Gisteren was het dan zo ver: Eindelijk naar Blood Brothers met Melanie C als Mrs. Johnston. We hadden via theatremonkey tegen een zeer goede prijs twee kaartjes op de eerste rij geboekt. Deze stoelen waren helemaal super! Goed zicht op het podium dat misschien iets aan de hoge kant was, maar ja, Blood Brothers is toch geen show met ingewikkelde choreografieen, dus het was prima.
Goed, Melanie C, daar kwamen we voor en we hebben haar gezien hoor! Wow, wat een geweldige prestatie zet ze daar neer! Dit is haar vierde week in Blood brothers, maar het lijkt of ze er jaren in staat. Ik ben dol op de stem van Melanie, heel distinctief. Ze zingt in haar eigen ‘poppy’ voice en dat past prima in de show.
Haar acteerprestaties zijn goed, zo niet uitstekend. Ze weet Mrs. Johnston op een geloofwaardige manier neer te zetten, geen moment vraag j eje af wat die vrouw bezielde of iets in die geest. Je gaat er helemaal in mee. De laatste scene is hartverscheurend en Melanie zet een geweldige prestatie neer in die scene, haar verdriet, onmacht, alle emotie komt eruit. Hoe ze dan nog dat laatste nummer zingt is me een raadsel, want iedereen in de zaal is tot tranen toe geroerd.
De gehele cast kreeg een staande ovatie, uitzonderlijk voor shows in Londen. En de spelers verschenen zelfs tot 5 keer toe terug op het toneel om het applaus in ontvangst te nemen.
Kortom: Ga haar zien, ze doet het fenomenaal en ik hoop dat ze in de toekomst ook voor andere rollen gevraagd gaat worden.
Detail dan nog: ze draagt hele dikke panties om haar tattoes te verbergen, dus als je denkt: wat lelijk! Denk aan de tattoes die eronder zitten.
