Binnenkort komt de opera L’Elisir d’Amore terug bij de Nederlandse Opera. Deze ‘show achtige’ opera sluit prima aan bij een publiek dat in musical geinteresseerd is.

De synopsis:

Met een mengeling van scherts en sentiment vertellen de auteurs de geschiedenis van de naïeve Nemorino, die de hulp van een liefdeselixer nodig lijkt te hebben om de rijke boerin Adina voor zich te winnen — een mooie kans voor de kwakzalver Dulcamara om een partijtje goedkope Bordeaux kwijt te raken.

Met een schier eindeloze reeks muzikale meesterstukken weet Gaetano Donizetti een genuanceerd beeld van een plattelandsgemeenschap te schetsen. Dat de liefdesperikelen ook zonder toverdrank wel waren opgelost, is voor de wonderdokter geen probleem: het gelukkige paar aan het eind is een overtuigender bewijs van zijn kunsten dan welke reclamecampagne ook.

Dit is een geweldige opera met een hoge ‘show factor’, ook voor mensen die
nog ‘niet zoveel operaervaring hebben’

Lees meer op http://www.dno.nl

L’elisir d’amore een musicalachtige opera? Het belcanto met de vele herhalingen maken het juist een schoolvoorbeeld van Italiaanse opera. Ik denk dat de gemiddelde musicalbezoeker eerder een connectie heeft met bijvoorbeeld Die Zauberflöte of zelfs een Tristan & Isolde dan met Donizetti.

Neemt niet weg dat het fantastisch is om te zien hoe er op verpletterend hoog niveau (letterlijk en figuurlijk) gezonden wordt bij DNO en hoe fantastisch men daar omgaat met decors en kostuums.