De allerlaatste Honk op 1 april (I’m not kiddin’) in het warme Gouda.
6 uur ‘s ochtends: Keelpijn. Praten was pijnlijk, slikken was pijnlijk en mijn vader gaf als tip af te bellen. Ik dacht ’.. alles behalve’, dus na nog een paar uurtjes slaap ben ik met een aspirientje op de trein gezet.
In Zwolle zag ik Bianca en samen met haar reisde ik rechtstreeks naar Gouda. In de trein had ze nog een heel lief cadeautje voor mij, omdat ik de dag erna jarig zou zijn. Boekje met foto’s en berichtjes en een theaterbon, altijd makkelijk.
In Gouda herkende ik Saskia aan d’r 3 Musketiers jas, waar weliswaar nog een heel verhaal aan vast zat, maar dat terzijde. Met zn drieën liepen we naar de schouwburg, onderweg kwamen we Vera tegen en gezamelijk namen we plaats op de rode (die we eigenlijk geel wilden verven) elektriciteitskast! Na een paar knettergekke foto’s (check foto’s Saskia) en een krasje op de boom (check foto’s Hinke) kwam de cast aangereden. Helaas is hun busje geluidsdicht, dus hebben ze ons geschreeuw (lees: ‘Hooooooooooooonk’) alleen kunnen liplezen, héél charmant.
We spraken met de cast, op Ivo na, die verdween in de schouwburg. Ara was heel blij dat er mensen waren die er voor ze waren. Ook hij kwam niet uit z’n woorden. Iedereen was enthousiast en er werden al een aantal cadeautjes uitgedeeld. Het krasje op de boom was zelfs van meters afstand te definiëren. Vannessa: ‘Het is zelfs geel!’ Wij: ‘Ja, dat is de kleur van de boom’. Kortom: De cast was blij dat we er waren. Met de afspraak dat we ze achteraf nog even zouden zien in de foyer zijn we iets gaan eten in de stad. Saskia wou nog even een cadeautje kopen en ook de Kruidvat heeft aan ons moeten geloven.
Terug in het theater, na een gevaarlijk oversteek-moment, zijn we beland in de Jeugd Theater Dagen. Er zou achteraf een clown aanwezig zijn en ook zou de cast van Honk zou in kostuum verschijnen. Helemaal blij namen we plaats aan 1 van de tafeltjes, mét eenden-spekkies, en al snel zag ik Wieke Wiersma lopen, weliswaar ook de enige bekende die we gezien hebben.
De Honk stickers hadden we ondertussen op onze broeken geplakt. ‘Ja, ik heb een sticker op mijn broek ja!’ was onze reactie op de toeschouwers.
Bianca en ik zaten op het eerste balkon, rij 2, Saskia op hetzelfde balkon maar aan de andere kant op rij 4 (naast Wieke!) en Vera zat beneden in de zaal. Helaas zat er een lange man voor me dus heel goed zicht had ik niet.
De voorstelling was weer leuk zoals altijd! De hele cast bezit zoveel kwaliteit en talent, dat maakt Honk speciaal! En vooral bij zo’n laatste voorstelling.
Ze hadden een paar grapjes ‘Eend met fuchsia rozé bandje in aantocht!’ en de donzen veertjes toen er werd geschoten op de ganzen van Gansavia.
De solo van Vannessa was weer prachtig en de kracht in d’r stem kwam heel goed naar boven tijdens “Wat is hier aan de hand zeg!” als ze Lelijk uitschelden voor een lelijke eend. Zó mooi, en dan zie je echt de moeder die zoveel geeft om d’r kindje.
Tijdens de gehele eerste akte hadden we plaatsen op rij 1 gezien die nog vrij waren. Ook Klaske en Tim hadden die gezien maar ik was duidelijk eerder, en samen hebben we de 2e akte vanuit een beter oogpunt bekeken. Vooral Sabine (Hansje) leek ‘t te zijn opgevallen.
Kat als eend was weer geniaal, Kat en Queenie samen was weer geweldig om te zien, die mimiek, het kattengedrag!
Ivo’s solo ‘Toen zag ik jou’ weer goed en mooi gezongen, blijf het een heel mooi nummer vinden! Luid applaus was dan ook meer dan verdiend.
Weer erg gelachen om Vincent als de Brulkikker, en dansen dat-ie kan! Mooi!
Het einde was emotioneel, bij Vannes stroomden de tranen over d’r wangen en Ivo kleed luid geklap en gejoel toen hij was betoverd tot mooie zwaan, op z’n witte scooter.
Helaas viel het eindapplaus een beetje tegen. Kort, geen bloemen, een dicht doek deed ons lichtelijk teleurstellen.
In de foyer hebben we onze cadeautjes uitgestald en hebben we tijdens de fotoshoot nog aardig wat foto’s kunnen schieten. Het was best druk, veel kinderen. De cast bleef nog een tijdje zitten, in kostuum. Daardoor hebben we nog wat leuke foto’s kunnen maken met o.a. Kat en Lelijk. Inmiddels hadden we iedereen ervan overtuigd dat ze na het omkleden echt nog even terug moesten komen, en gelukkig deden ze dat. Vincent was inmiddels aangekomen en toen de rest ook was gearriveerd kwamen ze naar ons toe ‘Kom we gaan op een rijtje zitten’ was wat Ivo zei.
Iedereen kreeg een cadeautasje met daarin een mok van een Eend, óf een Kat (in het geval van Ara) en de foto’s uit de Honk periode én persoonlijke briefjes van Niels, Bianca en mij.
‘Die ga ik voor bij het ontbijt gebruiken’ was wat Ara had te zeggen over de mok. Ook Vincent riep iets wat ik niet helemaal heb meegekregen. Iedereen was dolenthousiast en kwamen allemaal 3 zoenen leveren. Dan ben je toch blij dat ‘t maar een 6-delige cast is. Als ik ze maar niet heb aangestoken! Ook de ansichtkaarten van Saskia vielen in de smaak. Ivo en Jolanda kregen beide een kaart met 2 verliefde zwaantjes. Ivo: ‘Jo, kijk!’ *even later* Jolanda: ‘Ivo, kijk!’. En Vannessa met d’r ‘Mama is de beste’ kaart, iedereen was gewoon heel blij met alles wat ze kregen.
Na een laatste ronde (weet niet meer wie het zei, maar ‘t kwam er op neer dat Ara en Ivo iedereen nog een keer wilde zoenen) hebben we de cast half om half uitgezwaaid en zijn we voor de laatste Honk-kreet weer op de elektriciteitskast gaan zitten.
En toen zag ik wat.. een container, met daarin de decorstukken van Honk. Helemaal aan gort. Je schrikt er van. Pas toen het eidopje van Ivo voorbij kwam zijn we als de wiedeweerga naar de container gerend. Saskia was de eerste, en had daarom de eer het ei mee te mogen nemen naar huis.
Bianca en ik zijn er met een vis van de onderwaterparaplu’s vanaf gekomen. Dát is nou een leuke herinnering; een decor-stuk!
Ik mocht ook de lap stof die als wand diende in de kamer/keuken van de Kat, maar die was te groot om a) mee te nemen in de trein en b) mee te nemen in de auto naar huis.
Na een triest-kijkende foto van Sabine voor de puinhoop zijn we naar de treinen gegaan waar zelfs de Kiosk meneer onze visjes wel wou opbakken. Ook de kinderen in de trein waren onder de indruk van de piepschuimen vissen.
Foto’s, van gek tot nog gekker.
http://www.mijnalbum.nl/Album=NG448UAZ van Saskia
http://www.mijnalbum.nl/Album=SK7WITHZ van Bianca
http://www.mijnalbum.nl/Album=XWZRY3KZ van mij, Hinke
