Into the Woods: het bos uit, het land in

Een vergelijk ligt dus voor de hand. Vooral in de eerste akte worstelt deze tourproductie om aan de hoge standaard die destijds in eigen huis gecreëerd is te voldoen. Dit is het eerste M-lab kindje dat het bos ....eh land ... wordt ingestuurd en voor de pauze worden die eerste schreden in de “boze” buitenwereld met de nodige voorzichtigheid gezet. Met name “nieuwkomer” Lone van Roosendaal —zij neemt de rol van heks over van Vera Mann- heeft hier last van. Ze wekt de indruk zich (nog) niet helemaal comfortabel te voelen in de rol van oude heks. Met het van zich afgooien van haar oude vodden aan het einde van de eerste akte lijkt ze niet alleen haar jeugdigheid maar ook een stuk zekerheid te herwinnen, al haalt ze op deze premièreavond nog niet het niveau dat ze als Donna (Mamma Mia !) of Queenie (The Wild Party) wel wist te bereiken.

Alhoewel Van Roosendaal niet de enige is die wat matter oogt dan verwacht, is het met name de ruimte die deze productie geen goed doet. Hoezeer door de tribuneopstelling in de foyer ook getracht is de sfeer van het M-Lab na te bootsen, slagen doet men hierin niet volledig. Met name de geluidskwaliteit heeft hieronder te leiden. De teksten van Sondheim zijn ook in deze voorstelling bijzonder scherp en geestig, maar dan moet je ze wel kunnen verstaan. Hier vallen tekstdelen weg, soms op cruciale momenten, waardoor de essentie van een grap verloren gaat en het geheel aanvankelijk wat vlak overkomt.

Is het geluid in de pauze bijgesteld ? Heeft er een flinke peptalk in de kleedkamer plaatsgevonden ? Zijn mijn zintuigen gewend geraakt aan deze ruimte ? Hoe dan ook, de voorstelling komt duidelijk los na de koffie. Er wordt met meer overtuiging gespeeld en waar ik in het eerste deel toch vooral van een afstand naar de gebeurtenissen op het toneel keek, ga ik nu veel meer op in de karakters en hun verwikkelingen. Het is Annick Boer (Assepoester), van begin af aan in topvorm, die met haar prachtige inzet van “Niemand is alleen” me voor het eerst echt weet te raken. De samenzang met Jasper Kerkhof (Bakker), die later in dit nummer volgt, is mijn hoogtepunt van de voorstelling. Wonderschoon, ook door de fraaie regie/choreografie en belichting van de scène.

Voor deze tourversie is ongeveer de helft van de oude cast vervangen. In zijn algemeenheid is te stellen dat de “oudjes” zich op deze première al wat beter thuisvoelden in hun rol dan sommige “nieuwelingen”. Vooral Wieneke Remmers (Bakkersvrouw) -jawel met crocs- overtuigt door de natuurlijke wijze waarop ze haar rol invulling geeft. Van de nieuwkomers valt, naast de reeds genoemde Boer, vooral Remko Vrijdag (Wolf / Assepoesters Prins) op. Vocaal legt hij het duidelijk af tegen voorganger René van Kooten, maar door zijn sterke spel, komische timing en eigenheid, maakt hij van zijn prins één van de karakters die het meest opvallen in deze productie.

Ondanks dat de premièrevoorstelling nog niet het niveau haalde van de originele productie is ook deze Into the Woods een voorstelling die zeker de moeite waard is om voor naar het theater te gaan. Toch zal moeten blijken of de eerste stappen op vreemde grond die nu soms nog wat wankel overkomen later in de tour steviger gezet gaan worden. Met nog wat extra speelminuten is dat heel goed mogelijk. Ook kan het zijn dat de voorstelling in de meer “traditionele” zalen van de rest van de tour beter tot haar recht komt dan op deze locatie.

Het is echter ook mogelijk dat gaat blijken dat dat wat het deze voorstelling in het eigen M-Lab zo bijzonder maakte, in grotere theaters niet met eenzelfde impact overkomt. Ook al heeft men dan, juist om die reden, bewust gekozen om alleen in theaters te spelen met een maximale capaciteit van 400-600 mensen. Zoals de karakters van deze voorstelling hun veilige bestaan verlaten en het woud in gaan om zich met vallen en opstaan te ontwikkelen, zo verlaat Into The Woods als eerste het thuishonk om het land in te trekken. En ook dit loslaten van dat wat bekend en veilig is, zal ongetwijfeld leiden tot groei. Al zullen de voorstelling én haar producent hier evenals de sprookjesfiguren van het verhaal à³à³k de nodige obstakels in tegenkomen.