Omdat ik het leuk vind om positieve verhalen te lezen, zou ik ook graag willen horen wat en waarom een musical nou bijzonder of goed maakt voor jou!

Zelf vond ik aan BATB gewoon alles geweldig, decor, verhaal, acteurs, spel, nou alles dus!

Maar.. aan de musical Elisabeth heb ik wel heeeeele bijzondere herinneringen die ook best verdrietig zijn:
Mijn moeder was net overleden en daarvan was ik best nog wel van slag (duhhh). Maar ik moest naar Elisabeth omdat mijn vroegere oppaskindje (die inmiddels groter was gegroeid) daarin de rol speelde van kleine Frans Jozef… Ik was al ontroerd om hem zo op het podium te zien, maar toen ging hij op dat grote bed, “mamma waar ben je” zingen….
Nou ik had het niet meer!!!

Zijn er nog meer mensen met leuke of bijzondere ervaringen?

Voor mij toch wel jesus christ superstar is de musical met ja beste ervaring…
Heb vorig jaar februari in theater aan de parade 2 daagjes meegelopen achter de schermen…die dagen dat ik ging speelde toevallig ook jesus christ superstar 4 voorstellingen en die heb ik toen alle 4 gezien..2 x rechts 1 x links en 1 keer boven vanuit het licht…was echt geweldig…
Weet nog goed dat we toen schaatsen aan het kijken waren en iedereen ging juichen toen ireen wust de goude plak won…

Heb je even?  😉 

Elke musical is anders, dus elke musical kent zijn eigen bijzondere herinneringen…
Welke me het meeste bijgebleven zijn:

1995/1996: The Phantom of the Opera
Mijn eerste grote liefde… moet ik daar nog iets over uitleggen?
Het verhaal is prachtig, het boek nog mooier, het levensverhaal van Erik is me nog jarenlang speciaal gebleven.

2000/2001: Elisabeth
Donker, bombastisch, drama en tragiek, maar toch mysterieus en intrigerend door de prachtige vertolking van de Dood… Moet ik er wel even bij vermelden dat de understudy Dood me het meest geraakt heeft. Meerdere bezettingen van gezien overigens en de hoofdcastcombinatie was een gouden duo.

2001: Rent
Ik heb iets met Rent. De versie van Van Hove, verguisd door de een, vereerd door de ander; ik vond ‘m prachtig. De jonge cast die zo ver inleefde, ik die in de zaal meeleefde, een prachtige bezetting, prachtige muziek en een optimistische lijn die ondanks alle tragiek als rode draad in het hele verhaal liep. Het levensmotto “No day but today, leven voor vandaag” is nog steeds op mij van toepassing.

2004: Romeo & Julia
Mijn eerste gedachte na Elisabeth: YES!! Daar is er weer een!! De musical op zich, qua setting, zang, dans, decors en kostuums was al zeer de moeite waard (mooie rol ook van de Dood), maar er was één karakter die de show op lichtte in zijn eentje. Dat iemand er zo expressief uitsprong dat ie mij achterover in mijn stoel drukte en zo prachtig een sterfscene speelt en dan nóg door de jury van het MAG niet genomineerd wordt als aanstormend musicaltalent, heb ik tot op de dag van vandaag nooit begrepen.

2004: Jésus-Christ Superstar
Een Franstalige versie in een oude abdijruine onder een sterrenhemel in het Waalse Villers-la-Ville… JCS kan nooit meer zo speciaal worden.

2005/2006/2007: Beauty & the Beast
Of te wel, hoe je ook met deze produktie iets op kunt bouwen. De meeste bezoekers van dit forum zullen inmiddels wel weten dat ik zowat elke castwissel heb gezien en dat het een hoop gezelligheid met zich mee brengt om een voorstelling zo vaak te zien 😊

2006: Queen in Concert
Het is wel geen musical, maar hij móet erbij: een comeback van een prachtige danser waar ik al zo lang op gewacht en gehoopt heb en dan voor het eerst bij die allereerste try-out het voordoek te zien open gaan en zijn profiel herkennen; dat is gewoon speciaal 😊
Ik heb prachtige herinneringen aan een show die spatte en in alles een krachtige uitstraling had: Queen in Concert.

2006: Wicked
Mijn eerste musical in Londen en wauw…! Wicked daar vergaap je ook wel je ogen aan. Muziek, verhaal, karakters; ze sleepten me wel mee en ik heb dan ook het boek gekocht wat ik nog steeds helemaal moet lezen. Wicked was na Phantom het eerste verhaal dat mij als verhaal ook echt aansprak; in die zin dat ik meer van het karakter wilde weten dan ik in de musical te zien kreeg.

2006: Tanz der Vampire
Deze hoort thuis in het onwaarschijnlijke rijtje van Elisabeth en Romeo&Julia;. Donker, duister, mystiek, opzwepend, meeslepend, euforisch, waanzinnig.
Ik geloof dat ik het waanzinnige gevoel van Tanz wat mij direct de volgende avond weer in het theater deed zitten zo wel voldoende heb samengevat.
Zalige show 😊

Natuurlijk waren er meer mooie produkties en er waren ook zeker nog een hoop (kleinere) produkties waar ik goede en mooie herinneringen aan heb. Maar het zou te ver voeren om die ook allemaal te noemen, dus dat houd ik nu maar lekker even voor me 😊

Waar moet ik beginnen…

Honk!
Een hilarische, humoristische, mooie, lieve, hartverwarmende voorstelling. Met een geweldige cast!

Zwart Bloed
Om bij Sabine Beens te blijven :D
Een muzikale triller met een vleug humor.
Echt een supergoede voorstelling. Alles klopte!

Mamma Mia
Wat heeft deze musical mij verrast.
Sasha Rosen stond opeens voor mij als Sophie. Had haar voor het eerst en laatst gezien in “Dolfje Weerwolfje” en zij viel me toen al op. Wat speelde zij goed.
De muziek was geweldig, goede en aantrekkelijke dansen en een simpel maar prachtig decor.

Queen in Concert
Wordt ook door mij apart vernoemd.
Wat een geweldige show. En wat was Esther iedere keer toch weer super goed!

Epiphany (Los Hyenos)
In één woord: fantastisch!

Aïda
Mijn allereerste musical.
Alles vond ik geweldig, de liedjes, de dansen, het decor, de aankleding. Het maakte zo’n indruk op mij. Die indruk zal ik nog jaren meedragen.

All the Way
Afstudeervoorstelling 3de jaars FSA (2005).
Een klas met veel talent. Denk maar eventjes aan Karel Simons, Barry Beijers, Floor van Randwijk, Irene Borst, Vincent de Lusenet, Koen Iking, Dennis Radelaar…etc.

Schudden tot het Sneeuwt
Een voorstelling waarin Jasmijn Utermark schitterde!

Daarnaast wil ik de voorstellingen van Theater Terra nog noemen. Wat een heerlijke producties voor jong en oud.

Mijn allermooiste musicalervaring blijft toch het 10th Anniversary Concert van Les Misérables in de Royal Albert Hall in 1995

Mijn allermooiste musicalervaring is toch wel ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?’, omdat ik daar zelf 2 seizoenen in heb meegespeeld en omdat ik daar mijn huidige vriend heb ontmoet.

De beste ervaringen; ook dan kun je beter maar een lijstje maken. Dat zijn voorstellingen die op wat voor manier dan ook een enorme indruk hebben achtergelaten. (de jaartallen kunnen er 1 naastzitten)

Cats (Amsterdam 1987)
De eerste keer naar een “echte” musical. Een buitengewoon indrukwekkend decor en leuke liedjes. Een hele mooie voorstelling, waarbij ik echt mijn ogen heb uitgekeken.

Oliver(Rotterdam 1999)
Na het zien van de (stokoude) musicalfilm was ik helemaal weg van Oliver. Wat was ik blij te horen dat deze in Nederland op de planken zou komen.
De show heeft me ook totaal niet teleurgesteld. Arjan Ederveen was super als Fagin en was een mooie aanvulling op de toch al briljante musical. Dit is ook de eerste keer geweest dat ik een musical 2x zag. Na de voorstelling meteen naar de kassa gegaan om voor de laatste voorstelling in Rotterdam bij te boeken. Waarom de laatste? Omdat ik het al zag gebeuren dat ik anders weer een kaartje zou kopen, en dat was op dat moment financieel zeker geen goeie actie.

Whistle down the Wind (Londen 2000)
Tranen, kippenvel, heerlijke muziek. Wat een prachtige voorstelling

Mamma Mia (Utrecht 2004/2005)
Het ultieme feestje. Wat valt hier over te zeggen. Goed dat ik niet te dicht in de buurt woonde, want anders had ik er elke week wel een keertje gezeten.

Billy Elliot (Londen 2006)
Voorstellingen die door iedereen worden opgehemeld vallen tegen. Daar kun je donder op zeggen. De uitzondering die de regel bevestigt, dat was Billy Elliot. Comedy en drama, prachtige rollen, menselijke karakter, mooie showelementen. Billy is het summum.

De beste amateurvoorstelling:
MacBeth (2006)
Ik heb de show een aantal keren gezien, maar “de laatste” uitvoering van deze show was echt top. Twee zaken die me enorm aan de voorstelling stoorden waren deze laatste show door omstandigheden (zo goed als) verdwenen, en wat overbleef was een supershow. Lekkere muziek, een goed verhaal, ik draai de CD nog regelmatig….. Topper.

De beste show die ik alleen “aan de binnenkant van mijn ogen” heb gezien.
Een perfecte God (2004)
Tot het horen van een opname van deze Frank Sanders voorstelling is het me zelden gebeurd dat de show meteen gaat leven in je hoofd, nooit is het gebeurd dat het zo veel emoties losmaakte.

En dan blijft er nog een waslijst over van shows die schitterend waren, waar ik op 1 of andere manier goede herinneringen aan heb.

The Phantom of the Opera (Scheveningen, The Lion King (in Los Angeles, niet de Nederlandse!!), Kuifje(Antwerpen), Doornroosje (Antwerpen), Dracula (Antwerpen), Cabaret (Amsterdam), Notre Dame de Paris (Londen), Avenue Q (Londen), Tanz der Vampire (Hamburg), Honk! (een of ander Brabants gat), Wat zien ik?! (div), The Beautiful Game (Londen), Closer to Heaven (Londen), Je Negeert De Waarheid (Antwerpen), Delphi (div), Jesus Christ Superstar (div)....

de laatste beauty….
erg emotioneel.. 😛 grappig (vooral stanley met zijn kans geven aan het publiek 😛 )
Maar ook tijdens het slotapplaus toch de meeste spelers zo ontroerd te zien…toen schoten sommige mensen in de zaal ook vol 😉
het was echt een feestje :D .. jammer dat het nu voorbij is…

Beste Eastwick
Ik ben zo jaloers, ben jij daar geweest. Ik heb les Mis nog nooit gezien, maar is voor mij wel de mooiste musical. Ik heb de DVD van die concertuitvoering vaak op (trouwens de CD ook) en ik ben altijd weer ontroerd. Vooral “Bring him home” van Colm die laatste noot, heerlijk! Maar “empty chairs en empty tables” van Michael daar leg ik ook even alles voor neer!

Maar even over dit onderwerp. Van wat ik heb gezien vind ik toch The Phantom fantastisch. Ik heb alle NL spoken gezien en vele Christien’s. Ook de musical in Londen gezien met Simon Bowman( als je het zo schrijft??). Prachtige bijna klassieke muziek, meeslepend verhaal, begin van een nieuwe hobby!

Judith

JSC NL 2005/2006 heeft op de een of andere manier een enorme indruk gemaakt en tijdens de voorstelling zelf kreeg ik een hele rare kick ervan. Een prachtige musical!

The Phantom of the Opera, oktober 2006, West-End London.

In 1 woord: Prachtig

The Last 5 Years, NYC

De eerste show die ik in NYC zag met een zeer indrukwekkende Sherie Rene Scott en Norbert Leo Butz waar naar mijn gevoel alles bij klopte. Nagenoeg compleet ontdaan van iedere vorm van sentiment wist het stuk in te slaan als een bom. De bijkomstigheid van een smoezelig, klein achteraf theatertje zorgde voor een geweldige intieme sfeer en ik heb sindsdien bij een musical nooit meer zulke fantastische muzikale ondersteuning gehoord. De band was fenomenaal.

The Light In The Piazza, NYC

Het was alsof ik echt in Italië zat… De warmte en oprechtheid van de spelers… de muziek… het verhaal… de manier waarop het verhaal werd verteld… en Victoria Clark… wow, wow, wow… alles was perfect en over alles was nagedacht zonder dat het pretentieus werd, zelfs de aankondiging in de zaal over het uitzetten van mobieltjes was geheel in de stijl van de voorstelling.

Caroline, or Change, NYC

De laatste try-out gezien en was overdonderd door het originele script van Kushner en de geweldige muziek van Tesori. De manier waarop Wolfe realiteit en surrealisme in elkaar heeft weten te vlechten bij deze voorstelling was briljant en de rol van Caroline was Tonya Pinkins op het lijf geschreven.

Sunday In The Park With George, Londen

Deze versie wist elke herinnering aan de Broadway Cast volledig weg te vegen. Daniel Evans en Jenna Russell speelden George, Dot en Marie zo oprecht en zo menselijk dat het liefdesverhaal volledig tot zijn recht kwam. Ook de regie was enorm goed doordacht (op de juiste momenten gestilleerd en dan weer heel gedetailleerd zonder dat er sprake was van een stijlbreuk) en het orkest(je) geweldig.

Overigens, wanneer beste theaterervaring ooit genoemd mag worden, komt La Traviata die in 2005 tijdens de Salzburger Festspiele werd uitgevoerd met stipt op nummer 1. De voorstelling was als een lezing en demonstratie van Willy Decker over de moderne enscenering van opera en Anna Netrebko wist een Violetta neer te zetten die zowel met haar stem als met haar acteerwerk door merg en been ging. De eerste woorden die ik na een half uur (kan zijn dat het slotapplaus nog langer doorging) kon stamelen, waren: “ze ging dood in bed… maar er was niets… en toch was het zo vol” Ben erg blij dat er een dvd is uitgegeven zodat ik er nog wekelijks naar kan terugkijken.

😊

De een na laatste en laatste Beauty and the Beast 13/1/2007
Een geweldige dag om nooit te vergeten!!

Phantom of the Opera in Londen
25/10/2006
Wat een prachtige musical!! Was enorm onder de indruk!!

Wat maakt voor mij een voorstelling bijzonder? Ten eerste een origineel verhaal. Ten tweede hoe dit vertaald wordt in spel, muziek, tekst, regie, choreografie en vormgeving. Als al deze elementen perfect bij elkaar komen, er een magische wisselwerking tussen publiek en spelers is en ik diep in mijn ziel geraakt wordt, dan heb ik een uitzonderlijke avond in het theater gehad.

Alle onderstaande musicals bezorgden mij onvergetelijke momenten in het theater (excuses voor de lengte!):

Avenue Q (2004, originele Broadway cast)
Billy Elliot (2005, originele Londen cast)
Cabaret (1999, Broadway/ regie: Sam Mendes & Rob Marshall)
Cabaret (2006, originele Londen cast/ regie: Rufus Norris)
Chicago (1997, Broadway) met Bebe Neuwirth
Chicago (1999, Londen) met Chita Rivera
Caroline, or Change (2006, originele Londen cast)
Hairspray (2004, Broadway) met Harvey Fierstein
How to Succeed in Business Without Really Trying (1996, Broadway) met Sarah Jessica Parker
Jerry Springer - the opera (2003, originele Londen cast)
Kiss Me, Kate (1999, originele Broadway cast)
Mary Poppins (2006, Londen) met Gavin Creel
Les Miserables (1996, Broadway)
Miss Saigon (1996, Broadway)
My Fair Lady (2001, Londen/regie: Trevor Nunn)
Ragtime (1999, Broadway)
Rent (1997, Broadway)
Sunday in the Park with George (2006, Londen)
Tick, Tick…Boom! (2005, originele Londen cast)
Wicked (2004, originele Broadway Cast)

Eigenlijk is het elke keer dat ik in het theater zit een feestje.

Cats premiere(Nederland, 7 oktober 2006) vond ik toch wel erg bijzonder, m’n eerste premiere <33

Phantom of the Opera (Nederland, 1996) hoewel ik me er niet veel meer van herinner (vind je het gek ik was 6), dit was toch mijn eerste musical.

Elisabeth (Nederland, 2000) zo’n mooie voorstelling. Dramatisch en meeslepend, prachtige muziek.

Aida (Nederland, 2003 (of zo)) ook een prachtige show, heerlijke muziek.

Nostradamus, ‘the fate of man’ van Kayak is geen musical, maar wel een prachtige show. Echt genoten en ook na de show was het erg gezellig en toch wel speciaal voor mij.

De musicals die mij in positieve zin het meest zijn bijgebleven

Les Miserables (1991)
Mijn eerste musical en die blijft altijd een speciaal plekje houden. Nog altijd krijg ik koude rillingen over mijn rug bij de finale van de eerste akte.

Bloodbrothes (1999)
Het verhaal, de vormgeving, de uitvoering en de muziek, alles viel op de juiste plek en dat maakte het geheel tot meer dan alleen een optelsom van de lossen elementen.

The Last Empress (2004, Toronto)
Geen idee wat ik kon verwachten. Ik wist niets van het verhaal, de muziek, de acteurs of hoe het eruit zou zien. Ik sprak zelfs de taal van deze musical niet. Maar ik ben nieuwsgierig en laat mij graag verrassen en dat is gelukt. Prachtig schouwspel, mooi verhaal gespeeld door een geïnspireerde cast. Dat ik geen woord Koreaans versta was geen probleem, aan de zijkanten van het toneel werd de vertaling geprojecteerd.

Urinetown (2004, Toronto)
Ik vond de titel wel intrigerend en heb op basis daarvan een kaartje gekocht. Geweldig, hilarisch (maar geen klucht) en heerlijk cynisch. Hoewel ik waarschijnlijk een groot deel van de taalgrappen door de snelheid en de taal heb gemist heb ik van begin tot eind in een deuk gelegen. Don’t be the bunny.