Afgelopen zaterdag was het dan (eindelijk) zo ver.
We waren in Wenen en zagen de voorstelling.
Allereerst wat een mooi theater en wat gaat daar alles gemoedelijk zeg.
Zonder kaartcontrole de foyers in. Bij de zaal werd onze kaart pas gecontroleerd.
In de pauze stonden er buiten mooie hangtafels en een champagnebar.
Heerlijke sfeer en wederom geen kaartcontrole bij het naar binnen gaan.
Dan de voorstelling, echt een prachtige ontroerende en mooie voorstelling.
De muziek is ronduit geweldig. 35 musici. En dat hoor je echt. Kippenvel.
De cast prachtig, het ensemble sterk. Een decor waar je u tegen mag zeggen.
Echt prachtig vorm gegeven. Grote trappen, mooie straatjes, hele winkels, een station, een park. Elk detail klopte.
Aan het einde van de voorstelling kon ik mijn tranen amper binnen houden, iets wat me zelden gebeurd. Ik vind het zo zonde dat zo’n spektakel als dit nooit in Nederland te zien zal zijn. Gewoon omdat het te zwaar, serieus is.
Zijn er nog minpunten. Ja een paar kleintjes.
Sommige nummers zijn een beetje kitcherig en hadden nou niet echt een belangrijk moment in het stuk. De solo van de drie bodyguards bijvoorbeeld. Heel grappig, beetje ala de slechteriken in Sister act. Maar niet echt nodig. Al maakte dit stukje de voorstelling luchtiger.
Iets wat ik echt verschrikkelijk vond was de scène tempel der moraal. 1 grote kermis met glitterjurken bij bisschoppen. Engelen. Een beetje kitcherig was het wel en ik vond het niet echt in de lijn van de gehele musical passen.
De drie rollen die me het meest zijn bijgebleven zijn voor mij de drie hoofdrollen.
Marsha Karell als de vrouw van Uwe. Wat waren haar scene’s mooi blanco gespeeld. Vol achter haar man staan. En uiteindelijk zo gekwetst worden dat je de pijn voelt. Prachtig om te zien hoe ze in de laatste scène werkelijk staat te huilen. Prachtig! Zou haar eigenlijk ook nog eens in de rol van Claire willen zien waarvoor de Alternate is.
Uwe war ook erg mooi. Z’n gezichtsuitdrukkingen geven zijn paniek en onmacht goed weer. Z’n stem liet helaas bij sommige hoge noten horen dat het bereik wat dun word.
Maar echt prachtig in zin rol.
En dan natuurlijk de vrouw waarvoor wij naar de show wilde.
Pia speelde de rol echt fenomenaal. En haar power in haar stem. Prachtig om te horen.
Met deze rol bewijst Pia weer waar ze goed in is. Grote zware gecompliceerde rollen met veel onderlagen. Prachtig om haar tweestrijd te zien en hoe ze vol haat zit en gerechtigheid wil halen.
Een prachtig stuk. Ook zonder Pia de moeite om eens uit te brengen als je het mij vraagt.
(Maar als ik dan toch moet kiezen, Nederland, scheveningen, 2016 met Pia als Claire)
Zowel Ik als Pia zien het niet zoenen gebeuren. Maar mocht je de show ooit kunnen zien in bijv Wenen. Twijfel niet en ga!!
