Bij aankomst bij het Circustheater zien we een persoon op een brancard liggen, kennelijk onwel geworden. Bizar wordt het als het slachtoffer op de brancard een sigaret op steekt. Is dit theater, bedoeld om het toegestroomde publiek te verwarren, of gewoon echt. En is dit een voorbode voor wat we deze avond te zien zullen krijgen?
Deze avond is namelijk de alternate première van Ferry Doedens als Fiyero in de musical Wicked. Hij geniet in het land grote bekendheid als de behoorlijk extroverte Lucas Sanders in de televisieserie GTST. Een totaal andere rol dan Fiyero, want hoewel ze een stuk arrogantie delen, is Fiyero echt een eersteklas vrouwenmagneet. Een van de grote vragen is of hij dat goed zal kunnen overbrengen, of dat we, net als de rokende patiënt op een brancard, verwarrende signalen zullen krijgen.
Uiteraard is bij deze voorstelling ook een groot deel van de cast van GTST aanwezig in de zaal. Of het overige publiek deze avond bewust heeft uitgekozen blijft gissen, maar er wordt zeer rumoerig gereageerd als zij binnenkomen. Het is nog erger als toen de kinderen een deel van de Huis Anubis cast in de zaal herkenden bij de première van hun theatervoorstelling. Pas als de zaallichten helemaal gedoofd zijn keert de rust weer in de zaal.
Traditioneel zitten er bij een alternate première natuurlijk ook specifieke fans in de zaal. Zij zorgen ervoor dat als hij of zij voor het eerst te zien is, een oorverdovend applaus losbarst. Helaas voor hen, en misschien ook voor Ferry Doedens zelf, is Fiyero daarvoor de verkeerde rol. Als hij verschijnt, verveeld leunend in een kar, is hij niet echt herkenbaar; pas als hij praat is het echt duidelijk, en te laat voor een applaus. De schade wordt wel goed gemaakt: als hij later in de show zoent met Elphaba barst er vanuit de zaal een gigantisch applaus los. Omdat ze doorgaan totdat het applaus luwt, krijgen we waarschijnlijk de langste kus scène tussen deze twee ooit te zien.
Dan rest natuurlijk nog de grote vraag. Hoe deed Ferry Doedens het als Fiyero? Hij doet in ieder geval niet onder voor Jim. Zijn dans is nog wel een beetje houterig, maar straalt in zijn spel wel het zelfvertrouwen uit dat er voor zorgt dat je gelooft dat de medestudentes onder de indruk zijn, met name natuurlijk Galinda. Qua vertolking mist hij een beetje het macho-element, dat bijvoorbeeld Gaston in Beauty & the Beast zo kenmerkt, maar is met al zijn arrogantie wel de charmeur die hij moet zijn. Het is het soort charme die zowel mannen als vrouwen die op mannen vallen weet te betoveren. Zijn zang klinkt aangenaam, al mist hij af en toe een beetje kracht. Al met al is dit een musicaldebuut die door niet veel eerdere stuntcastings is geëvenaard.
De Dailymotion-versie van deze reportage:
scènefoto’s: Roy Beusker
