1 of 2 |  1 2 > 
Luna24: London calling!
change_status
Avatar
Musical Ster
RankRankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  6127
Geregistreerd  2004-03-15

Net terug van vier dagen Londen waar ik speciaal naar toe ging om Equus, Lord of the Rings en Billy Elliot te zien, die ik thuis van te voren had geboekt. Daarnaast was er nog plaats voor twee shows, dit is er uiteindelijk één geworden.

Equus — breathtaking amazing
Zonder hiervan teveel weg te geven: Wow! Bashed in the face!
Vanaf rij 6 in het midden had ik al haast een sereen zicht op het toneel. Stilistisch, een simpel decor, vier blokken, zes houten zuilen wat ook zes paardenboxen blijken te zijn, alles donkergrijs. Prachtig vormgegeven paarden door zes acteurs/dansers, compleet in strak bruin gekleed, metalen hoeven en hoofdmaskers, bewegingen en geluidseffecten meer dan natuurlijk. Licht en regie ook heel erg mooi; alles bij elkaar zorgt het voor een adembenemende sfeer waarin de acteurs hun verhaal vertellen. Het verhaal is interessant en wordt boeiend vertolkt door een prachtige cast. Hoofdrolspelers Richard Griffiths en Daniel Radcliffe treden buiten zichzelf. Vooral Daniel, die toch vooral bekend is uit de Harry Potterfilms en die ik qua acteerprestaties op basis van de eerste thuisscène uit de derde film al interessant en veelbelovend vond, lijkt zich los te willen maken van het Harry Potter imago door zich op serieus ‘volwassen’ acteerwerk te storten en laat zien hoe professioneel hij is. De scène vlak voor de pauze en de scène waarin alles er uit komt na de pauze zijn indrukwekkend en slaan me achterover in mijn stoel. Het is (indeed) totally naked, maar de zaal is muisstil en een speld kun je nog horen vallen. De scènes komen binnen, dringen door tot in mijn hart en blijven daags na het zien van het toneelstuk nog heel lang hangen. Equus London version 2007 gaat bij mij de boeken in als beste stuk ever en als een van de zeldzame producties die me flabbergasted achterover in mijn stoel gedrukt heeft. Ik heb het programmaboekje, de poster en het T-shirt gekocht; dat gebeurt me bijna nooit.
“Equus… Equus… Equus!” ……… “Amen!!”

Mary Poppins — a spoon full of sugar can also be too much
Na een verslagenheid van Equus, blijft er niet veel over dat ik zou wà­llen zien om de avond mee op te vullen die ik nog niet had gereserveerd. Ik besluit dat iets luchtigs en knus Londens de enige oplossing is en ga (last minute) naar Mary Poppins, waar de zaal niet vol zit zodat ik voor studenttarief een plaats krijg in het midden van het midden op het 1e balkon.
Tja… hoe omschrijf je een stuk na het zien van zoiets indrukwekkends als Equus was… Mary Poppins is knus Londens, kent prachtige plaatjes in een mooi decor en is van Londense kwaliteit. Maar ook mooie plaatjes gaan op den duur vervelen en halverwege de 1e akte heb ik het wel gezien. Als verder zich vooral herhaling aandient, duurt het lang tot de pauze. Heel lang. En dan moet ook de hele 2e akte nog.
Die arme Mary, ze kon me niet boeien. Ze heeft het dan ook de rest van mijn vier dagen moeten ontgelden, als bungelend ergens onderaan de top 10 van “have seens” in Londen. De zaal ging uit zijn dak, ik vond het overdreven, maar goed: smaken verschillen en voor morgenmiddag besluit ik drama of Spamalot. Nà³g zo’n zoete show als Mary Poppins kan ik écht niet aan.
Dat Spamalot uiteindelijk niet door ging, wijt ik aan een nalatigheid van mij door tue en thu met elkaar te verwarren en te ontdekken dat ik de rest van wat Londen aan interessants te bieden heeft al had gezien. In plaats daarvan heb ik mij goed kunnen voorbereiden op donderdagavond: Lord of the Rings.

Lord of the Rings — the film onstage
Wie ooit bedacht heeft theater Drury Lane niet aan Drury Lane te zetten, verdient een dikke pluim, maar na de nodige omzwervingen was ik er nog op tijd. Plaats: E20, zaal rij 5, perfect midden.
De film is op een aantal momenten spannender (van opbouw), dat heb ik al gauw gezien. Met name bij de begeleidende beschermers van de Shire en de Elfen. Bij de eerste opkomst daarvan had ik plots het onprettige idee naar de drie feeën van K3 in Doornroosje te kijken. De zwarte ruiter is dan wel weer mooi gedaan.
Saruman is sterk, Gandalf had wel wat meer beheerst gemogen; is nu nogal fel voor zijn doen. Ik denk dat je de film moet vergeten om dit te zien, maar misschien dat je daarom juist weer belangrijke delen van het verhaal mist. Deze productie moet het ook niet hebben van de geweldig omvangrijke decors (lees: houten bankjes die tevens herbergmuren zijn), maar weet ondanks dat toch voor een paar flinke verrassingen te zorgen en buit de ruimte van het theater goed uit. Ruimte als in hoogte-, toneel- en zaalgebruik. De eerste akte moet het wél hebben van de muziek en de karakters. De Hobbits vooral zijn erg sympathiek: Merry & Pippin dan met name. De muziek doet vooral in het begin vaak Keltisch aan en komt op de juiste momenten. Regelmatig is er ook alleen toneelspel of dient de muziek als begeleiding. Er wordt vrij weinig door de karakters zelf gezongen, de grootste muzikale stukken zijn voor Galadriël.
Frodo had ruzie met zijn zender en ook een van zijn vrienden greep bedenkelijk naar zijn broek; daar zullen ze nog iets op moeten vinden.
De muziek bij de bostocht en de herbergscène is noemenswaardig, de herbergscène was ook leuk en is één van de zeldzame scènes die zich echt voor musical leent.
Voor de rol van Strider speelt een understudy, de rest is 1e cast.
De tocht vanuit de herberg naar Rivendale is erg mooi gedaan! Qua sfeer, qua muziek en qua verteprojectie. De luchten die in LotR heel belangrijk zijn, worden op het achterdoek geprojecteerd, evenals het oog later van Sauron. De opkomst van Galadriël is eveneens de moeite waard, al laat een flashback naar Elphaba in Wicked zich niet wegdrukken.
De bewegingen van de elfen vind ik wel erg onnatuurlijk en niet van binnenuit. Wederom lijkt het meer op een ingestudeerde oefening die niets toevoegt aan het verhaal en bovendien snel gaat, waardoor dit afdoet aan de waardigheid van het personage. Op een gegeven moment besluit ik er niet meer naar te kijken en richt ik mij op de rest, de gezichten en de kostuums: deze vind ik dan wel weer heel erg mooi.
Echt raken doet het me allemaal nog niet, daar is het verhaal te complex en de tijd te kort voor. Wel bezorgt de zegen over de fellowship me een klein brokje in de keel: eigenlijk is dat een pauzemoment. Het verhaal gaat echter verder en eindigt met het meest fantastische special effect vlak voor de pauze: het staan van Gandalf tegenover de Balrog. Deze blaast je letterlijk van je stoel weg.
Het verhaal wordt goed verteld ondanks de korte tijd die er voor beschikbaar is. Ik geloof wel dat het een handicap is als je meer weet. Wie de film kent zal hier stukken missen. Wie de boeken kent, mist in de film veel. Toch vind ik de musical geen verarming voor het verhaal, maar eerder een verrijking voor wat er aan materiaal rond dit verhaal gemaakt is.
Het woord musical past hier eigenlijk niet. Daarvoor is Lord of the Rings te weinig musical: het is een verhaal dat op een andere manier met diverse middelen wordt verteld.
De lichteffecten en manier van voortbewegen van de Orcs zijn een paar sterke punten in de uitvoering en creativiteit. Natuurlijk, een toneel heeft zijn beperkingen, dus grote legers van duizenden Orcs moet je niet verwachten. De musical zoomt in op suggestie en slaagt hier wonderwel in. Het uiteindelijke einde vind ik wel wat minder, al bezorgt de verdoemenis van de ring me nog bijna vochtige ogen en een brok in de keel.
Groot minpunt blijft uiteindelijk toch de beperkte tijd, waardoor de karakters vrij vlak blijven. Ze krijgen simpelweg niet de tijd om zich verder uit te diepen.
De enige die er ondanks zijn korte speeltijd toch in 1 keer in slaagt om zijn moment te pakken is Gollum of te wel Smeagol: een rol die me vanaf de tweede akte meteen opvalt door de soepelheid en lenigheid waarmee hij hem tentoonspreid. Hij krijgt het voor elkaar om in één schizofrene scène de volledige complexiteit van zijn karakter te laten zien en slaagt daarin met glans. Deze verdomt moeilijke scène geschiedt echt briljant!
Zo goed zelfs dat ik denk: daar zou hij een prijs voor moeten krijgen. In het programmaboek lees ik later dat dit de Smeagol uit de Toronto productie is, die bovendien een prijs won voor die rol. Uiteraard…
Al met al laat deze Lord of the Rings zich het best omschrijven als: de film onstage. Het kijkt als een film en het voelt als een film. De muziek komt op momenten dat het kan en wordt gezongen door personages bij wie het op dat moment past, maar wordt even zo vaak als begeleiding gebruikt. Niet dat Frodo of Gimli in het heetst van de strijd ineens in zingen uitbarst. De filmische bombastische muziek komt bij de gevechten, de gezongen nummers door de elfen zijn meer Keltisch en de nummers van de Hobbits meer Folk.
Ik vind het passen, maar je kunt je afvragen of het omzetten van verhaal naar musical geslaagd is en dat denk ik niet. Eerder zei ik al dat ik het liever zie als een (verkorte) hervertelling van het verhaal dat met diverse middelen wordt verteld. Toch slaat de balans bij het eindoordeel door naar de positieve kant: ik vond het een mooie voorstelling om meegemaakt te hebben en de zaal was na afloop enthousiast.
Kleine desillusie terzijde, de merchandise: dan zijn er wel T-shirts, caps, sleutelhangers en meer van die ongein, maar geen fotoboeken en geen cd’s en geen intekenlijsten om je interesse op aan te geven. Men wist niet of het nog wel kwam, laat staan of het te bestellen zou zijn vanuit Holland. Dat wordt bidden om een wonder dus, want die cd en souvenirbrochure wil ik nog wel hebben.

[ Gewijzigd: 27 May 2007 06:00 PM by Luna24 ]
   Handtekening   

Have you ever yearned to go, past the world you think you know,
been in thrall to the call of the beauty underneath?

  [ # 1 ] 27 May 2007 12:15 PM
Avatar
Musical Ster
RankRankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  6127
Geregistreerd  2004-03-15

Billy Elliot — fucking briliant
De laatste avond stond in het teken van Billy Elliot: de musical die de zaal platkrijgt. Van op rij 5 aan het middenpad ging ik het allemaal beleven.
Ik kan nu na afloop met een gerust hart zeggen dat Billy Elliot de beste musical is die momenteel speelt in Londen. Zelfs Wicked blijft hierbij achter.
Het eerste nummer bezorgt me gelijk al kippenvel (nu ik dit typ staat de cd juist op het eerste nummer en springen de tranen me spontaan weer in de ogen). De show is de eerste op West End zangtechnisch niet geperfectioneerd, maar met rauwe randjes. De cast lijkt voor sommige rollen zo van de straat geplukt, maar blijkt al een indrukwekkende staat van dienst te hebben; de vader — bloody hell! — de Grandma — op haar leeftijd nog zo kwiek! — de op z’n Obelix gelijkende pianist die nog een over een verbazingwekkende lenigheid beschikt. Onze Billy wordt vertolkt door Corey Snide die evenals zijn vriendje Michael (Shaun Malone) prachtig acteert. Hun scene Expressing Yourself is echt geweldig! The Letter vlak daarna is dan weer zo breekbaar intens dat de tranen over mijn wangen lopen en het agressieve Angry Dance spat het toneel af met zoveel frustratie dat ik het haast voel!
Dit is de show van de lach en de traan: humor en ontroering wisselen elkaar in razend tempo af, al ben ik ook niet over alles enthousiast (het decor wat betreft de lift met de slaapkamer ben ik niet kapot van en als Billy degene is die zo begenadigd kan dansen, waarom tapt Micheal dan ook? Maar dat zijn slechts kleine puntjes.) De tweede akte verloopt gelijkmatig tot het slot: als Billy met zijn koffer door het gangpad loopt, heb ik de tranen zwaar in mijn ogen staan, helemaal als hij dan ook nog eens teruggeroepen wordt door Michael. Het is maar goed dat daarna nog een spetterende toegiftfinale volgt, zodat ik toch weer met een happy gevoel de zaal verlaat. Wauw… those kids are fucking briliant!

PS: de stem van Grandma op de cd klinkt als een van de oudere dametjes uit Martin Guerre: als ik de cd check blijkt ze het te zijn: de Ann Emery van Billy komt overeen met Hortense uit Martin Guerre! (soms sta ik nog versteld van mezelf)

PPS: kan het zijn dat een aantal arrangementen op de cd anders is? Net of een nummer als Electricity kunstmatig “mooier” is gemaakt. Ook vond ik de Angry Dance live in de zaal een ontzettend krachtig nummer en hier komt ‘ie veel minder over.

   Handtekening   

Have you ever yearned to go, past the world you think you know,
been in thrall to the call of the beauty underneath?

  [ # 2 ] 27 May 2007 01:12 PM
Avatar
Broadway Ster
RankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  4116
Geregistreerd  2003-02-28

Mooie verslagen ! Ik ben het helemaal met je eens waar het ‘Billy Elliot’ betreft en helemaal niet wat ‘Mary Poppins’ aangaat. Maar smaken verschillen 😊  Zelf heb ik mijn reisje Londen uitgesteld omdat de twee voorstellingen die ik graag wil zien (‘The Lord Of The Rings’ en ‘The Drowsy Chaperone’) er in het najaar ook nog staan. Tenminste dat hoop ik want je weet het tegenwoordig nooit.

   Handtekening   

‘Once upon a time, lived a Princess and a Prince in Kingdoms Gold and Blue’

http://www.theaterverslagen.blogspot.nl

  [ # 3 ] 27 May 2007 02:03 PM
Administrator
RankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  4893
Geregistreerd  2004-05-12

Leuke verslagen Heidi..
Ik ben het zowaar met je eens..

Mary Poppins vond ik ook dodelijk saai en Billy Elliot helemaal geweldig..

De grandma op de cd is dezelfde grandma die je live hebt gezien.. Ann speelt als sinds het begin deze rol!

De arrangementen verschillende inderdaad een beetje, Live is alles zooo veel mooier!

  [ # 4 ] 27 May 2007 02:24 PM
Avatar
Administrator
RankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  3825
Geregistreerd  2005-07-31

Wat is het toch heerlijk dat er 2 plekken op de wereld bestaan waar je dit allemaal zomaar in een weekendje kunt zien….. Mooie verslagen. Ik heb Equus zelf niet gezien (deze versie dan….heb het vaak gelezen en in Nederland gezien van de Paardenkathedraal…) maar kan me voorstellen wat een verpletterende indruk deze voorstelling op je gemaakt heeft: het is een briljant stuk.

LOTR zag ik in Toronto en ik had daar ongeveer dezelfde gevoelens bij als jij. Maar als befaamd LOTR hater (wat film en boek betreft) verwoordde ik het indertijd misschien iets negatiever. Maar het is gewoon GEEN musical: meer totaaltheater van de grote effecten. Mooi om te zien, maar zo weer van je netvlies af.

Mary Poppins…..? Tja, daar ben ik het nou echt niet met je eens. Ik vond het een fantastisch gemaakte show, vol tuttige, maar o zo slimme muziek. Let’s go fly a kite: te erg voor woorden, maar ik smelt ervoor. En die finale met Anything can happen…..briljant. Maar dat het zoet is valt niet te ontkennen. Maar ik hou wel van zoet vakmanschap.

Billy…..Billy is briljant. Dat van zo’n middelmatige score zo’n fantastische voorstelling gemaakt is. Na Spring Awakening op Broadway zonder enige twijfel mijn favoriete voorstelling van de afgelopen jaren.

   Handtekening   

And all shall know the wonder
Of Purple Summer

http://www.facebook.nl/toneelgroeprhetorica

  [ # 5 ] 27 May 2007 02:34 PM
Avatar
Alternate
RankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  298
Geregistreerd  2004-06-08

Luna24 - 27 May 2007 12:15 PM

Voor de rol van Strider speelt een understudy, de rest is 1e cast.

Dan heb je geluk gehad. Je hebt waarschijnlijk een van de laatste voorstellingen van Jerome Pradon als Aragorn gezien. Hij speelt al een tijdje niet meer vanwege een blessure opgelopen tijdens de rehearsals. Als het goed is, gaat hij komende week weer op.

(Fanvraagje: deed Jerome het een beetje aardig?  :ohoh:  )

Ik ga in augustus eens kijken waar alle kritiek en lof terecht is in LotR.

Skye.

   Handtekening   

**********************************
Go as you please and please as you go

  [ # 6 ] 27 May 2007 03:00 PM
Avatar
Musical Ster
RankRankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  6127
Geregistreerd  2004-03-15

Voor de rol van Aragorn (= Strider) in LotR speelde een understudy: dat betekende dus géén Jerome Pradon, maar Robbie Scotcher. En op basis van het programmaboekje moet ik eerlijk zeggen dat ik Scotcher charismatischer vond.
Smeagol/Gollum blijft ook noemenswaardig, hierbij dus maar even zijn naam: Michael Therriault!

De soundtrack van Billy staat hier nu voor de derde keer achtereenvolgend op: het valt me op dat de ensemblenummers het sterkste zijn, maar mijn favoriet, de Angry Dance, komt live véle malen beter uit de verf!
Voor de cast van Billy 1 understudy voor Dead Mam, verder de compleet 1e cast zoals die nu in Londen speelt (dit niet in alles dezelfde als van cd), maar ik ben aangenaam verrast te lezen dat Mrs. Emery live deze voorstelling blijkt te hebben gespeeld.

Mary was inderdaad een kwalitatief hoogstaande show, maar wist mij als persoon niet te boeien. Ik denk dat ik toch minder feelgood ben ingesteld. Hoewel ik ook denk dat niets had kunnen tippen aan wat ik de middag ervoor had ondergaan door de verpletterende indruk van Equus…

[ Gewijzigd: 27 May 2007 03:23 PM by Luna24 ]
   Handtekening   

Have you ever yearned to go, past the world you think you know,
been in thrall to the call of the beauty underneath?

  [ # 7 ] 27 May 2007 03:28 PM
Avatar
Administrator
RankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  3825
Geregistreerd  2005-07-31

Soms kun je voorstellingen inderdaad “verkeerd-om” zien: ik herinner me een zaterdagmiddag in Londen met een verpletterende Caroussel met daarna Five Guys Named Joe…..Die laatste was opeens ZO FLAUW en nietszeggend (wat de show ook wel een beetje was, maar niet zo erg als ik hem meemaakte….)

   Handtekening   

And all shall know the wonder
Of Purple Summer

http://www.facebook.nl/toneelgroeprhetorica

  [ # 8 ] 27 May 2007 05:08 PM
West End Ster
RankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  2416
Geregistreerd  2004-02-17

Mooie verslagen!
Ik moet maar snel een keer naar London afreizen.. 😊

  [ # 9 ] 27 May 2007 05:51 PM
Avatar
Musical Ster
RankRankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  6127
Geregistreerd  2004-03-15

Zou ik zeker doen 😉

@ Jacco: heb je jouw LotR verslag nog ergens Jacco?
Ik kan het niet meer vinden en ik zou het nu zo graag nog eens lezen…

   Handtekening   

Have you ever yearned to go, past the world you think you know,
been in thrall to the call of the beauty underneath?

  [ # 10 ] 27 May 2007 07:19 PM
Avatar
Administrator
RankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  3825
Geregistreerd  2005-07-31

Ik dacht dat hij in de digitale zwarte ruimte was opgegaan met de “vernieuwing” van Musicalworld, maar ik heb hem zowaar in Word geschreven….

LORD OF THE RINGS
Princess of Wales Theatre Toronto
http://www.lotr.com
Gezien: Zondag 6 Augustus 2006

Zo’n jaar of tien geleden ontstond in Toronto zowaar een nieuwe musicalcultuur: veel producties hielden daar try-outs en het beroemdste voorbeeld RAGTIME werd met behoorlijk groot succes overgebracht naar Broadway. Maar met het ineenstorten van de belangrijkste productiemaatschappij van Canada verdween Toronto als mogelijke musicalbestemming van de kaart. Tot dit jaar. De city council van Toronto investeerde fors mee in de theaterproductie van Tolkien’s Lord of the Rings om de (vooral Noord Amerikanse) toeristen terug te krijgen naar deze verder tamelijk oninteressante stad.

Het uitgangspunt een musical te maken van Lord of the Rings is op z’n zachtst gezegd ambitieus. Als je nagaat dat filmregisseur Peter Jackson maar liefst 10 uur uittrok om dit epos te verfilmen kun je je voorstellen dat een avondvullende productie te kampen krijgt met grote problemen: hoe vertel je dit verhaal op een compacte manier? Doe je Tolkien en zijn magische wereld niet tekort door alles in 4 uur te proppen?

Bij binnenkomst in het theater zie je een prachtige toneellijst die uit takken bestaat en tot ver in de zaal en over de balkons is doorgetrokken. De acteurs (of in ieder geval een deel ervan) is met van alles in de weer: vuurvliegjes vangen, hopsa dansjes doen en het is prettig om op die manier al wat van de sfeer van de show te proeven. Als eenmaal het zaallicht uitgaat is het makkelijk te zien waar de kosten van deze duurste musical ooit (27 miljoen dollar maar liefst) aan zijn opgegaan: een waanzinnig mooie draaischijf die met verschillende liften tot berglandschap kan worden omgetoverd, een fantastische scène met een draak waarbij wind een belangrijke rol speelt, zwevende acteurs, prachtig licht en een schitterende kostumering. De show doet soms WEL aan de films van Jackson denken, maar meestal is gekozen voor een eigen “look” en dat is maar goed ook.

De show kent twee pauzes, wat ongekend is voor een musical. Na elk “boek” van Tolkien heb je de kans om even bij te komen van het spektakel. De tweede pauze duurt precies 8 minuten, zodat half bejaard Toronto een dappere poging doet de damestoiletten te bereiken en daar aan natuurlijk niet in slaagt, zodat ze na een kwartier in de derde acte de zaal weer in proberen te komen.

Voor Lord of the Rings werd een internationaal Creative Team samengesteld: de componist A.R. Rahman (vooral bekend om de filmscores van Bollywoodfilms en Bombay Dreams) en de Finse wereldmuziekgroep Và¤rttinठschreven de muziek, Regisseur Matthew Warchus (bekend van Our House, ART en Tell Me on a Sunday) tekende samen met Shaun McKenna voor het boek en de teksten en Peter Darling (Billy Elliot en de Phantom film) zorgde voor de choreografie. Alles lijkt erom te draaien LOTR een kans te geven op een transfer naar New York en Londen. Voor mei 2007 staat de première gepland in het Theatre Royal Drury Lane in Londen. Toch is de show in Toronto niet de knaller geworden die werd verwacht, de show stond gepland om minstens een jaar te spelen (dit om ook maar in de buurt van de investeringen te komen), maar sluit nu na 8 maanden.

Probleem van de show ligt voornamelijk in het feit dat dit geen musical is. Dat klinkt gek, want er wordt behoorlijk veel gezongen, er zitten dansjes in (maar meer veldslagen), en er klinkt bijna altijd een underscore. Maar door de enorme hoeveelheid informatie die je als kijker moet krijgen om er ook maar iets van te snappen wordt er vooral veel toneelgespeeld, en dan nog wel met tekstmateriaal waar je niet warm of koud van wordt. De dappere Frodo en zijn Hobbitvriendjes lopen heel wat rondjes over het toneel en komen allerlei gevaren tegen, maar na een uur of twee heb je het wel een beetje gehad met die mannetjes. Uit de show Urinetown komt de beroemde regel:” Nothing can kill a show like too much exposition” en ik vrees dat dit hier aan de hand is. Dat neemt niet weg dat er een aantal bloedmooie scenes in zitten: de zwarte ruiters zijn fenomenaal, de elfjesscène is prachtig en de veldslag aan het eind is een wonder van staging als je bijvoorbeeld terugdenkt aan hoe ze dat bij Les Miserables doen.

Dit is theater van Ooooh en Aaaaaah, en als je daarvan houdt zul je niet teleurgesteld raken. Maar als je het vergelijkt met zo’n andere blockbuster van de laatste jaren als Wicked dan schiet deze show vooral dramatisch ernstig tekort. LOTR is een magische queeste, maar moet het niet hebben van menselijke conflicten of romance. Hierdoor zit je als publiek een beetje naar poppetjes te kijken. Mooie poppetjes, dat wel, maar emotioneel is dit een koude en lege show. Muzikaal is de show mager, er zitten maar weinig echte liedjes in. Meestal wordt er op een Clannad/Enya achtige manier gezongen en die folkloristische invalshoek is misschien niet helemaal mijn ding.

Na afloop van de show sprak ik in de musicalwinkel die onder het theater is gevestigd (hoe handig) de eigenaar en die vertelde me dat de show nog lang niet klaar is voor een transfer naar Londen. De cast schijnt op voet van oorlog te hebben geleefd met regisseur Warchus en het gerucht gaat dat hij voor de Londense productie zal worden vervangen. Misschien dat iemand met een frisse blik op het materiaal (Warchus als schrijver had dat vast niet) en vooral wat meer “echte” liedjes deze show een toekomst kunnen bieden. Broadway lijkt nog ver weg, een show van 4 uur is gewoonweg onbetaalbaar om rendabel te krijgen met de salarissen die daar worden betaald. Ik heb me 4 uur lang vermaakt, maar niet meer dan dat. Het is zo’n show waar af en toe je mond openvalt van verbazing als je zit te kijken, maar nu 3 weken later is er maar weinig blijven hangen. Dat kan de bedoeling niet zijn.

Jacco

   Handtekening   

And all shall know the wonder
Of Purple Summer

http://www.facebook.nl/toneelgroeprhetorica

  [ # 11 ] 27 May 2007 11:01 PM
Avatar
Musical Ster
RankRankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  6476
Geregistreerd  2005-07-29

wat een leuke verslagen luna
voor mij zit er voorlopig geen londen in
ik zit in april - mei 08 heerlijk 9 dagen in the big apple en ga daar 1 en misschien 2 musicals bekijken

   Handtekening   

Als wij het niets doen, wie dan? we zien toch dat dit niet kan?
het is nu aan jou en mij
onze enige hoop
zijn wij

12/06 tanz der vampire
17/06 De tweeling

  [ # 12 ] 28 May 2007 12:55 AM
Avatar
Administrator
RankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  3825
Geregistreerd  2005-07-31

één of twee? Kom op zeg! Kijk snel op http://www.broadwaybox.com en boek er 7!

   Handtekening   

And all shall know the wonder
Of Purple Summer

http://www.facebook.nl/toneelgroeprhetorica

  [ # 13 ] 28 May 2007 01:23 AM
Avatar
Musical Ster
RankRankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  6127
Geregistreerd  2004-03-15

Ik ben zojuist tot de conclusie gekomen dat LotR de enige theaterproductie is waarvan de film mooier is dan de theaterregistratie.
Bedankt Jacco! Je verslag moet inderdaad met de “verhuizing” zijn verdwenen.

Hetzelfde geldt voor Brian, die een reactie had geschreven over Equus die ook niet terug te vinden is en die ik graag nog eens herlas, maar ik heb hem net een PM gestuurd.

   Handtekening   

Have you ever yearned to go, past the world you think you know,
been in thrall to the call of the beauty underneath?

  [ # 14 ] 28 May 2007 10:28 AM
Avatar
West End Ster
RankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  1874
Geregistreerd  2006-09-11

Leuke verslagen Luna ! Je hebt me warm gemaakt voor Equus. Ik ga in Juli en heb nog 2 gaatjes over. Had een aantal opties maar denk dat ik ééntje in ieder geval vul met Equus, alleen dus dan niet als matinee voor Wicked ofzo, da’s een beetje too much. Denk ook maar dat ik the Drowsy Chaperone kies, wil Elaine wel weer eens zien on stage. Marry Poppins kan ik schrappen, da’s ook altijd lekker, ruimt een beetje op op het verlanglijstje. Nou ja en Billy die zit er natuurlijk al in ; dat wordt de laatste op zaterdagavond. Als ik daar op donderdag mee begin, ben ik in staat om voor zondag nog 3 x te gaan, dus om me daartegen te beschermen maar als laatste geboekt. Billy is briljant…helemaal mee eens, ik kan nou nog steeds kippenvel krijgen als ik bepaalde momenten in de voorstelling voor me zie. Verheug me erg op juli dat ik er weer heen mag. LOTR ga ik trouwens ook skippen van mijn lijstje…ben al niet zo’n fan van deze hipe (vind de films wel gaaf, maar ben ze uur later ook weer kwijt)...en klinkt alsof ik er niet zo veel aan mis om het bij de film te laten. Dan denk ik dat ik toch liever een Equus zie, laat me graag ontroeren…en zo klinkt het stuk wel.

[ Gewijzigd: 28 May 2007 10:48 AM by Mark ]
   Handtekening   

Het is niet de criticus die telt. De eer komt toe aan de man die daadwerkelijk in de arena staat , die als het tegenzit en hij faalt, in elke geval grote moed heeft getoond. T. Roosevelt

  [ # 15 ] 28 May 2007 12:23 PM
Avatar
West End Ster
RankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  1810
Geregistreerd  2003-08-22

ivje - 27 May 2007 11:01 PM

wat een leuke verslagen luna
voor mij zit er voorlopig geen londen in
ik zit in april - mei 08 heerlijk 9 dagen in the big apple en ga daar 1 en misschien 2 musicals bekijken

Voor mij geldt hetzelfde verhaal :tong:

Jaccozoveel - 28 May 2007 12:55 AM

één of twee? Kom op zeg! Kijk snel op http://www.broadwaybox.com en boek er 7!

Haha. Dat vind ik een beetje zonde van mijn geld. Bovendien heeft New York nog zoveel meer te bieden dan alleen maar musicals.

Maarre…. weer terug naar Londen.

[ Gewijzigd: 28 May 2007 12:28 PM by Eva ]
   Handtekening   

Van 25 april t/m 3 mei 2008 naar New York samen met Ivon!
Nog maar 10 maanden en 3 dagen!

 1 2 > 
1 of 2