Doe Maar de Musical (bevat spoilers)
Doe Maar was leuk! :-D
Zonder veel voorkennis en verwachtingen en positief open en nieuwsgierig ging ik met Niels de musical bekijken. En al toen ik de zaal in kwam wist ik dat het begin in ieder geval goed zat: wat een leuk veelzijdig multifunctioneel decor! Zo met die trappetjes, hoekjes, verdiepingen en verschillende te gebruiken plekken. Het hele decor blijft lopende de show op regelmatige momenten verrassen. De eerste awardnominatie is wat mij betreft binnen.
De start van de voorstelling is heerlijk met die herkenbare muziek. Het eerste nummer (Doris Day) is net voorbij en ik vind ’t nu al leuk!
Kim-Lian is leuk: beetje punk (maar minder dan wat het programmaboek qua foto’s doet vermoeden en dat is alleen maar positief, in de voorstelling heeft ze vastgebonden zwart haar), past ze precies in deze musical; vooral in het begin steelt zij wel echt de show terwijl ze zingend en dansend naast haar collega Dorien (Alice) staat op toneel.
Enige zuiverheidsaarzelingen in het begin bij Alice, maar dat trekt bij als zij later haar solonummer pakt. In “Belle Hélène†laat ze zien wat ze in huis heeft en is direct veel losser.
Annick Boer (Rrria) is ook geweldig! Dat paar ook wat zij vormt met Jan Elbertse (Rob): hun verhouding helemaal en de humor. De zaal ligt plat wanneer Rrria Rob er fijntjes op wijst dat zij geen “big in een bloemetjesjurk†is, maar “je parrrrtner†(lees: Kermit-‘R’).
Het mooie van Doe Maar is dat ieder castlid een eigen entree maakt. Zo maken we pas in de loop van de 1e akte kennis met Flora, Janis’ moeder, de hippie die và³à³r vrede en tégen scutraketten is. Lenette van Dongen overtuigt helemaal in deze rol en speelt een prachtige vrijgevochten strijdlustige moeder, zodat ik haar ook spontaan helemaal voor me zie als de Donna in Mamma Mia, die ik (helaas?) niet van haar heb gezien. Ze heeft een paar geweldige nummers die ze met evenveel verve brengt. Haar versie van “Nederwiet†met Rob is hilarisch en ook “De Bom†in samenzang met het ensemble is een topnummer.
De liedjes (voor meer dan de helft een zee van herkenning!) en teksten passen ook echt bij het verhaal en bij de personages die ze zingt.
Het decor wordt zo optimaal gebruikt, inclusief de band op het podium, en de cast is er eentje van formaat die alleen uit toppers bestaat. Prima op zijn plek in deze pop-musical.
Er komen achtereenvolgens de meest herkenbare, maar mooi uitgevoerde eigen versies van liedjes voorbij. “Rumah Saya†door Janis is ook erg mooi en “Is dit alles†(Ria & Rob), “Belle Helene†(Alice), “Doe maar net alsof†(Flora) mogen er zeker wezen.
Een absolute topper van humor in de scene vond ik ook “Liever dan lief†waarin Ria haar Rob na overspel fijntjes het huis uit zet. Waarom dit nummer net niet op de cd staat is mij een raadsel, ik had het graag gehad.
“Bang†wat Janis zingt in reactie op haar spontane zwangerschap is opnieuw overtuigend en haar relatie met Flora krijgt prachtig vorm in deze en volgende scènes.
Daniel Boissevain (Rits) heeft het karakteristieke stemgeluid wat Doe Maar had zonder dat het raar of onpassend wordt. Zijn rol als Rits is redelijk hyper, zonder de grond onder zijn voeten te verliezen. Dit geldt niet voor Tommie (Bart Rijnink) die als 16-jarige moet dealen met zijn 32-jaar oude broer als ‘sort of’ papa, die ook niets van zijn leven gemaakt heeft, maar hem wel stimuleert om het anders aan te pakken.
De opduikende Arent zorgt voor enige rust en stabiliteit in hun leven en ontwikkeld zich tot een vader in herkansing. De afloop van het verhaal zie je halverwege akte 2 al aan komen, maar ach, dat mag de pret niet drukken. Het einde — hoe voorspelbaar dat halverwege akte 2 ook lijkt — is toch heel mooi vorm gegeven en net op het randje voordat het sentimenteel wordt. Dat Rits bloedserieus achter Arent in rolstoel met infuus staat te zingen: “Ik sta hier en ik zing†is dan weer niet zo logisch, maar “Pa†is hierbij wel een mooi nummer.
Het slot — opnieuw mooi decorgebruik — waarbij het ensemble onderaan staat in line-up, terwijl Arent hoog boven hen in het wit zijn reis vervolgd bij het rad, onder “Tijd genoeg†is ook erg mooi.
Het enthousiasme spat er af en aan het eind staat de zaal op zijn kop op dezelfde opzwepende manier als ook op de cd bij het slotnummer te horen is. Héérlijk!
Ik heb genoten; deze musical is echt een succes en gaat straks in de categorie “kleine productie†geduchte concurrentie vormen met Honk!
Ik draai de cd nu voor de derde maal en het blijft spontaan en enthousiast genieten.
“Doe Maar!†is een aanrader en ik ben blij dat ik geweest ben!
