Afgelopen week in Berlijn Hinterm Horizont en Tanz der Vampire gezien.
Hinterm Horizont:
Ik kende de muziek van Udo Lindenberg niet, maar had op voorhand wel wat liedjes opgezocht om een idee te krijgen. De show sprak me wel aan omdat het over de periode van de Berlijnse muur ging. Eerst en vooral is het Stage Theater am Potsdamer Platz echt een prachtig modern theater, met mooie foyer en zachte zetels met voldoende beenruimte.
Mijn Duits is niet zo goed, maar er zijn ook Engelse ondertitels voorzien, al leiden die soms te veel af en is het beter gewoon naar de scènes te kijken en uit hetgeen je ziet de context af te leiden en zo mee te gaan in het verhaal. Een verhaal dat heel eenvoudig is, een liefdesverhaal tussen een jonge meisje en een zanger met enkele geheimen in het decor van de geschiedenis van de Berlijnse Muur.
Het scènebeeld is eenvoudig met een opmerkelijke grote hoed (kenmerk van Udo L.) als eyecatcher van de show. De projecties van archiefbeelden zorgen voor de nodige emoties, zeker bij de oudere mensen in de zaal die zich de muur nog goed kunnen herinneren.
Het verhaal wordt ondersteund met de muziek van Udo L. Gevoelige teksten in een rockjasje en passend in de show.
In de cast een geweldige Serkan Kaya als Udo die je meeneemt in zijn personage en echt een sterk karakter neerzet en ook nog eens een sterke stem heeft. Zijn tegenspelers Josephine Busch is al even goed net als haar oudere zelf gespeeld door Nadja Petri.
Ook het ensemble is echt goed, maar vooral de liveband is geweldig.
Een leuke jukeboxmusical, maar niet echt eentje dat lang zal blijven hangen.
Tanz Der Vampire:
Na tweemaal de show te hebben gezien in Antwerpen wou ik toch nog eens de originele versie zien dus van zodra dat ik wist dat de show terug in Berlijn ging spelen toch een kaartje geboekt en opnieuw genoten van deze geweldige cultmusical.
De musical is te zien in het prachtige Stage Theater des Westens.
Er was bij het aankondigen van de cast wel wat gemor rond de hoofdrolspelers, maar daar kun je bij deze show weinig van merken. In tegenstelling tot Hinterm Horizont een uitzinnig publiek dat enthousiast reageert op de cast en de show en ook nog eens onmiddellijk gaat rechtstaan op het einde.
In de cast Mark Seibert als Graf von Krolock: een ietwat zachtere stem voor de Graf, maar zijn mimiek en bewegingen zijn geweldig om te zien en hij is ook zeer sterk in zijn solonummers. (Wel jammer dat ook hier de hoektanden eruitgaan bij Unstilbare Gier) - al kan ik me wel voorstellen dat het met zo een kunstbit moeilijker zingen is)
Veronica Appeddu zet een mooie, naïeve Sarah neer en past ook goed bij Tom van der Ven als Alfred.
Tom is ook een zeer goede Alfred, ietwat schuchter en toch overtuigend.
Victor Petersen zet een leuke Abronsius neer en Nicolas Tenerani is een humorvolle Chagal. Magda wordt gespeeld door Merel Zeeman en zet een goede Magda neer.
Het dans- en zangensemble is krachtig, sterk en overtuigend en spettert tijdens de finale.
Het decor was iets anders dan de voortelling in Antwerpen, maar nog altijd zeer mooi en passend.
Opnieuw genoten van deze prachtige musical!
