Klik hierboven voor een exclusieve videoreportage.
Om met de deur in huis te vallen: de Vegasversie van Jersey Boys staat als een huis. Ons verslag over Jersey Boys in Londen was veel zuiniger. We vroegen ons vooral af waarom we bijeengekomen waren voor een weinig verrassend verhaal, hoe historisch alle verwerkte gebeurtenissen ook mogen zijn. Daar komt ook bij dat wij in Europa minder verknocht zijn aan de Amerikaanse Four Seasons. Deze Amerikaanse versie hoeft zich overduidelijk geen zorgen te maken over relevantie of onbekendheid bij het publiek en daarom is de voorstelling in de gokstad veel zelfverzekerder. Bovendien is het geluid - vaak een sluitpost in musicalland - kraakhelder, in balans en - eindelijk - lekker hard. Topper is Rick Faugno (Frankie Valli), die ondanks de slechts vijf turven die hij hoog is, de bijna 2000 mensen bij de kladden grijpt. Zijn stem is krachtiger en vaak mooier dan die van de oorspronkelijke Valli. Slechts af en toe is er choreografie - bijzonder koddige en parmantige danspassen overigens, maar Faugno is op die spaarzame momenten zelfs een sexy verschijning, met soms iets té veel divadrama voor het basisgegeven, maar wat kan dat ons schelen, we hadden toch al weinig met The Four Seasons. Met andere woorden: het weinig schokkende verhaal doet ons nog steeds afvragen waarom we naar Jersey Boys kijken, maar nu we er toch zijn, staat ons in Las Vegas niets in de weg om ons helemaal te verliezen in een ongelooflijk spetterende show met fantastisch uitgevoerde muziek. Voor de Vegas-sceptici onder ons: deze versie is volledig en heeft zelfs een pauze. Een pauze van precies acht minuten. Een teller boven het podium loopt onverbiddelijk af van 8:00 naar 0:00 en wie dan nog niet in zijn stoel zit, mag in de duisternis op de tast ernaar op zoek gaan.
Musicalworld mocht niet alleen de voorstelling bijwonen, maar kreeg niet minder dan veertig hele centimeters toebedeeld langs de rode loper. Tal van Bekende Amerikanen (én Britten) wandelden voorbij en ontkwamen niet aan de microfoon en de camera van Musicalworld. Een greep uit de vele uitspraken.
Michael David, executive producer van alle Jersey Boys-producties: “Het verhaal van Jersey Boys is universeel. Je hoeft ze niet te kennen om van deze musical te kunnen genieten. Er gebeuren zo veel vreugdevolle en ellendige dingen in, die ook een loodgieter aanspreken die nooit naar de radio luistert. Toch was het even afwachten hoe de productie in Londen zou gaan lopen. We hebben een aantal zaken voor het West Endpubliek aangepast, maar heel beperkt. En goddank, in Londen loopt Jersey Boys fantastisch. Dat is heel belangrijk voor ons, want Londen is de poort tot de rest van Europa.”
Nigel Lythgoe, de opperbaas van het nog steeds succesvolle American Idol, was met zijn finalisten toch al aan de overkant promotie aan het maken bij Cirque du Soleil en pikte meteen deze première mee. Lythgoe: “Ik heb Jersey Boys al in New York gezien. Ik vind de humor en de muziek in één woord fantastisch. Ik kom uit Liverpool en onze humor en muziek lijkt heel veel op die van New Jersey. Dus ik ben heel blij hier te mogen zijn om te genieten van een stukje thuis.”
Brent Barrett, het Spook in Phantom The Las Vegas Spectacular: “Ik kan niet wachten tot ik de productie hier kan zien. Dit moet de beste versie worden, want hij speelt nu eenmaal hier in Las Vegas. Net als onze versie van The Phantom de versie is die je gezien moet hebben, ook de bezoekers van Musicalworld.”
Frankie Valli, de echte zanger van The Four Seasons en in Nederland vooral bekend van de titelsong van de verfilming van Grease, vindt Jersey Boys vooral interessant: “Jezelf te observeren door de ogen van een ander is heel interessant. Je moet begrijpen, toen wij met ons vieren alle gebeurtenissen in de musical zelf meemaakten, hadden we er nooit een notie van dat al onze spontane beslissingen en handelingen een plan hadden. Op het toneel zie ik dat alles een doel, een duidelijke koers had. Dat is heel interessant.”
Op de volgende bladzijde trekken wij zelfs Monty Python-grootheid John Cleese aan zijn jasje.
