Dat is heel erg close: Whistle down the Wind vs Billy Elliot, waarbij de eerste echt nipt wint. En van de twee Whistle’s die ik zag heb ik dan weer een voorkeur voor de eerste Londense productie, met het twee-lagen podium.
Maar ik heb zo veel meer prachtigs gezien: Ganesha/Een perfecte God, Kuifje, Cabaret, Les Miserables, The Beautiful Game. Mamma Mia, Honk!, Wat zien ik. Kleine en grote voorstellingen die me enorm hebben geraakt.
En met wat ik heb gezien en gehoord van Daens maakt die zeker ook kans om in deze superlijst terecht te komen.