Dit is de hele tekst uit Heerlen dichtbij:
OPINIE: Rieu’s plannen voor Maastricht Dome komen als geroepen voor de stad
MAASTRICHT - Opnieuw lijken er serieuze plannen te zijn voor een André Rieu-theater in Maastricht. De Maastrichtse violist en orkestleider wil samen met theatertycoon Joop van den Ende en de Rabobank een concertzaal met zo’n 5000 plaatsen in de Limburgse hoofdstad laten verrijzen, zegt hij vandaag in het Stan Huygens Journaal in de Telegraaf. Maastricht Dome, een speelse verwijzing naar Ziggo Dome in Amsterdam, moet een praktische oplossing bieden voor het feit dat zelfs de wereldberoemde Stehgeiger en Maastrichts exportproduct nummer één een dagje ouder wordt en dat het afreizen van de hele wereld hem wel eens te veel wordt, zo laat hij weten.
Belangstelling vanuit het buitenland is er genoeg, zo leert een kijkje op de Markt in Maastricht op het moment dat Rieu even verderop op het Vrijthof met zijn orkest staat te musiceren: op een avond als gisteren werd het stadhuis bijna letterlijk ingepakt door een kleine honderd touringcars, die tijdelijk mogen parkeren op de Markt. 48 van de luxe bussen waren afkomstig van één ondernemer uit het Engelse Newmarket: hij had speciaal voor Maastricht gekozen omdat zijn klanten, grotendeels ouderen, in Maastricht de unieke service krijgen dat zij niet ver hoeven te lopen om hun idool aan het werk te kunnen zien nadat ze uit de bus zijn gestapt.
Om een eventuele megazaal levensvatbaar te maken en zijn grote, uit de hele wereld afkomstige publiek te kunnen huisvesten, heeft Rieu een deal met Joop van den Ende gesloten. De theaterman neemt per jaar 200 dagen af. Rieu zorgt dat de rest van het jaar wordt opgevuld.
Nieuw zijn de plannen niet. Al in de hoogtijdagen van burgemeester Gerd Leers stonden de kranten bol van berichten over een mogelijke transitie van Maastricht (op dat moment ‘de beste stad van Nederland’) naar een Las Vegas aan de Maas. Ook toen had Joop van den Ende, daartoe uitgenodigd door Leers (die op dat moment de officieuze titel ‘beste burgemeester van het land’ droeg), zijn oog laten vallen op de kleine stad aan de Maas, zo gunstig gelegen in het hart van de Euregio. De plannen voor het theater zouden, heel ambitieus, gecombineerd worden met een groot casino, dat de stad ten minste 4000 nieuwe banen zou opleveren.
De locatie voor het megatheater stond wat Leers betrof destijds ook al vast: het zou moeten komen op de plek waar nu het Landbouwbelang ligt. Rijke gasten uit de hele wereld hoefden, zo werd hardop gefilosofeerd, niet te vrezen dat zij ’s nachts, na afloop van alle zoete melodieën niet lekker zouden slapen: er werd namelijk ook stevig onderhandeld met de hotelketen Hilton, die wel brood zou hebben gezien in een groot vijfsterrenhotel op een steenworp afstand van het theater.
Opmerkelijk genoeg zorgde in dezelfde tijd de Maastrichtse zakenman Benoit Wesly voor reuring in de stad. De horecaondernemer — ooit een goede vriend van Van den Ende, maar na verwikkelingen rond het Circus Theater in Scheveningen alweer jaren met hem gebrouilleerd - beweerde claims te hebben lopen in het betreffende gebied en kwam prompt met uitgewerkte plannen voor een eigen theater annex gezondheidsboulevard waar nu het Geusseltpark ligt.
Hij liet zijn plannen zelfs minutieus uittekenen door de Maastrichtse architect Arn. Meijs, dezelfde bouwmeester die het Circus Theater in Scheveningen ontwierp (en winkelcentrum Entre Deux), maar ook tekende voor theaters in onder andere Berlijn, Oberhausen, Hamburg, Stuttgart en Parijs.
Wesly zette Leers en de zijnen - die liever niet wilden dat hij in het Geusseltgebied aan de slag ging - behoorlijk onder druk: alleen tegen een fikse vergoeding was hij bereid af te zien van zijn claim, zo liet hij weten op een persconferentie in zijn eigen Hotel Derlon.
Na twee jaar politiek gebakkelei en onduidelijkheid over de loop van de onderhandelingen met Van den Ende — die op dat moment te maken kreeg met een grote vastgoedfraude binnen de eigen gelederen - verdwenen de ambitieuze plannen in een la. Ook van de plannen van Wesly werd nimmer meer iets vernomen.
Leers, die stug volhield dat er op de achtergrond nog wel degelijk werd onderhandeld, gleed uit over een bananenschil: de man die aan de wieg stond van de val van toenmalig CDA-fractievoorzitter Gerard van Rens (ook een groot voorstander van een casinoplannen) kon uiteindelijk zijn biezen pakken nadat ophef was ontstaan rond zijn handelen bij de aanschaf van een vakantievilla aan de Bulgaarse kust.
Kijkend naar de toekomst, duiken de oude plannen nét op tijd weer op. Maastricht hoort later dit jaar of het in 2018 Culturele Hoofdstad van Europa mag zijn. Een mooi, groot, met particuliere middelen gerealiseerd theater, waar ook voldoende plek is voor het betere amateurwerk komt voor de stad als geroepen.
