“Tick, Tick, Boom!” vertelt het verhaal van producent Jonathan die aan de vooravond van zijn dertigste verjaardag op een keerpunt staat. Wat heeft hij eigenlijk bereikt? Wat wil hij bereiken en hoe denkt hij dat te gaan doen?
Volgens vertaler en regisseur Koen van Dijk kent iedereen dit wel. ‘Het thema van Tick, Tick, Boom! is herkenbaar en ook nog wel eenvoudig te noemen, maar de vorm waarin Jonathan Larson dat verhaal vertelt is bijzonder en echt heel erg aantrekkelijk. Ik vind de muziek geweldig.
We zien straks 7 mensen op het toneel; een goede rockband van 4 personen en 3 acteurs. Die 3 acteurs spelen alle rollen die nodig zijn, maar stappen ook af en toe in de band. John Vooijs heeft deze hoofdrol gekregen mede omdat hij fantastisch gitaar speelt, Renée van Wegberg speelt af en toe de toetsen mee in de band en Sander van Voorst is de tweede percussionist. De band speelt op bepaalde momenten een figuratie in de rest van het stuk. Het toneelbeeld is er ook naar gemaakt dat de cast de hele tijd in en uit kan stappen. Ik denk dat die vorm het ook heel erg interessant gaat maken om naar te kijken.’
Bij het vragen naar de titel “tweede percussionist” van Sander van Voorst tot Voorst beginnen zijn ogen te twinkelen. ‘Ik hoorde ook dat ik als tweede percussionist genoemd werd, haha! Het idee is dat we, Renée en ik, buiten onze scènes plaats nemen in de band. Ik heb gedrumd in een grijs verleden, dus ik vind het heel spannend dat ik nu wordt aangekondigd als tweede percussionist. We moeten kijken wat dat wordt. Maar het wordt ongetwijfeld heel leuk.’
Sander vertelt ook dat dit niet zijn enige uitdaging is. ‘Pop rock is een ander repertoire dan ik gewend ben. Heel anders dan mijn stem gewend is. Ik heb een vrij grote stem en het is wel heel tof om dat hier te kunnen laten horen. Maar ik zal ongetwijfeld ook nog terug moeten naar zangles en andere technische keuzes leren maken. Ook om te zorgen dat ik dit een aantal keer per week kan doen, het zijn namelijk best pittige partijen. En we doen het maar met z’n drieën dus je kunt niet af en toe leunen op nog 10 anderen die hetzelfde moeten zingen.’
Van nu tot aan de première gaat Sander dus nog op zangles, het drummen weer oppakken én hij blijft in Soldaat van Oranje spelen. ‘Ja.. Je gaat me hier over een jaar aan helpen herinneren, of niet? Maarja, ik zeg volmondig ja als je me vraagt of dat gaat lukken. Ik zal je niet beloven dat ik eindeloos veel drumlessen, ga nemen maar het gaat zeker lukken!’
Niet alleen Sander wordt uitgedaagd. Ook Renée van Wegberg gaat als toetseniste een
andere kant van zichzelf laten zien. ‘Ja, ik speel een beetje piano.. Maar ik heb het nog nooit op het podium gedaan. Het wordt een uitdaging, maar ik ga lekker oefenen en ik zie het ook niet zomaar als een uitdaging maar als een leuke!’
Renée kruipt niet alleen achter de toetsen, maar is verder ook veel op het podium te zien. ‘Het is leuk dat we met z’n drieën zijn, ik ben de enige vrouw en ik speel dus ook alle vrouwenrollen.. Suzan is leuk maar die andere rolletjes zijn misschien wel net zo leuk. Ik mag ook een prachtige solo zingen. Het is een speeltuin. We kunnen echt gaan kijken van ‘Hoe doe ik die rol?’ ‘Wat krijgt diegene voor stem?’ en “Wat voor brilletje krijgt die op?” Dus er komen allemaal leuke keuzes voorbij.’
Wie denkt dat het brengen van een onbekende titel in een onzekere tijd een niet te nemen hindernis is, moet duidelijk eens om tafel gaan zitten met kersverse productent [b[Bastiaan Roeters. Met zijn productiebedrijf Tresore laat hij Nederland merken dat hij er is. Eerder werkte hij aan amateur- en semiprofessionele voorstellingen, maar met Tick, Tick, Boom! zet hij zichzelf op de kaart. Een jaar geleden werd bekend dat de voorstelling naar Nederland zou komen met John Vooijs in de hoofdrol, weer een jaar later is er een perspresentatie en het jaar daarop gaat de show in première.
‘Ik doe dat zeker niet om zolang mogelijk de aandacht van het publiek vast te houden. Ik kom pas naar buiten met nieuws als er echt iets te melden valt en deze tijd heb ik echt nodig gehad. De theaters brengen nu de gidsen uit maar ik ben al vanaf 2010 bezig om deze show op de planken te brengen.’
Als je zolang bezig bent met een show, moet het bijna onvermijdelijk zijn dat er in je hoofd al droomcasts ontstaan en ook bij Roeters was dit het geval. ‘De audities zijn alleen op uitnodiging gegaan en ik wist al dat ik graag John zou casten. John is geloofwaardig als dertiger, hij ziet er niet ouder uit maar ook niet te jong, hij heeft kwaliteit en is commercieel ook interessant. Renée is natuurlijk fantastisch en zij kruist ook al mijn vakjes aan die ik open had staan voor Suzan, en Sander is een geweldige speler en zanger. Er zijn maar drie castleden en als er maar een klein beetje zwakte is in die drie-eenheid dan houdt de voorstelling geen stand.’
Op de website is al te zien dat de namen van de personages ‘Vernederlandst’ zijn en ook John Vooijs vertelt tijdens het nummer ‘Bijna Dertig’ dat hij op de Bloemdwarsstraat woont. Hoe weinig we ook weten van de show, duidelijk wordt dat Koen van Dijk een hertaling maakte en geen vertaling.‘Bij dat soort vragen moet je je afvragen wat je uiteindelijk wilt met de voorstelling. Ik streef naar eigentijdsheid en herkenbaarheid en ik denk dat dit daar aan bij gaat dragen.’
De Dailymotion-versie van deze reportage:
