21 februari
Extra vroeg wandelden we naar het station (dit houdt dus in dat we extreem vroeg waren opgestaan), alwaar we een uur konden gaan wachten voor we kaartje konden kopen. En wat doe je dan? Je gaat natuurlijk het station bekijken! Na vijf minuten hadden we het hele station bekeken (staion Harlow is in het bezit van een koffiebar, een klein winkeltje,twee kaartjes automaten, twee kassa’s en heeeeeel veel posters en flyers)De overige vijfenvijftig minuten hebben we gewacht en gewacht en gewacht, tot we de kaartjes eindelijk konden kopen!
Geheel tegen de gewoonte in hadden we een plan (het ging in het begin al mis op Harlow Station, dus misschien hadden we toen moeten inzien dat plannen geen goed idee was) Na een koffie bioj Starbucks gingen we direct door naar het verkooppunt van ‘getintolondontheatre’. Onze missie van deze dag was: WICKED! Nieuwsgierig geworden door alle fantastische verhalen over deze musical, hadden we besloten deze te gaan bekijken. Na de teleurstellende mededeling van het verkooppunt van ‘getintolondontheatre’, dat er geen kaartjes meer waren met korting, waren we een moment de wanhoop nabij, gelukkig wist het meisje van ‘getintolondontheatre’ ons te vertellen dat er in het theater meestal nog wel kaartjes waren. We haastten ons naar het theater en jawel er waren nog kaartjes voor die middag. Helemaal blij en met een nieuwe missie huppelde we de metro in. Luuk wilde al heel lang Chigaco zien (ik heb deze musical al eens in London gezien, maar vond het helemaal niet erg om nogmaals te gaan), dus gingen we direct door naar het theater van Chigaco. Nadat we daar goedkoop kaartjes hadden gekocht, besloten we ook voor morgen alvast tickets te regelen. De avond ervoor waren we eigenlijk al tot de conclusie gekomen, dat we Mary Poppins wilde zien. Dus was de keuze snel gemaakt, het theater snel gevonden en de kaartjes snel gekocht.
Omdat Luuk nog nooit in London was geweest, besloten we toch ook nog wat touristische dingen te gaan bekijken. Al ruzie makend hebben we de Towerbridge (emotioneel moment) en Buckingham palace bezocht. Daarna was het eindelijk tijd voor Wicked.
(Even een waarschuwing vooraf: Als je Wicked een briljante musical vindt, en je er niet tegen kan als iemand dat niet vindt, sla dit dan over)
Wicked
Vol verwachting en enthousiast ging ik de zaal in. Dit moest gewoon erg goed zijn, want ik had nog geen negatieve reactie op de musical gehoord! Maar helaas heb ik toch moeten concluderen dat dit absoluut niet mijn musical is! Voor de pauze vond ik het gewoon echt saai en het was maar goed dat Defiying Gravity voor de pauze wordt gezongen, anders had ik geen rede (behalve dat Luuk wilde blijven) gezien om te blijven. Gelukkig ben ik gebleven, want de tweede helft van de musical vond ik absoluut interessanter. Na het zien van de musical vroeg ik me toch af, waarom deze musical mij niet kon betoveren!? Dit is denk ik een combinatie van de volgende factoren:
Ten eerste hou ik niet van heel grote decors! Luuk had me al gewaarschuwd en ik moest inderdaad even slikken toen ik het podium zag. Ik zie gewoon veel liever een voorstelling met een klein en simpel decor. Het decor is trouwens wel erg mooi gemaakt, maar absoluut te veel voor mij!
Ten tweede vond ik de personages voor de pauze niet boeiend. Ze waren eendimensionaal (ik bedoel dat ze geen dubbele laag hadden, een tweede plan, het waren karikaturen) en groeide helemaal niet. Elphaba is een zielig meisje, dat eigenlijk alleen goed wil doen en Glinda is het rijke, oppervlakkige meisje. (dit kan trouwens ook aan de actrices liggen, misschien leggen andere er meer lagen in…) Na de pauze werden de karikaturen personages en werd het meteen boeiender om te zien (hier bewezen de actrices, dat ze die verschillende de lagen wel kunnen spelen… vraag me dus af, waarom dit niet de hele voorstelling wordt gebruikt)
Ten derde vond ik de muziek niet echt boeiend (een enkel nummer uitgezonderd) Voor de pauze leken alle nummers op elkaar (dit hoeft niet zo te zijn, maar zo heb ik het ervaren… Ben best benieuwd naar de cd, dan kan ik controleren of dit echt zo is, of enkel zo lijkt)
Ten vierde vond ook ik het gebruik van het licht niet echt mooi, die lampjes met motieven vond ik echt afgrijselijk!
En tot slot is het lastig om je te concentreren op iets wat je niet echt boeiend vind als heel London om je heen zit te picknicken! Ik denk trouwens ook dat heel hoge verwachtingen een teleurstelling kunnen veroorzaken.
Het hoogtepunt van deze voorstelling vond ik het nummer “For good” . Ik vind dit een mooi nummer en het was de enige keer, dat ik echt geboeid en geraakt werd!!!!
Na Wicked reisde we naar Chinatown opzoek naar een gezonde en voedzame maaltijd. Nadat ik bij een aantal restaurantje had geweigerd naar binnen te gaan (ik vind het niet echt hygiënisch las de lappen vlees tegen een vies raam hangen… en ik eet nog niet eens vlees), kwamen we ergens waar geen vlees voor het raam hing en waar een vriendelijk ogende mevrouw ons wenkte. Dus wij, naïef als we zijn, hobbelde naar binnen en werden weggestopt boven in een koud hoekje. Na deze vreemde maaltijd waren we blij weer buiten te staan. Mocht je ooit in London Chinees willen eten, ga dan niet eten bij het restaurantje zonder vlees voor de ramen, want dat is niet gezellig! (misschien betekend vlees voor een raam in China wel, dat het daar gezellig is…)
Na het eten haastten we ons naar het theater. We waren er veel te vroeg en ik had behoefte aan een kop koffie. Gelukkig zijn wachten en koffie drinken goed te combineren, dus zijn we gaan wachten in de Nero koffie zaak (net zo goed als Starbucks), tot we onze zijdeur open zagen gaan en dus naar binnen konden (goedkope kaartjes, dus mag je niet door de hoofdingang naar binnen)
Chigaco
Voor de tweede keer ging ik deze musical in London bekijken (deze keer speelden ze wel in een ander theater en zat ik heel wat rijen naar achter) We hadden geluk, doordat het balkon half vol was, konden we onszelf betere plekken geven. We zaten erg goed, op het hoogste balkon in het midden en hadden goed zicht.
Ik hou van deze musical. De muziek is geweldig, het decor simpel (heb ik al eens verteld dat ik van eenvoudige decors houd? 😛 ) en de manier van dansen intrigerend.. Deze musical kan ik honderd keer zien en nog steeds zal ik er van genieten!!!
Het leuke aan Chigaco vind ik, dat een acteur/actrice zelf de rol kan invullen. Geen Velma is hetzelfde en dat houd het boeiend! Daarnaast intrigeert het me dat het ensemble voortdurend on stage is en ter plekke van rol wisselt. Het ene moment een gevangene en het andere moment de journalist! Geen drastische omkleedpartijen, geen decor wissel, gewoon dezelfde mensen in hetzelfde decor, maar met een andere houding.
Chigaco maakte mijn dag goed!
Na chigaco haastten we ons naar het station om weer terug te keren naar Harlow, alwaar we alweer een kort nachtje zouden hebben… maar dat maakte me deze keer echt niet uit, want morgen zouden we gezelschap krijgen van mijn Britse vriendinnetje, die ik anderhalf jaar niet meer gezien had!!!
