Tsja, ik moet eerlijk bekennen dat ik Pia gewoon echt niet fijn vind. Heeft niet iets met schelheid te maken, maar meer met de, naar mijn mening ten onrechte, overacting in haar tekstbehandeling. Waarom moet het allemaal zo opgelegd onschuldig klinken, of vol van zalvende integriteit? Zo dus ook met de Decembersongs… jammer, want ik vind de liedcyclus samen met Nine het beste dat Maury Yeston ooit heeft geschreven. De versie met Harolyn Blackwell had de orkestraties van Jonathan Tunick als groot pluspunt, die van Isabelle Georges een mooie nieuwe en intiemere zetting door Larry Hochman en het ontroerende Strange als een soort van proloog. Jammer dat haar engels niet nauwkeurig genoeg is zodat er wat slordigheden inzitten, maar ik heb haar live de Franse vertaling horen/zien zingen en dat was toch ernstig mooi.
Wellicht dat Pia het live ook geweldig kan brengen, maar de vergelijking met de originele versie door Andrea Marcovicci kan niet uitblijven en ik moet zeggen dat Marcovicci hier op alle fronten mijn voorkeur heeft. Ookal heeft ze niet de meest fantastische zangstem, ze zingt de liederen als iemand die terugblikt op een relatie en niet (zoals Pia mijns inziens doet) als iemand die zich in verschillende emotionele stadia van een relatie begeeft. Pianist is overigens wel erg prima en ik vind het leuk dat het een vrouw is.
