Gisteren na een aantal geannuleerde voorstellingen toch de De Hospita kunnen zien in Breda met Simone Kleinsma in de rol Madeleine Coutard. Als stralend middelpunt uitgedost in de meest prachtige kostuums in een cast die geen zwakke schakels kent. Enorm genoten van Paul Groot als haar steun en toeverlaat de ietwat eigenwijze Kimono, Sara Afiba als Jenna, Desi van Doeveren als Phoebe en vooral Lottie Hellingman als Nancy die haar rol echt prachtig en ontroerend neerzette.
Ik vond ook het decor, de belichting en de projecties erg geslaagd en zorgden vaak voor mooie sfeervolle plaatjes. Overigens ging het gisteren tijdens een changement, wat ironisch genoeg door Kimono ook zo aangekondigd wordt, niet goed wat voor de pauze leidde tot een showstop van 10 minuten en in de tweede acte lag de voorstelling door hetzelfde euvel, tot grote hilariteit van de zaal, nog een keer bijna stil. Maar een en ander werd uiterst charmant door Kleinsma opgelost door voor het voordoek in een geïmproviseerd praatje de situatie uit te leggen.
Ik heb een erg leuke middag gehad al valt er toch ook wel de nodige kritiek te leveren op het rommelige script van de musical waarbij in mijn beleving veel issues benoemd, maar verder niet echt uitgewerkt werden. Soms te voorspelbaar zoals het grote geheim wat Coutard met zich meedraagt. Een generatiekloof die hier min of meer op een ravijn leek. Ik vond de songs in de theaterschool vrij overbodig en dan vooral het nummer in de tweede akte waarbij het hele #metoo gedoe opgerakeld werd. De aanvullende songs vond ik qua sfeer niet erg passen bij alle chansons uit de Franse muziekgeschiedenis. Ik dacht dat die geschreven zijn door Tjeerd Oosterhuis, al kon ik die info op de website niet terugvinden. Het rapnummer dat ineens uit de lucht komt vallen vond ik niet erg passend.
Begrijp me niet verkeerd, gelukkig deugt er ook veel wél aan het script. Ik vond de scènes tussen Madeleine en Kimono vaak erg ontroerend en ook die met de jongere generatie. En er zitten heel veel leuke woordgrappen en sterke oneliners in de voorstelling waar Kleinsma als doorgewinterde comédienne geen enkele moeite lijkt te hebben en die zorgen voor veel terechte lachsalvo’s vanuit het publiek.
Al met al is De Hospita zeker een geslaagde voorstelling en wie weet ga ik nog een keer kijken als ze weer in de buurt staan.