Kan iemand eens een verslagje maken van de avond, dan krijg ik iets beter een idee hoe zo’n avond eruit ziet en hoe ze zo’n parodie vorm geven, want ik kan me er nu niet zoveel bij voorstellen.

Oeps, lastig, want er komt zo veel voorbij maar in het algemeen kan gezegd worden dat de meeste musicals van afgelopen seizoen wel onder de loupe zijn genomen. Het begon met Mary Poppins. De proloog en de opening met Bert - en dan met een andere, scherpere en daardoor grappigere tekst. Dan Chicago (en dan zie je een reclame-dia met een viltstift: mede mogelijk gemaakt door Mark Vijnschrijver), waar m.n. de prestaties van Thom Hoffman het moesten ontgelden. Als je Chicago hebt gezien weet je dat Amos Hart (Peter Lusse) niet zo opvalt, dat iedereen over ‘m heenloopt, en dat werd nu geprojecteerd op Thom.

Nou ja, als je dan toch Thom al hebt (natuurlijk een verklede acteur) dan is het niet zo moeilijk om daar een Erwin van Lambaart en Pia Douwes naast te zetten en een kandidaat die de beste performance van haar leven geeft, maar de jury is met elkaar bezig, want de uitslag is toch al bekend, staat op de autocue. En Erwin dan er tussendoor: “veel meer dan 100 kg kippenvel”. Natuurlijk wordt Frits ook gepersifleerd.

Enfin, dan die musical van Anderson en Ulvaas, eh Ulvees, eh Ulvoos…nou weet je wat die van Bjorn en Benny. Dat gaat over Mamma Mia! maar Marleen en Cinthia zingen een mooie bewerking van I Know Him so Well uit Chess.

Ondertussen is Richard Groenendijk (als Edna) natuurlijk ook aan het woord geweest en is de zaal ingelopen om haar dochter Esmee te omhelzen en te feliciteren met een nominatie voor een Award. Dan een sneer naar Noortje en William die ook genomineerd en aanwezig zijn, net zoals Frits Sissing die naast hen zat. Uiteindelijk volgt uit Hairspray dan een volgens de klok uiterst lange versie van Niemand stopt de Beat waarbij de klok eerst 4 minuten verder wordt gezet, nu volgt de solo van Edna, dan 17 minuten, nu volgt de solo van Motormouth Maybelle (met pruik van 1/2 m hoog), men zingt en danst door en tenslotte komt ook een gelukkig 2011 voorbij. De hoofdpersonen zingen dan door maar de ensembleleden liggen dan steeds even voor pampus op het toneel.

Dan op zoek naar Mary Poppins. Cinthia (die blijktbaar de finale heeft gehaald) doet een versie van Het is Over, waarin ze aangeeft dat de winnares ‘m mag hebben. Enigszins dubbelzinnig want is nou die ‘m, de hoofdrol of…

En zo gaat het gewoon nog een uur door. In de tweede akte leest Richard aandachtig het Mary Poppins kookboek en hebben we een reality-soap van bij de Phaffs thuis. Erg leuk. Ook musicals die gecancelled zijn komen langs, Misery, Josephine en Dorus. En Chantal in Petticoat, ach ja die komt komend seizoen.

Kortom een erg leuke avond met musicalparodieen waar de cast hele sterke prestaties neerzette. Bij het weggaan nog even tegen Noortje en William gezegd dat ik het leuk vond dat ze er waren en ha ha Noortje wist nog wie ik was! Maar een topavond gehad en heeeeel veeeeel gelachen. In de pauze kwamen ze naast mij zitten maar dat duurde niet zo lang want vele fans wilden met hen op de foto en na 3,4 foto’s vonden ze dat (terecht) echt wel genoeg.

Vele mede-forummers van Musicalworld waren er ook. In vergelijking met vorig jaar september was deze uitvoering veel beter, veel minder langdradig en ontzettend komisch.

Ook ik ben vandaag naar MGM geweest. Het was veeeeeeeeeeel beter dan vorig jaar.

Het leukste vond ik Hairspray “Niemand stop dit lied” en de “Phaffs”.

Klinkt erg leuk! Ik snap alleen niet wat De Pfaffs met musical te maken heeft?

Clauw - 18 May 2010 04:46 AM

Klinkt erg leuk! Ik snap alleen niet wat De Pfaffs met musical te maken heeft?

De Phaffs spelen allebei in musicals….

Jeroen - 17 May 2010 08:24 AM

Inderdaad was het echt stukken beter dan vorig jaar, maar dat kon natuurlijk ook niet anders. Eigenlijk maar één echte misser, een filmpje rond Dorus, wat alles miste wat het zou moeten hebben. Ook een ander filmpje hoorde niet echt tot de hoogtepunten (terwijl er in de projecties bij acts wel hele leuke dingen zaten). Over het algemeen werd er goed gezongen, zag het er gelikt uit (er is duidelijk meer geoefend) en was er veel meer verstaanbaar dan vorig jaar.

Nog steeds geen Forbidden Broadway-kwaliteit, maar zeker wel een leuke, amusante avond. Meest verbijsterend: de “fan” wordt behoorlijk afgezeken op gedrag, maar ze gedragen zich in de pauze weer net zo genant. (met de meest tenenkrommende domme verklaring dat “Richard” hen kent ook nog eens).

Dat van fans snapte ik ook niet zo. Je hebt wel lef als je dan na zo’n stuk alsnog op iemand als richard groenendijk durft af te stappen.
Persoonlijk vind ik het ook raar dat mensen met mensen musicalartiesten op de foto gaan of ze aanspreken tijdens de pauze ofzo. En dan heb ik het dus over de musicalartiesten die niet in deze productie speelde. Die mensen zijn een avondje uit, dus vind dat je ze dan ook lekker met rust moet laten. Maar schijnbaar denken daar niet veel mensen zo over

Dat stukje wat Richard over z’n fans vertelde is uit z’n theater show, dus z’n fans hadden dit (verzorgpony stukje) al eens eerder van hem gehoord 😉

klopt, hij gebruikte het ook bij musical helpt haiti. Ha ha volgende keer hooi en wortels voor hem meenemen

MoNieky - 18 May 2010 07:34 AM

Dat stukje wat Richard over z’n fans vertelde is uit z’n theater show, dus z’n fans hadden dit (verzorgpony stukje) al eens eerder van hem gehoord 😉

Ik weet dat t ook in z’n theatershow zat; hij heeft wel vaker musicalfans op de eerste rij in de maling genomen, maar toch… Ik zou zeggen dat onder de lol weldegelijk een serieuze ondertoon zit. Wel grappig voor de gewone mensen in de zaal voor wie het misschien onbegrijpelijk was, dat ze bij terugkomst na de pauze denken… Oooooh, dat bedoelt ie.

Hihihi ja zou inderdaad wel kunnen.
Gisteren heb ik daar trouwens niets van mee gekregen dat mensen Richard benaderden in de pauze, maar we stonden ook best lang op de gang 😉

Vond de show trouwens genieten!
Persoonlijk vond ik de “rap” met Erwin en Frits geweldig! Zaten paar leuke Chicago stukjes in trouwens (en daar pest je mij niet mee natuurlijk 😉 ).
Heerlijk dat ik toch Rudy heb kunnen horen als Mary Sunshine 😄

De reclames tussendoor waren ook echt geweldig (van de Ende Foundation)!

Alleen de Phantom stukjes vond ik niet zo leuk en inderdaad het Dorusfilmpje snapte ik de humor niet van.

Maar volgend jaar met dezelfde cast ga ik gewoon 2 keer 😉

MoNieky - 18 May 2010 08:01 AM

Gisteren heb ik daar trouwens niets van mee gekregen dat mensen Richard benaderden in de pauze, maar we stonden ook best lang op de gang 😉

Ik wel, ik zat immers op de eerste stoel, Richard zat daar op het toneel en toen ik naar mijn plek liep stonden daar vele fans die op de foto wilden met hem of met Esmee, die stond er ook bij. Ik kon dus ook niet gaan zitten. Uiteindelijk werden de fans door Luxormensen weggedirigeerd en kon ik ook gaan zitten.

Toen ik de zaal binnenkwam stond Richard aan de andere kant van het podium bij een man die aan het sms-en was.
Richard wilde weten wat hij aan het schrijven was en de man gaf niet echt antwoord, dus ik zei tegen hem dat die man alvast aan het stemmen was op Zorro 😉

jari - 17 May 2010 08:13 PM

Kan iemand eens een verslagje maken van de avond, dan krijg ik iets beter een idee hoe zo’n avond eruit ziet en hoe ze zo’n parodie vorm geven, want ik kan me er nu niet zoveel bij voorstellen.

Het zijn geen messcherpe beledigingen, maar meer echt parodiën met hier en daar een valse ondertoon.
In wat ik onthouden heb.

Casey met ‘Ze schijten zeven kleuren in de wind’, over het blerende kinderpubliek van de Disney Sing a Long op de melodie van “Colors of the wind.’

Marleen met een bewerking van ‘Tegen alle verwachtingen in’ uit Nine over het zijn van understudy/alternate van 4 shows in seizoen.

Marleen en Jeroen in De Phaffs, met ‘Schepen in de Nacht’ uit Elisabeth, Jeroen is dolgelukkig met Marleen (en kind) continu samen op tournee en Marleen die zo dolgraag eens in haar carrière een show zonder Jeroen zou willen doen, maar ja, ‘wat niet zijn kan, kan niet zijn’ 😉

Marleen met Casey als Donna & Fan over dat Mamma Mia! nu wel eindelijk eens afgelopen moet zijn, melodie ‘I know him so well’, uit Chess.

De enige die redelijk onderuit gehaald is is Koen van Dijk (briljant gedaan door Rolf, inclusief stampvoeten), een duet met Cystine (Casey) over het niet verschijnen van Misery in het M Lab, op de melodie van ‘Agony’ uit Into the Woods. En later nog een keer over Nelson Mandela.

Martine Bijl (Cindy) over het vertaling van Supercalifragilisticexpialidocious, in -asties. Met een gecensureerde versie van het alternatief.

Thom Hoffman (Rolf) met een parodie op ‘Cellofane’ uit Chicago, over het feit dat hij niet kan zingen en wat hij daar nou eigenlijk doet. Gevolgd door een duet met Erwin van Lambaart (Jeroen) ‘Op een mooie pinksterdag’ uit Heerlijk duurt het langst. De verschillende manieren waarop een jurylid(/man) naar een kandidaat kijkt en hoe een producent kijkt.

Nog even door met Frits Sissing (Richard) als buikspreekpop van Erwin bij de zoektochten, ‘They both reached for the gun’ uit Chicago.

Een prachtige finale over Musical Helpt Haiti, met een opening van Rudi als Zuster Klivia (/hulpmissy), met daarna de volledige cast/creatives en overige aanhang met bewerking van Bui Doi uit Miss Saigon, ‘Geef ons één ramp per seizoen’.

MoNieky - 18 May 2010 08:08 AM

Vond de show trouwens genieten!

Maar volgend jaar met dezelfde cast ga ik gewoon 2 keer 😉

Ik heb begrepen dat ieder jaar de cast anders is.