Gisteravond heb ik uiteindelijk toch de show een keer gezien omdat ik ervoor werd uitgenodigd. Ik verwachtte al dat het niet aan de film kon tippen en dat was terecht. Maar op een geheel andere manier dan ik had gedacht. Ik dacht dat het me zou storen dat de hoofdfiguren geen dragende liederen zouden hebben om het verhaal te vertellen. Dat was eigenlijk niet zo. En de zangers doen hun werk prima daar waar ze mogen zingen want er is een een hoop band. Wat me erg tegenviel was het knullige. Het amateurtoneelachtige van de spelscenes. De dans is mooi, maar dat is voor mij niet genoeg. Ook de aankleding met auto’s en projecties is sullig en een zwakke afspiegeling van wat je verwacht. Maar het moet er perse in dus daardoor ontstaat dat amateuristische. Het opsulute dieptepunt is dat Nobody puts baby in a corner zo nodig in het Engels moet terwijl alle dialoog in het Nederlands is (in overigens een prima vertaling die goed werkt). Dat zinnetje had dus ook best vertaald mogen worden.
Ze hadden geweldige merchandise maar ik wil er nog niet dood in gevonden worden. Want deze show is een waardige opvolger van The Wiz. Ook onder niveau. Het lijkt wel of het Beatrix Theater daar vaker last van heeft. Ook bij SNF vond ik dat. Mamma Mia is de uitzondering. Hopelijk komt er hierna weer iets wat wel de moeite waard is.
