Hey!
Ik wist niet waar ik het moest neerzetten, dus dump ik het hier maar:
Een interview met Willemijn Verkaik over Aida, geinterviewd op 30 Juli in Tecklenburg.
Interview behoort aan mij toe (Ik heb het afgenomen), dus als je het ergens voor wil gebruiken, graag even PB’en.
Veel plezier ermee!
INTERVIEW:
- Willemijn, je speelt nu twee hoofdrollen: The Wicked Witch of the West, Elphaba in Wicked en Amneris in Aida. Hoe focus je je nu op Amneris? Is het niet moeilijk om twee hoordrollen tegelijk te spelen?
“Nou, het is niet zo dat ik het ‘even’ doe hoor! Maar Amneris en Elphaba zijn twee heel verschillende rollen en daarom lukt het mij ook goed om me gewoon op één rol te focussen. Ik denk dat dat ook gelijk mijn geluk is, want anders zou ik per ongeluk een heksenlach doen tijdens Aida of zoiets.â€
-Welke rol vind je het leukst om te spelen?“
Dat is lastig. Ik kan denk ik niet echt kiezen omdat het juist zo’n verschillende rollen zijn.â€
-Ben je gevraagd voor deze rol of heb je auditie moeten doen?
Nou, de mensen hier kende mij al, omdat ik hier al eerder ben geweest. Ik heb dus geen auditie gedaan
.
-Hoe heb je je voorbereid op deze rol?
Ik heb de natuurlijk de teksten uit mijn hoofd geleerd en de liedjes geluisterd, maar eigenlijk viel alles op zijn plaats tijden de staging, je weet wel dat je op het podium staat en waar je moet oplopen. Dan speel je vanzelf het verhaal en reageer je ook vanzelf op de andere mensen.
-Wat is je grootste blooper als Amneris, en hoe heb je dat opgelost?
Oeh, nee, want we hebben nog maar 4 shows gespeeld. “Dus nog niets vreselijks gedaan?â€
Nog niks ‘vreselijks’ gedaan, nee. En ik hoop ook niet dat dat gebeurd!
“Is dat dan wel eens gebeurd bij voorgaande dingen?â€
Nou, ‘vreselijk’ is een heel groot woord, maarre als Elphaba is het wel eens gebeurd dat ik gevallen ben op de Bühne. Ik moet bij “Gutes Tun†heel hard weglopen, zeg maar met zo’n zwier en toen heb ik iets te groot en iets te enthousiast gedaan en toen kon ik niet meer goed opstaan en toen moest ik mezelf een soort van van de Bühne afschuiven, dat was wel heel erg grappig.
- Wat is je lievelingsscène en waarom (In Aida)?
Mijn lievelingsscène… Ik vind de scène in mijn “ankleidezimmerâ€, hoe heet dat… in mijn slaapkamer dat ik me helemaal “aufbrechâ€, ik kan niet meer normaal Nederlands praten (haha), maar dat vind ik altijd heel erg grappig!
-Wie is je favoriete tegenspeler hier in Aida en waarom?
Hier in Aida mijn favoriete tegenspeler? eh… Nou ja, dat kan ik niet zo goed zeggen, want ik vind het heel leuk om met iedereen te spelen en iedere scène is heel speciaal. Het is een hele leuke groep, heel gezellig, iedereen leeft met elkaar mee. En, nee, eigenlijk is iedereen wel leuk!
-Waarom zouden mensen naar Aida moeten komen kijken, zeg maar, de musical in het algemeen?
Nou, ik vind de muziek heel goed geschreven, ik vind het een héél mooi verhaal. Het is heel grappig, heel verdrietig, je krijgt eigenlijk een beetje van alles in de show: Je krijgt een beetje humor, je krijgt een beetje tranen, je krijgt verliefdheid, je krijgt mooie muziek, je krijgt een mooi Bühne beeld en je kan helemaal losgaan. Het is een heel mooi avondje uit.
-Wat is jouw lievelingsnummer? Is het een lied van jezelf of van iemand anders?
Ik vind eigenlijk het laatste duet wat Radames en Aida zingen heel mooi. Ehm, “Sein die Sternen gegen unsâ€, ik weet niet hoe het in Nederland heet maar het is reprise van “Written in the Starsâ€. Dat vind ik een heel mooi nummer.
-We hebben af en toe wel moeite met de juiste energie vinden in Aida. Hoe doen jullie dat?
Het helpt natuurlijk heel erg dat er ontzettend veel publiek in de zaal zit, die heel erg zitten te wachten op een mooie show, dus daar moet je eigenlijk altijd maar gewoon van uit gaan. Die mensen vinden het zo leuk dat wij… nou ja jullie het gaan spelen voor hun dat dat sowieso al een motivatie is. En om je gewoon in te leven in die rol, wat je te vertellen hebt als die persoon en wat voor weg je volgt in dat karakter. Als je daar gewoon vanaf het begin af aan over nadenkt en iedere scène weer dan is het niet zo moeilijk.
“Het lijkt ons wel moeilijkâ€.
Ja, maar als je echt gelooft in dat verhaal en als je het een heel mooi verhaal vindt wat je zelf verteld, dan moet het toch zeker “halfwegs†goedkomen.
-Speelt een openluchttheater nu heel anders dan een schouwburg? Want je ziet het publiek meteen.
Ja het speelt wel heel anders, dat klopt. Het is sowieso koud! Het was vanavond heel erg koud, brrrrr het was echt koud! Tenminste, vanavond was het koud, vorige keer was het weer beter. Inderdaad, je ziet het publiek veel meer, je ziet heel veel reacties. Je kan natuurlijk in een theater met heel veel belichting werken, das natuurlijk hier pas in de tweede akte. Dat is anders.
-Als je zou moeten kiezen, wordt het dan koukleumen in het openluchttheater of toch maar de warme schouwburg?
Wah! Dat is ook weer zo’n lastige keuze. Ik vind het alle twee iets heel moois hebben. In een theater kan je heel veel sfeer creëren en hier is de sfeer er al. En dat is juist ook weer zo mooi, dat je daar dan weer mee mag spelen: De buitenlucht, de bomen, de wind, de vogeltjes die fluiten. “En de regen?†Ja! Ook de regen!
-Heb je nog tips voor ons, waar je zelf bijvoorbeeld ook veel aan hebt gehad?
Wat ik net ook al een beetje zei. Ik denk dat als je heel erg van tevoren bedenkt dat er een publiek in de zaal zit, die heel erg graag jullie wil zien, en als je elkaar heel erg ondersteunt. Het allerkleinste rolletje is nog zo belangrijk, dat moet je goed bedenken. Iedereen werkt met elkaar mee en als diegene er niet is, is jouw rol ook niet meer zo belangrijk. Heb heel veel plezier, heb gewoon heel veel plezier in wat je staat te doen en pep mekaar lekker op, en ga er gewoon voor!
Met deze laatste vraag was het interview ten einde. Na nog handtekeningen en een foto, zijn we weer vertrokken naar huis. Na een geweldige show + backstage tour en een interview met Willemijn Verkaik, kon onze vakantie niet meer stuk!
