Recensie

Zigana: Transsylvanië in Zoetermeer

Een maand lang wordt Zoetermeer geteisterd door een golf van vampiers. Ze blijken naast gevaarlijk ook zeer onderhoudend te zijn.

Na de productie van vorig jaar, beleven we Harlekijn’s Zigana weer op een bijzondere locatie in Zoetermeer. Een voormalige verkoopsruimte van motoren is omgetoverd in een theater, voorzien van een lekker groot podium. De zaal is voorzien van stoelen en tafels, wat natuurlijk zeer praktisch is voor de dinnershow versie van de voorstelling.

Het stuk Zigana kent een hele historie binnen het NME, dat vorig jaar is samengegaan met Harlekijn. Twaalf jaar geleden is er een buitenversie (met grotten) en een theaterversie opgevoerd, en enkele jaren geleden werd het stuk in een wat luchtigere versie gespeeld door NME-kids on tour in het Muiderslot.
Zigana kent een bijzondere ontstaansgeschiedenis. Ooit was het plan Tanz der Vampire op te voeren, maar tijdens de aanloop ontstonden er problemen met de rechten. En toen werd Zigana geschreven. Auteur was Rutger Bulsing, die destijds de rol van de jonge vampier speelde, en inmiddels in een aantal professionele producties te zien is geweest. Bij deze Zigana (en al eerder de Muiderslotversie) is hij graaf Durant, de vader vampier,
Er zijn tussen Zigana en Tanz der Vampire duidelijke overeenkomsten te vinden, Op veel punten in het stuk zijn soortgelijke muziekstukken te vinden, en een enkele keer passen op de nieuwe muziek teksten uit Tanz precies. Meest opvallend is de ritmische gelijkenis van de opening na de pauze met Tanz’s Carpe Noctem.

Dat dit al de zoveelste versie van Zigana is getuigt van geloof in het stuk. Terecht, want Zigana is een heerlijke voorstelling. Lekker muziek, veelzijdig van hoempa via bombast naar fraaie ballads, die in al zijn facetten kracht uitstraalt. Muziek ook die de vertolkers de mogelijkheid biedt tegelijkertijd te stralen, via heerlijke dansen of licht aangezette emoties.

In een klein dorpje in Transylvanië leeft Zigana. Ze droomt van leven in de grote stad. Het dorpje heeft in het verleden last gehad van vampiers onder leiding van graaf Durant, maar dankzij Zigana’s oom Bartok zijn zij verslagen. Maar schijn bedriegt, net zo als Bartok’s stoere verhalen bedrieglijk zijn. Graaf Durant leeft nog,. Zijn zoon Javelin ontmoet bij toeval Zigana en ze raken verliefd. Hoewel, dat toeval valt nog te bezien,  wantde graaf heeft een duivels plan bedacht, waarin zoon Javelin en Zigana een rol spelen. Als Carina, de vriendin van Zigana, in haar oude jurk verdwijnt ontstaat paniek in het dorp, en is Javelin de ogenschijnlijke dader. Een klopjacht wordt opgezet, waaraan ook het ADHD- broertje van Zigana, Youri deelneemt, evenals de aarzelende Bartok. En zo gaat alles volgens het plan van Durant… Totdat….

Rutger Bulsing is de enige professional in het gezelschap, en schittert als graaf Durant. Zijn overwegend berekenend statische voorkomen en bijbehorende gelaatsuitdrukking doet hem aan Disney’s Frollo uit De Klokkenluider denken. Hij waant zich onoverwinnelijk en we zijn geneigd hem te geloven. Harteloos en wraakzuchtig, gewoon heerlijk vertolkt. Hij kan uitstekend overweg met het bombastische geluid, en weet zuiverheid en verstaanbaarheid te combineren.
Zijn zoon Javelin is enorm schattig, en we geloven onmiddellijk dat Zigana voor hem valt. Dat doen wij ook. Maar naast zijn vertederende voorkomen is Perry Beenen ook voorzien van een hemels stemgeluid. Hij zingt zijn partijen perfect. Zijn spel is (zeker voor amateurbegrippen) goed, al is er daar wat groei nodig.
Joline Wortelboer speelt de rol van Zigana uitstekend. Spel en dans zijn uitstekend, bij de zang gaat het een enkele keer mis. Als publiek moeten we vooral voor haar sympathie hebben, en dat lukt prima.
Voor de rol van de hyperactieve Youri staat Colin Oosenbrug waarschijnlijk op een dieet van slechts Red Bull. Hij stuitert de hele voorstelling over het podium, klaar voor de aanval. Een vergelijking met Scrappy uit de Scooby Doo series doemt op, Colin’s vertolking zit op het randje van het enthousiast en irritant, maar hij brengt het er toch goed van af.
Opvallend is ook Renate Sonneveld. Wie al eens eerder een locale productie in Zoetermeer zag weet dat ze een geweldige zangeres is, en ook hier heeft ze weer alle ruimte om dat te bewijzen. Als dorpszieneres en als Lou Lou doet ze het voortreffelijk.
Zigana kent veel ensemblestukken, waar de spelers met groot enthousiasme invliegen. Het ruime decor geeft alle ruimte, zodat deze stukken indrukwekkend ogen, hoewel er hier en daar ook wel rommelige momenten zijn. Vampiers zijn uiteraard het meest interessant bij dansstukken, en dat is ook in deze voorstelling zo. Met het sexy trio hulpjes van Durant voorop worden de vampiers geweldig gespeeld. De improvisatie aan het begin van de tweede acte is een genot om naar te kijken, en te beleven.

Naast de uitstekende vertolkingen verdient ook de aankleding van de vertolkers een enorme pluim. De kostuums zijn bijzonder fraai, en de gezichten van de vampiers zijn adembenemend, zelfs als je niet door hen bent gebeten, Decor en rekwisieten zijn dik in orde, al verdient de zieneres een lamp met wat meer body en volume dan het exemplaar waar ze nu mee is opgescheept. Maar dat is dan meteen ook het enige minpuntje in de hele productie.

Zigana heeft geen diepzinnig verhaal, maar is wel een erg leuke voorstelling geworden. De sterke vertolkingen en het spelplezier van de talenten in opleiding en amateurs werkt aanstekelijk, met de opening van de tweede akte als hoogtepunt. Een aanrader voor elke vampierliefhebber, of van voorstellingen met een duister randje,

Zigana is nog tot en met 28 november te zien op de vrijdag, zaterdag en zondag, en een enkele donderdag, Op 21 november staat een dinnershow geprogrammeerd.

31 October 2009
Reguliere voorstelling
Zoetermeer
Platina Theater
http://www.ziganademusical.nl/
zigana, scrooge, harlekijn, tanz der vampire, vampiers, musical, zoetermeer, rutger bulsing, NME, dinnershow, recensie,

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen