oh ik wil dit spel best spelen
Maar hoe moet dat
Als ik niet weet wat het doel is
Moet ik dan blind geloven
Dat het zo z’n reden heeft
Dat geen mens mij kan vertellen
Waarom ik dit leven leef
En dat alles hier dus neerkomt
Op vertrouwen
En dat ik net dat gevoel mis
Laat me zien
Waar ik voor leef
Laat me voelen
Wat ik geef
Een moment zodat ik weet
Dat alles niet voor niets is
Dat alles niet voor niets is geweest
Dit nummer is gezongen op de begrafenis van mijn tante afgelopen mei
En ook dit nummer is gezongen op de begrafenis van mijn tante terwijl de kist naar buiten werd gedragen
Het Water
Ik staar over het water
Dat net als ik
Ooit in beweging was
Peilloos diep en dreigend zwart
Net als wat ik in je ogen las
Stekeblind, oostindisch doof
Wil ik voor altijd zijn
Om maar niet te zien of kunnen horen
Dat alles is verloren
Zonder jou kan ik niet
Eten, slapen, lopen,dansen, leven
Dus blijf ik hier nu zitten
En blijf ik hier nu wachten
Tot het water ooit weer in beweging komt
En dan drijf ik mee
Tot aan de zee
Waar jij
Op mij zal wachten
De lucht is licht
En eindeloos
En zo ver boven mij
Onaantastbaar en toch
Zo dichtbij
Net als jij
Het staat in de lucht geschreven
Maar op m’n lippen blijft het kleven
Zonder jou kan ik niet
Eten, slapen, lopen ,dansen, leven
En dus blijf ik hier nu zitten
En blijf ik hier nu wachten
Tot het water ooit weer in beweging komt
En dan drijf ik mee
Tot aan de zee
Waar jij
Op mij zal wachten
Ik staar over het water
Dat net als ik
Ooit in beweging was
Ook de speeltuin van marco borsato vind ik nog steeds erg indrukwekkend zeker in combinatie met de beelden van Kosovo