Een dynamisch avontuur

Dus ja... hoe begin je dan aan zo’n uitdaging? Jezelf in je huis opsluiten met brood en water om vervolgens alle contact met de buitenwereld te vermijden, zodat je tot laat in de nacht met je neus over je script gebogen zit? Bijna. Ik had cola.
Ik had mezelf vooral voorgenomen om vanuit kalmte, chronologisch de tekst te leren. En omdat ik tijdens de repetitieperiode in Amsterdam alle repetities van Oliver had bijgewoond, kon ik visueel in mijn hoofd de scènes doornemen. Ook de inhoudelijke achtergrond was dankzij de uitgebreide analyses van onze regisseur helder. Het was een kwestie van uit het hoofd leren en mijn tekstbehandeling zo snel mogelijk op orde te hebben. Gelukkig zong ik bijna dagelijks met de CD mee in de auto. Dus qua liedteksten was de basis grotendeels gelegd. Daarbij kreeg ik bij het instuderen ook hulp van Celinde Schoenmaker die ’s avonds laat nog met mij op skype heel het script doorgesproken heeft. Stiekem hield ik wel van deze tijdsdruk.

Met uiterste concentratie, het vertrouwen van de ‘creatives’ en grote hulp van mijn collega’s ben ik erin geslaagd om op 7 november in Heerhugowaard (schouwburg Cool) een performance als Oliver neer te zetten waar ik met trots op kan terugkijken.
Maar het belangrijkste is dat onze voorstellingenreeks kon worden voortgezet en we het publiek in wel 50 theaters van een ontroerend verhaal konden laten genieten.
Ter afsluiting wil ik iedereen bedanken die is komen kijken. Ik heb op twitter (@DemoorJonathan) vele enthousiaste berichten over “Love Story” mogen ontvangen. Het doet altijd deugd om die te lezen. Ik kijk dan ook met veel plezier terug op een mooi, artistiek avontuur dat ik met fijne collega’s heb kunnen delen.

JD