Nog een week en dan zal de eerste opvoering van Kuifje in Nederland plaatsvinden. Op dit moment zijn de laatste repetities in Oostende, alvorens zondag het decor naar Nederland zal verhuizen. Musicalworld kreeg de gelegenheid enkele scènes van de musical te zien.
Het zijn een tweetal scenes uit het begin van de show. Allereerst zien we een groep wetenschappers afdalen door een grot. Niet alleen de duistere belichting suggereert dat ze met iets gevaarlijks bezig zijn, dat doet zeker ook de stenen bijl die rakelings over ze heen zoeft. Als ze dan bij een gouden incabeeld zijn aangekomen, het hoofd ervan draaien en de wand achter ze opent, blijkt de vloek van Rascarcapac te zijn opgeroepen.
Al even indrukwekkend is de aankomst van de trein van Kuifje, gevolgd door het introductielied “Kuifje en Bobby” voor het station.
Mensen die de vorige uitvoering van Kuifje zagen waren razendenthousiast. Dit voorproefje ziet er ook geweldig uit; het snakt naar meer, meer meer. Prachtige belichting en indrukwekkend ensemblewerk. En Jelle is gewoon Kuifje. Om zelf enthousiast te raken is het duidelijk zichtbare enthousiasme over de voorstelling van regisseur Frank van Laeke eigenlijk al niet eens meer nodig.
Hij heeft in vergelijking met de vorige show geprobeerd er nog meer humor, spektakel en diepgang in te stoppen. Alle spektakelstukken uit de vorige voorstelling zijn gebleven, en er is geprobeerd deze nog een stuk mooier te maken. Om er later nog specifiek aan toe te voegen: “ik weet niet waar het verhaal vandaan komt dat de waterval zou zijn geschrapt, maar deze zit er nog steeds in. Eentje van 14 meter. Vraag de 800 schoolkinderen maar die hier gisteren de show hebben gezien.”
Achteraf spreken we nog met twee van de spelers over de repetitieperiode, Dick Cohen die één van de Jansens speelt en Jelle Cleymans, die de hoofdrol vertolkt.
Dick Cohen
Hoe is de repetitieperiode verlopen?
Goed. We hebben een hele drukke periode achter de rug van repetities met lange dagen. Het is een vrij technisch, zware show. Er moet nog veel gebeueren, maar het wordt wel prachtig. We hebben gisteren een eerste try-out gehad en het was echt een feestje. Heel veel kinderen in de zaal, en er wordt gelukkig veel gelachten. In het repetitielokaal hebben we dag in dag uit gespeeld, dus lachen we er zelf niet meer om, dus het is zeker leuk dat de mensen voor wie het bedoeld is er om moeten lachen.
Ik had de voorstelling zelf nog nooit gezien, dus voor mij was alles nieuw, maar ik sta echt met verbazing te luisteren en te kijken. Het is echt prachtige muziek en een heel bijzonder project.
Het is een bestaande voorstelling. Zijn er nog veel nieuwe grappen in het repetitieproces ontstaan?
Jaja. Het is leuk, want de voorstelling is wel echt weer met ons gemaakt.Je mag echt zelf in je rol duiken. Het is wel een bestaande voorstelling, maar er is veel aan gepoetst. Nieuwe arrangementen, andere scenes erin, dus dat maakt het al wel anders. Ook de Jansens hebben er een andere scene bij gekregen en daar mag je jezelf natuurlijk helemaal in uitleven.
Het is een voorstelling met veel techniek. Hoe ervaar je dat als speler?.
Zeker in Oostende is het nogal krapjes, waar we in Rotterdam wat minder last van hebben. Als speler moet je ontzettend oppassen dat je niet onder een decorstuk loopt. Je moet echt zo’n show leren kennen. Dat geldt natuurlijk voor de techniek, maar eigenlijk voor iedereen. Tijdens de opening zagen we een soort afdaling Je hebt de bruggen gezien. Alles is dan beveiligd en gezekerd en dat is allemaal goed uitgelegd. Er is heel veel nadruk op veiligheid geweest; ook tijdens de repetities.
Repeteren helemaal in Oostende. Is dat niet vreemd?
Het is een hele leuke badplaats dus zeker niet verkeerd. {i]Op het moment van interview stroomde het van de regen Het is nu wel geen badplaatsweer, maar toen we begonnen wel. Dus konden we op het strand liggen als we niet aan de beurt waren. Nouja, eigenlijk niet, maar het was toch wel lekker.
Jelle Cleymans
Je hebt gisteren de eerste tryout gedaan. Hoe heb je deze ervaren?
Het was spannend, omdat je toch voor de eerste keer voor de leeuwen wordt geworpen, maar het is heel goed meegevallen. Er zaten heel veel jongere kinderen in de zaal, en ook wel wat oudere en de reacties waren zeer enthousiast. Ze hebben heel veel warme en fijne momenten gegeven. Zelfs van een figuur als Bianca Castafiore, waarvan je je afvraagt of dat wel een personage voor kinderen is, werden de kinderen gek. Het was leuk om voor hen op te treden. Tijdens try-outs worden foutjes gemaakt, maar zeker zij vergeven dat en hebben zo te merken echt een hele fijne voostelling beleefd.
Met Spring stond je ook voor grote zalen. Beleef je dit anders?
Dit is zeker anders dan Spring, en helemaal anders dan televisie, wat ik tot nog toe het meest heb gedaan. Bij theater ben je continu bezig naar iets beters, een mogelijkheid om te groeien. De fout van dinsdag kun je woensdag rechtzetten en dat kan met televisie niet. HEt is fijn om met een groep wat te maken. Dat was met Spring ook zo, maar daar ben je met z’n zevenen en hier alles bij elkaar misschien wel met honderd man, als je techniek, kappers, decor, ensembe en dergelijke allemaal optelt. Hoe hard zo’n ensemble moet werken dat is echt bewonderingswaardig.
Harder dan de hoofdrolspelers?Ja. Zeker in de eerste twee a drie weken zullen zij harder moeten werken. Tegen de try-outs aan wordt dat omgedraaid omdat er meer druk komt op de schouders van de hoofdrolspelers en je veel meer on-stage bent. Bij het instuderen van de choreografieen zijn wij er niet bij, en daat is heel veel tijd in gestoken.
Kuifje is in de strip een vrij kleurloos figuur…
Kuifje vind ik niet echt kleurloos, maar in de strip is hij wel 2-D. Je moet er als acteur de juiste dingen uithalen. Hij is de de strip wel assertief, maar het kan nog wel wat assertiever, en wat meer kwajongens-achtig. Niet dat hij een kwajongen is, integendeel, maar wel van intentie. Ik durf te zeggen dat de figuur in de voorstelling het wel heeft. Dat hij ook de emotie kan doortrekken, de vreugde en het verdriet, die je in de strip net wat minder tegenkomt.
Kuifje heeft een aantal fysieke scenes. Bijvoorbeeld de klassieke scene aan het touw boven de waterval…
Ik vind dat wel één van de leukere dingen. Je mag de held spelen en aan touwen hangen. Gisteren viel ik van veel hoger dan eigenlijk de bedoeling was, dus het is niet helemaal zonder risico, maar tof om te doen. Het is allemaal heel plezierig en leuk.
