Afgelopen donderdag ben ik naar in de ban van Broadway geweest. Ik zal eerlijk bekennen dat ik er een beetje tegenop zag om weer een Nederlandse theater/musical stuk te bezoeken na ik 6 shows op West End gezien heb in mei.
We hadden ver van te voren al een mail ontvangen dat Loes Luca niet aanwezig zou zijn, jammer maar geen probleem.
Het is lastig dit stuk in een hokje te plaatsen, wordt erin gezongen: ja, is het een musical: nee ik vind van niet. Is het “muziektheater” nee vind ik ook niet (bij muziektheater denk ik aan war horse).
De eerste akte duurt maar liefst ander half uur, ik dacht op een gegeven moment dat er geen pauze meer zou komen. Maar met alle grappen, decorwissels en snelverkledingen loopt de show als een trein.
De humor is flauw te noemen, maar ik kan er wel om lachen en zo het publiek van donderdag ook.
De cast is goed op elkaar ingespeeld en ik vind het lastig te noemen wie “eruit” springt. Ik vind Bianca in haar rol erg goed en heb erg om haar gelachen. En bepaalde uitspraken van haar uit de show, houden wij erin. Wij kwamen een beetje voor Tjitske en haar spel vind ik goed, haar zang wat minder, maar ze is ook geen zangeres en zingt het verder wel prima. De show werd gedragen door Ellen Pieters die je doet geloven dat zij de Broadway ster is.
Ook voor alle anderen ze spelen het verder allemaal goed.
Als je hier naartoe gaat met het idee naar een prachtige musical te gaan, dan kom je van een koude kermis thuis. Als je een avond vermaak in de vorm van toneel en een beetje zang dan is dit een aanrader. Ik heb er in ieder geval wel van genoten.
