De laatste tijd ben ik weer helemaal in de ban van de musical Miss Saigon. Wat een fantastische score en verhaal heeft die show toch. Ook al is de show bijna 20 jaar oud hij heeft voor mij nog niks van kracht verloren, ik blijf het indrukwekkend vinden.

Nu ben ik zeer benieuwd of jullie dit ook hebben bij deze show? Hoe was jullie eerste kenismaking met Miss Saigon en zou een revival op zijn plaats zijn in Nederland?

Groet,
Danny

Miss Saigon was mijn allereerste musical en dat was in Londen. Sindsdien heb ik er mooie herinneringen aan. Ik heb de show in Nederland dan ook met alle mogelijke castleden gehad. Bv. Cystine heb ik in alle rollen waarvan zij alternate was gezien, haar met een blonde pruik als Ellen staat me nog het meeste bij. Ook van Wim van den Driesche als regelaar was ik zeer onder de indruk.

Aan de ene kant zou ik een revival wel zien zitten, omdat ik het verhaal gewoon ontzettend mooi vind. Maar aan de andere kant ben ik ook bang dat het al mijn herinneringen van toen zal gaan verpesten…

Aan de ene kant zeg ik: volgend seizoen in de herhaling, aan de andere kant heb ik zoiets van: nog heel lang mee wachten. Er wordt al zoveel gerecycled in musical-land op dit moment. Bovendien vraag ik me af wie je zou moeten casten voor Chris, de regelaar, Ellen en Kim. Laat er eerst maar flink wat nieuwe gezichten in musicalland komen, anders hebben dalijk toch weer de geijkte namen. Ook al denk ik dat Chantal Janzen in de toekomst wel heel goed zou zijn als Ellen.
Ik heb er ook heerlijke herinneringen aan, vond het een geweldige musical. De 1e keer zat ik in de ring en vond ik het indrukwekkend. De 2e keer zat ik op rij 8 in de zaal en toen moest ik op bepaalde momenten huilen, zo leefde ik mee.
Dus van mij mag het, maar liever nu nog niet.

Geweldige musical!!!! Blijft echt de allermooiste :D Ik draai ook nog heel vaak de cd’s en zing er ook veel uit, blijft gewoon een heel mooi krachtig verhaal met prachtige muziek. Ik hoop ontzettend op een revival, was 12 toen ik er naartoe ging en ben er helaas maar 1 keer geweest 😢 Ik ben dus voor 😉

Miss Saigon heb ik nooit echt goed beleeft, om twee redenen:
1. het was de musical na Phantom en voor mij daarom de produktie die “mijn” Phantom uit zijn theater verdreef, ik was dus al bevooroordeeld voordat ik ging kijken en eigenlijk wilde ik helemaal niet. Op een gegeven moment heb ik de engelse cd geleend om de muziek alvast te horen en dat was meteen de tweede reden:
2. op basis van de engelse cd begon ik wel zeer rationeel te denken dat Miss Saigon een goede musical moest zijn en dat de muziek me zeker wel moest kunnen raken, maar dat was meteen het zwaktepunt: ik ging de zaal in met de engelse muziek in mijn hoofd en mijn daarbij bedachte beelden. Domper! De vertaling viel tegen, de plaatjes klopten niet, het gevoel van Phantom was nog steeds niet weg…

Ik zou Miss Saigon graag een nieuwe kans willen geven, maar ik ben niet dol op revivals in Nederland. Dan zou ik dat toch een keertje in bijvoorbeeld Londen moeten doen. Voorlopig zie ik dat er echter niet van komen, want er speelt nog steeds teveel interessants wat ik op West End eerst wil zien.

Het klinkt gek, maar er is geen musical geweest waar ik me vooraf zoveel van heb voorgesteld als Miss Saigon. Toen de cd net uit was heb ik hem gekocht bij Brigadoon in de Staalstraat in Amsterdam (zucht…..bestond er nog maar zo’n winkel….) en in mijn hoofd componeerde ik een enorm spektakel. De eerstkomende Londentrip (waar ik in die tijd zo’n beetje een jaar voor moest sparen) stond geheel in het teken van deze show.

Ik trof een pech voorstelling. Jonathan Price was op vakantie, Lea Solonga was ziek en er ging zelfs een understudy op ipv de alternate Kim. Dit arme meisje schreeuwde zich steeds schorder wordend door de voorstelling. In plaats van met kippenvel en tranen zat ik met plaatsvervangende schaamte en een rode kop van ellende.

Maar dat was gelukkig niet mijn enige Miss Saigon ervaring. Later heb ik de show vele malen voor studententarief gezien vanaf rij 1 van het Drury Lane. De passie, de romantiek, de tragedie….elke keer wist deze show me in mijn hart te raken.

In Nederland vond ik de show toch wel erg Nederlands. Zowel Linda Wagemakers als Tony Neef konden nooit echt Kim en Chris worden. Meer Heleen en Gerrit zingend over saxofonen….

Toppunt was de Broadway show die ik op oudejaarsavond 1998 zag. Hier was sprake van een ECHTE showbizz Kim….deze Amerikaanse dame had geen enkele moeite met de nachtclunscene, maar maakte er verder een potje van door te grote tieten en een keiharde beltstem die door merg en been ging. Het leek of het meisje alleen de nummers had ingestudeerd; van de context en de breekbaarheid van het verhaal had ze weinig begrepen.

Een revival? Ik zou niet weten waarom…. De jaren 80 productie moet eerst maar eens flink internationaal worden afgestoft. Als er een West End of Broadway revival komt….dan graag. Maar ik zit niet te wachten op opgewarmde prak a la Cats of Les Mis.

Hlaf maart opent er een nieuwe versie (gebaseerd op de engelse tourversie) in Sydney Australië. Dus wie weet….

http://www.miss-saigonaustralia.com.au/About.aspx

Wat was het verschil tussen de tour en een ‘normale’ vaste productie van Miss Saigon. Ik heb de tour een paar jaar geleden gezien (2000, geloof ik, in Birmingham) en kan me weinig verschillen herinneren.

Als ik het goed begrijp wordt er bij de tour gebruikt gemaakt van projecties i.p.v. een “echte” helicopter bijvoorbeeld.

Dan heb ik misschien een andere versie gezien, want ik had zowel een helikopter als een cadillac.

Ik heb deze musical nooit in theater gezien,wat ik erg jammer vind.
Mijn vader is er wel 2 keer heen geest en kocht daar ook de engelstalige cd.
Hij heeft daar toen een eigen compilatie van gemaakt en toen ik die hoorde was ik verkocht.
Ook al snapte ik er toen nog niet zo heel veel van waar het over ging,ik vond m geweldig.
Mijn vader heeft toen voor mij zijn eigen gemaakte compilatie ook op een cd gezet.
De orginele cds heb ik helaas nog niet,maar ik wil deze zeker hebben.
Zowel de nederlandse als de engelse cast.

Echt helemaal super
 
 
 
Edit Tim: Geen vermelding van niet legale dvd’s op Musicalworld.nl zoals in de huisregels vermeld staat.

Miss Saigon. Mijn eerste musical (na vele casettes) en mijn eerste keer in London. In mijn herinnering hangt er dus een uniek en mooi waasje omheen. Ik heb eerst de backstage tour gedaan en de magie van het theater had me helemaal in zijn greep.
De Nederlandse versie heb ik nooit aangedurfd, omdat ik zeker wist (en lees dat hier bevestigd) dat het nooit zo mooi kon zijn als die eerste Londense ervaring.

Miss Saigon betekent voor mij het eerste bezoek aan Scheveningen. Heb em 2maal gezien, 1ste keer vond ik wat tegenvallend maar tweede keer vond ik em geweldig. Vind het nog steeds jammer dat ik Saigon nooit in Londen heb gezien.

Miss Saigon was ook voor mij de eerste musical die ik zag. Blijft een mooie herinnering.

Miss Saigon was de allereerste ‘grote’ musical die ik zag. Ik was 7 jaar en mocht per toeval mee naar Miss Saigon, er was een kaartje over. Natuurlijk weet ik niet meer precies wat ik toen heb gezien… maar ik weet wel dat ik het echt geweldig vond! Voor mijn rapport kreeg ik de cd van Miss Saigon en ik kon alle nummers meezingen. En in vriendenboekjes schreef ik: Ik ben fan van Linda Wagenmakers, Tony Neef en Willem Nijholt. (dan ben je dus 7 jaar….) Van wie ik vooral fan was was Linda Wagenmakers.
Nu, een paar jaar geleden, vertelde mijn moeder en tante dat ik Linda toen nooit gezien heb. Ik voelde me bedrogen!! Maar ach, ook wel weer grappig, kan je dus merken hoe goed ik het me herinner 😉
Ik ben blij dat ik ‘m op dvd heb…. het blijft een geweldige musical!