Overal kijken de kinderen naar dezelfde films, dragen dezelfde mode en denken dezelfde gedachten. Het is een veilige en vrolijke ‘Ga-Ga’ wereld. Tenzij je een rebel bent en wilt Rocken. Er geld een verbod op alle muziekinstrumenten en de bedrijfscomputers produceren alleen maar electronische deuntjes die men mag downloaden. Niets wordt aan het toeval overgelaten en hits worden al jaren van tevoren gepland. Maar het verzet is groeiende. Beneden in de lage dieptes leven de ‘Bohemians’, rebellen die geloven dat er ooit een gouden tijd was waarin jongeren hun eigen bands vormden en hun eigen liedjes en muziek maakten. De legende vertelt dat er ergens op planeet E-Bay nog steeds een muziek instrument is. De Bohemians hebben een held nodig die deze relikwie vindt. Is die held Galileo?
De rol van Galileo wordt gespeeld door John Vooijs. Werd hij nog 2e in het tv programma ‘Op Zoek naar Joseph’, in WWRY heeft hij zijn 1e eigen hoofdrol te pakken. En terecht! Vocaal gezien is hij geknipt voor deze rol. Hij zingt de nummers vol overtuiging en ogenschijnlijk met het grootste gemak. Maar spel is nooit John zijn sterkte kant geweest en in deze voorstelling is dat ook weer het geval. Het is wel verbeterd ten opzichte van vorige rollen en wellicht dat het soort voorstelling dat WWRY is daar zijn aandeel in heeft. Maar het mag nog een stuk natuurlijker en minder over nagedacht, met name in de tonatie van zijn stem.
De rol van Galileo ‘zijn baby’, Scaramouche, is voor Marjolein Teepen. Ook zij was eerder te zien in de ‘Op Zoek Naar’ formule. Marjolein werd 3e in de zoektocht naar Evita en heeft met WWRY ook haar 1e eigen hoofdrol in een grootschalige musical te pakken. En dat niet alleen, het is ook nog haar afstudeerproject voor haar postdocorale opleiding aan de Mountview Academy of Theatre Arts in Londen. Eind september krijgt ze pas officieel te horen of ze geslaagd is maar wat mij betreft hoeven we daar niet op te wachten: Geslaagd met vlag en wimpel! Vocaal gezien zeer sterk en een verademing dat de rol in Nederland niet nasaal gezongen wordt. Een zeer goede keuze want dit kan in de loop van de voorstelling ook behoorlijk tegen gaan staan. Qua spel zet ze een lekker pittig ding neer, haar komische timing klopt, ze is nonchalant maar tegelijkertijd laat ze ook de kwetsbare kant van Scaramouche goed naar boven komen. Qua samenzang passen de stemmen van Marjolein en John ook erg mooi bij elkaar.
En dan Killer Queen gespeeld door Pia Douwes. Vooraf was er een soort van tweestrijd tussen de musical liefhebbers of Pia geschikt voor deze rol zou zijn of niet. Na deze première kan ik zeggen van niet. Pia is een vakvrouw ‘pur sang’, dat heeft ze inmiddels wel bewezen maar ze past gewoon niet in dit genre musical. Haar stem is veel te klassiek waardoor de rocknummers gewoon niet lekker klinken. Het ene moment klinkt ze hard, schel en schreeuwerig, het andere moment is ze niet te verstaan en wordt ze overzongen door het ensemble. Zet haar in de rol van Elisabeth, Sally Bowles, Norma Desmond of Mrs. Danvers (Rebecca red.) en Pia overstijgt alles en iedereen. Maar rock (en pop) musicals moet ze voortaan overlaten aan haar collega’s.
Killer Queen’s ‘partner in crime’ is Khashoggi gespeeld door Paul Donkers. Perfect gecast! Vocaal gezien zeer sterk met als hoogtepunt ‘Seven seas of rhye’, en ook qua spel heerlijk sarcastisch en met een goede komische timing.
