Ruim 40 jaar geleden ging de eerste voorstelling van A chorus line in première, een voorstelling van Michael Bennett. 9 Tony’s (o.a. beste musical) en talloze uitvoeringen later is deze show terug in Nederland. A chorus line begint als een groep mensen auditie doet voor de chorus line van een Broadway-productie. Regisseur Zach (Edwin Jonker) wil meer weten over de auditanten en vraagt ze zich aan hem voor te stellen. Stuk voor stuk vertellen ze hun, soms zeer persoonlijke, verhaal.
A chorus line is een terechte klassieker. Het is een stuk waar alledrie de disciplines van musical heel belangrijk zijn en dat is voor een echte musicalliefhebber heel gaaf. Je merkt wel dat de show veertig jaar oud is. Waar het in de jaren zeventig misschien best vernieuwend was dat je je ziel en zaligheid blootgaf tijdens een auditie, nu kan je dat soort openhartigheid bijna niet wegdenken bij de gemiddelde talentenjacht. Bij deze nieuwste productie hebben ze een beetje proberen rekening te houden met het moderne publiek door Justin Bieber en Kim Kardashian te noemen.
De regisseur heeft daarnaast een grote verandering in het oorspronkelijke stuk gedaan: in plaats van een eenakter is het stuk een tweeakter. Na de ‘Montages’ volgt een pauze. Het is de vraag waarom de regisseur hiervoor gekozen heeft. Gaat hij ervan uit dat de aandachtsboog van de gemiddelde theaterbezoeker een stuk van twee uur niet aankan? De voorstelling mist over het algemeen een beetje vaart en de pauze helpt daar niet bij.
In dit stuk moet je als speler eigenlijk alles kunnen. Het toneelspel van een aantal spelers blijft echter wat vlak. De monologen zijn heel moeilijk en voor de pauze lukt het lang niet iedereen om op te spelen tegen de hardheid en kaalheid van de show. Na de pauze zijn er meer dialogen die spannender zijn. Interessant is de moderne stijl die we horen bij de zang. Niet het klassieke musicalgeluid, maar juist veel meer een pop-sound, soms met een iets te harde uitschieter. Vooral de klanken van Leo-Alexander Hewitt zijn heerlijk om naar te luisteren. Het is te ook gek om weer eens zoveel dansers op een podium te zien. Dat komt in huidige producties niet meer zo vaak voor.
Het nummer ‘Bij het ballet’ was mooi gedaan door Bettina Holwerda-Bakkum, Sarah Cremers en Oonagh Jacobs. De samenzang was goed en op het podium werd mooi gebruik gemaakt van licht en donker. Bij het nummer ‘Zing!’ door Sabine van Tiel en Gijs Stallinga moet je geheid hard lachen. Ook de danssolo van Fleur Jagt was indrukwekkend.
Net als de auditanten in het stuk, werk je als publiek toe naar de finale: het nummer ‘One’ / ‘Een’. En wat een heerlijke finale is het! Prachtige dans en samenzang in glitterpakjes. One blijft onweerstaanbaar: alle chorus-leden lijken hun eigen persoonlijkheid kwijt geraakt en zijn gedrild tot een onweerstaanbare dansmachine. Dat maakt gelukkig een hele hoop goed. Ook nog een veer voor de producent dat hij zo’n grote productie laat reizen, inclusief uitstekend live orkest.
A chorus line is nog t/m april 2017 te zien in verschillende theaters in Nederland.
