Via dit topic eens informeren hoe jullie aankijken tegen het feit dat er geen musical-cd’s meer uitkomen. En tevens de hoop dat producenten van gedachte zullen veranderen.

Ik luister nog veelvuldig naar (een deel van) mijn musicalcd’s. Wat vind het het toch jammer dat er al jaren geen of nauwelijks meer cd’s uitkomen. Hierdoor gaat een groot deel van de musicalcultuur in ins land verloren.
Het is een wonder dat er van Anastasia en Tina- de musical nog cd’s zijn uitgebracht. Ook Jon van Eerd heeft nog een cd uitgebracht van zijn Charlie musical. Maar verder is er niets meer gekomen. Geen Aladdin, Hij gelooft in mij (beide versies), The Sound of Music (meerdere versies), Mamma Mia! (2009/ 2019/ 2023), The Bodyguard (beide versies), Sonneveld, Evita (beide versies met Brigitte), Titanic, The Prom, Les Miserables en ga zo maar door.

Natuurlijk is het een geld- en rechtenkwestie. Maar cd’s en lp’s zijn juist weer populair.

Hoe kijken jullie hier tegen aan?!!

Beste producenten: ga weer muziek uitbrengen om de fans te plezieren en het musical-erfgoed niet verloren te laten gaan!

Hier is de huidige markt veel te klein voor. Met alle rechten die hiervoor gekocht moet worden en alle bijkomende kosten die hiervoor gemaakt moeten worden, levert dit gewoon onvoldoende op. En zo groot is de markt lijkt me ook weer niet.

Enige optie zou via streamingdiensten als Spotify zijn, maar persoonlijk zie ik dit niet vaak gebeuren. Zeker niet bij de grotere titels waar gewoon teveel rechten aan hangen. Daarom zie je ook minder uitgaves op Broadway en West End verschijnen.

Persoonlijk vind ik niet dat hierdoor de musicalcultuur verloren gaat. Het bezoeken van een musical is een momentopname en dat bezoek is een onderdeel van de cultuur. Niet de CD die daarvan uitgegeven zou worden. Natuurlijk zou ik een CD bijvoorbeeld van de huidige Les Mis ook tof vinden, maar voor mij doet het ontbreken niet af aan de ervaring.

Uiteraard blijft het luisteren van een musical heerlijk, maar ik vrees dat de tijd teveel veranderd is.

Ik dacht: laat ik toch weer eens inloggen hier, want ik vind dit wel een interessant topic. Zeker met het oog op het verloren gaan van repertoire/musicalcultuur.

Ik werk zelf bij de Theatercollectie van het Allard Pierson (de collectie van het voormalig Theatermuseum in Nederland), en ja: theater is een momentopname en is vergankelijk. Die live-ervaring exact vastleggen in een archief of voor toekomstig onderzoek is niet mogelijk.

Maar: het is wel fijn als er íets bewaard blijft waardoor men over pakweg 50 jaar de musicalgeschiedenis van vandaag de dag kan onderzoeken. Ik ben subjectief natuurlijk, maar vorig jaar hebben we in het museum een mooie tentoonstelling gemaakt over de musicals van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink. Daarvan hebben we veel materiaal in de collectie. Wij hebben in de collectie bladmuziek en opnames van voorstellingen uit de jaren ‘60/‘70/‘80, maar hoe verder we naar het heden komen, hoe minder er is.

Van internationale titels als Les Mis etc. is een castalbum onwijs leuk natuurlijk, om ook deze uitvoeringen vast te leggen. De fan in mij zou zeggen: vooral doen! Objectief kan ik me vinden in het argument: er is al een Nederlands castalbum. En ook de bladmuziek etc is internationaal natuurlijk wel te vinden.

Ik zou zelf vooral producenten van oorspronkelijk Nederlandse musicals willen aansporen om bijvoorbeeld scripts/bladmuziek uit te brengen, of inderdaad opnames te maken van de voorstellingen, zodat dit oorspronkelijk Nederlands materiaal toch bewaard blijft. Zodat men over die pakweg 50 jaar nog steeds een beeld kan krijgen over hoe we in deze tijd Nederlandse musicals maakten. Het werkt inspirerend voor nieuwe makers, geeft onderzoekers in de toekomst de mogelijkheid om een beeld te schetsen hoe we in deze tijd musicals maakten, en zorgt ervoor dat die Nederlandse musicals - die veelal toch maar één reeks worden opgevoerd en geen ‘repertoire’ worden - toch niet worden vergeten.

Ik ben de laatste tijd ook weer wat actiever geworden in het bijhouden van mijn collectie en het is zeker jammer dat er steeds minder wordt uitgebracht. Vooral wat betreft origineel Nederlands materiaal. Een musical raakt meteen in de vergetelheid als het materiaal niet bewaard blijft en geen nieuw publiek kan vinden nadat de laatste voorstelling is gespeeld. Ik snap dat fysieke cd’s niet meer rendabel zijn, maar digitaal moet dat kunnen. Gelukkig gebeurt dat wel nog steeds (recent bijvoorbeeld Checkpoint Charlie en SingCity), maar wel te weinig.

Wat betreft buitenlandse musicals krijgen we in Nederland vrijwel alleen nog maar revivals, dus dan vind ik het minder erg, al vind ik een nieuwe vertaling altijd wel fijn om nog eens uit te kunnen pluizen en dat kan niet als er geen opname wordt gemaakt.

Daarnaast beleef ik een voorstelling ook intenser wanneer ik de muziek al ken.