De musical “Legally Blonde” gaat deze maand pas in Londen in première, maar de preview die Musicalworld zag geeft voldoende aanleiding om deze show hier al flink in het zonnetje te zetten.
Op Broadway heeft “Legally Blonde” het moeilijk gehad. De show stond in het immense Palace Theatre en trok alle mogelijke marketing trucs uit de kast om de kaartjes te verkopen. Men zocht naar een vervangster van de originele Elle Woods via een televisietalentenjacht en ging zelfs over tot het volledig uitzenden van de show op de jongerenzender MTV.
Deze laatste actie zorgde ervoor dat Legally Blonde bij velen van jullie bekend zal zijn. En waar het uitzenden van een show op televisie lijkt te duiden op commerciële zelfmoord (wie gaat er daarna nou nog betalen voor een kaartje?) lijkt de Londense variant die nu in het Savoy theatre is neergestreken alleen maar voordeel te hebben van deze ongekende publiciteitsstunt. Het theater zit vol die-hard fans die de show met huid en haar opvreten. Er wordt gegild, gelachen en intens meegeleefd met Elle Woods en het is heerlijk om daar tussen te zitten. De energie die van het podium spat wordt rechtstreeks teruggegeven door een adorerend publiek.
Legally Blonde is de musicalbewerking van de beroemde film uit 2001 waarin het “domme” blondje Elle Woods haar geliefde naar Harvard University volgt (één van de beste en beroemdste universiteiten van de Verenigde Staten). Hij heeft het namelijk met haar uitgemaakt omdat hij op zoek is naar een “serieuze” vriendin. Less Marilyn, more Jackie… Hoewel ze in eerste instantie alleen maar geïnteresseerd is in het terugwinnen van haar vriendje, blijkt ze meer en meer instinct te hebben voor het beroep van advocaat en vindt ze in de tussentijd een nieuwe liefde.
Legally Blonde is een suikerspin die alleen maar werkt als alle ingrediënten kloppen. En in deze West End versie is dat absoluut het geval. Stralend middelpunt is de fantastische Sheridan Smith die vooral bekend is van de BBC3 comedy “Two Pints of Lager and a Packet of Crisps” en haar hoofdrol in de Menier versie van “Little Shop of Horrors”. Ze bezit een feilloos gevoel voor comedy en weet alle grappen van het puntige script moeiteloos uit te spelen. Vocaal mag ze dan niet zo’n zwaargewicht zijn als de Amerikaanse Laura Bell Bundy, maar qua charme overtreft deze Britse dame haar Amerikaanse collega zonder veel moeite. Naast haar is het vooral ook genieten van Alex Gaumond als Emmet die feilloos een zeer charmante nerd neer zet. De chemie tussen hem en Smith spat van het podium en als publiek hoop je heel erg dat de twee elkaar zullen vinden. Duncan James kennen we vooral als de dromerige blonde hunk uit het jongensgroepje Blue en hij speelt de rol van de arrogante Warner Huntington III verdienstelijk. Natuurlijk is zijn casting ingegeven door de drommen meisjes die speciaal voor hem naar het theater zijn gekomen, maar deze rol kan wel een stuntcasting verdragen. De vierde acteur die hier absoluut genoemd moet worden is Jill Halfpenny die Paulette vertolkt; de trailortrash kapster die via Elle het ware geluk vindt bij een UPS bezorger. Een heerlijke rol die Halfpenny helemaal weet uit te buiten.
Legally Blonde kent een sterke score, waarin vooral het dameskoor (letterlijk een Grieks Koor) heerlijk kan uitpakken. Het is een verzameling makkelijk in het gehoor liggende nummers die een mooie eenheid vormen met het snelle, komische verhaal. De muziek stuwt de handeling voort en juist daardoor weet Legally Blonde het publiek te winnen. Je krijgt nauwelijks tijd om na te denken over de onzin die er op het podium plaatsvindt; je wilt alleen maar meer meer en meer.
Legally Blonde is feelgood op z’n allerbest. Londen staat vol met vrolijke niemendalletjes, maar deze gun je een heel lang leven. Voorlopig gaan de zaken uitstekend in het Savoy Theatre, maar de vraag is of deze musical na de opstart voldoende publiek zal trekken in de keiharde strijd om de bezoeker die nu losgebarsten is. Ik zag een onweerstaanbare voorstelling die ik iedereen van harte aan kan bevelen. OH MI GAWD!!!
