Vandaag in AD-kranten een interviewtje met Jim en Tommie over hun perstrip naar Miami. Het ontbreken van Latino’s en Latina’s wordt ook nog even aangehaald.
Waar de acteurs op Broadway vrijwel allemaal tweetalig zijn en Latijns-Amerikaanse wortels hebben zoals de Estefans, zijn de hoofdrolspelers in het Beatrixtheater straks Hollandse polderjongens en -meisjes. Het leverde wat opgetrokken wenkbrauwen op: was hier sprake van whitewashing? Het is een heikel punt in Hollywood: daar is veel kritiek op het casten van blanke acteurs in de rollen van niet-blanke helden. ,,Het verbaasde me wel, dat Gloria en Emilio akkoord zijn gegaan met ons als hoofdrolspelers, omdat we geen latino’s zijn’‘, zegt Jim. ,,Maar je hoeft geen latino te zijn om een latino te spelen.’’ Tommie: ,,Nederland heeft natuurlijk ook niet zo’n grote latinogemeenschap. Des te belangrijker is het dat wij ons verdiepen in de geschiedenis en cultuur van Cubaanse vluchtelingen in Amerika.’‘
En de taal: de Broadway-Emilio spreekt, zoals in werkelijkheid, Engels met een sterk Spaans accent dat soms tot geestige misverstanden leidt. ,,Ik ben benieuwd hoe we dit naar het Nederlands gaan halen. Want je kunt hem eigenlijk niet neerzetten zonder dat accent’‘, concludeert Jim. Zodra Emilio Estefan onder druk staat, ratelt hij bovendien onbewust in het Spaans. Collega-Emilio Mauricio Martànez helpt in de catacomben van het Marquis Theatre alvast wat op weg. ,,In Mexico zeggen we: mucha mierda!’’ Letterlijk betekent het ‘veel stront’, maar het is de Spaanse variant van het Engelse break a leg - Martànez wenst zijn Nederlandse collega’s toch echt gewoon veel succes.