Les Mis 20 mei2008.
Voor Les Miserables worden momenteel een aantal inleidingen gegeven. Afgelopen dinsdag was de eerste. Met in het achterhoofd de inleidingen zoals M-Lab die geeft ging ik naar het Nieuwe Luxor. Als eerste kregen we een filmpje te zien dat ook werd gebruikt op de persdag. Een minuut of vijf aan productionele feitjes, showbeelden en korte uitspraken van de nieuwe cast. De inleiding werd gegeven door Guido Jonckers, de Resident Director. Hij was duidelijk erg zenuwachtig. Het gevoel bekroop me nogal dat het allemaal uit de losse pols ter plekke werd bedacht. Niet ten positieve, want ik heb helemaal niets gehoord wat ik nog niet wist. Het was inhoudelijk eigenlijk alleen interessant als je bij de woorden ‘Les Miserables’ denkt: ‘Wat is dat? Nooit van gehoord’ Het enige wat hij aan ‘nieuwe info’ vertelde was dat Mackintosh bij een try out heeft gezegd dat Wim van den Driessche over drie maanden wel eens de beste Javert ooit zou kunnen zijn.
Uiteraard mochten er vragen worden gesteld, maar aangezien Guido al heel duidelijk had aangegeven niet inhoudelijk op het stuk in te willen gaan, omdat we het ‘zo zouden gaan zien’ heb ik sowieso maar geen vragen gesteld, want dat was eigenlijk wat me juist zo interesseerde. Naast ons zat een vrouw die wel graag vragen wilde stellen van hoog niveau. Zoals ‘Is Rene van Kooten speciaal voor deze rol gecast?’ Dan denk ik echt bij mezelf ‘Nee hij was eerst Marius, maar dat pakte niet zo lekker uit, muts.’
Het enige inhoudelijk wat Guido ons mee wilde geven, omdat hij dat zelf niet geheel duidelijk vond was ‘de gele vrijlatingsbrief’. Dat zou niet geheel duidelijk zijn voor hem, omdat we ons tegenwoordig niet meer kunnen voorstellen wat dat betekent (Klaske zei later nog tegen me ‘Denk eens aan de Jodenster, dat dekt de lading’). Voor mijn gevoel is die ‘gele vrijlatingsbrief’ heel erg duidelijk. Hij krijgt ‘m aan het begin van de proloog, vervolgens laat ‘ie hem zien op meerdere plaatsen en krijgt daardoor ‘problemen’. Daarna komt ‘ie bij de Bisschop die niets van de brief wil weten. Tot slot van de proloog verscheurt Valjean overduidelijk, met een spot erop de brief met grootse gebaren op de maat van de muziek. Volgens mij dus echt wel een van de meest duidelijke dingen in de voorstelling. Kan ook aan mij liggen hoor… 😉
Het is alweer een paar weken geleden dat ik de voorstelling zag, niet lang na de premiere. En eerlijk gezegd maakt dat een wereld van verschil. De vorige keer had ik echt zo’n Zo-dat-hebben-wegezien-gevoel, het is immers zo’n klassieker die je gezien moet hebben. Dan zat ik nog wel in het midden op rij 7. Volgens mij kan dat niet veel beter. Nu, op de hoek van rij 5, met een deels andere cast, raakte het me wel.
Nog een paar kleine aanpassingen en ik denk dat ik een volgende keer een briljante voorstelling zou zien.
Groot voordeel dat dhr. Bjorn Dobbelaere achter de dirigeerstok stond. Meer rust in de muziek en het orkest was feilloos.
Zoals de meeste doen op het forum, een lijstje met cast.
Rene van Kooten.
Onvoorstelbaar. Ik kan het niet anders zeggen. Hij maakte diepe indruk op me met onder andere ‘Wie ben ik’. Een prachtige ontwikkeling naarmate hij ouder wordt. In drie uur tijd oud worden en de pijp uitgaan is een hele opgave, maar het was verbluffend. Dit keer was ‘Breng hem thuis’ ook goed gezongen, maar ik heb niets met Rene’s falset stem. Het is goed, maar het raakt me niet. Het klinkt een beetje onnatuurlijk.
Wim van den Driessche.
Ik ben dol op deze man in zo goed als alles wat hij doet. Vorige keer deed het me niet zoveel, maar nu… Oh my, wat een Javert. Ik kreeg sterk het gevoel dat er twee ‘gelijken’ tegenover elkaar staan. Zowel Javert als Valjean zijn van een ander kaliber, de een niet beter dan de ander, de een niet slechter dan de ander. Totaal ander milieu, maar ze doen niet voor elkaar onder. Ondanks alles zit er wel een soort wederzijds respect in. Wim maakt geen slechterik van Javert, maar gedreven man die zijn plicht zo goed mogelijk wil vervullen.
Nurlaila Karin.
Vorige keer irriteerde ze me. Eigenlijk nu weer. Al had ze nu zeker twee zinnen die ze niet beltte. Applaus. Wat is er gebeurd met die vrouw die me zà³ wist te raken in Rent, waarvan ik zà³ onder de indruk was. Ik ging zowat voor haar naar Rent. Ik denk dat een zekere regisseur haar heeft ‘verpest’ bij The Wiz… 😉 Misschien kan ze ook Rent niet loslaten, want Fantine is bij ‘Lekkere meiden’ net een heroïnehoertje. Ook die Mariah-Carrey-Beyonce-Withney-Houston-riedeltjes hoeven echt niet voor mij. Je maakt het daarmee niet eigentijdser, maar irritanter. Ik ben zo ontzettend benieuwd wat er met Les Miserables gebeurd als Janneke opgaat als Fantine, ik denk namelijk dat het dan ‘echt’ wordt.
Carlo Boszhard.
Vorige keer speelde Gerben Grimmius Thenardier. Op een bepaalde manier jammer, want we waren erg benieuwd naar Carlo in deze rol. Nu speelde Carlo wel en hij was fenomenaal in de eerste akte. ‘Baas van ’t hele spul’ was fantastisch, evenals de ‘Thenardier wals’. In de tweede akte gaat het dan weer helemaal mis. Carlo gaat ‘schmieren’ en het was alsof ik keek naar ‘Pittige Tijden goes Les Mis’. Eigenlijk moet je Carlo voor de pauze zien en Gerben na de pauze, want die was weergaloos in de tweede akte. Gerben en Kirsten speelde hun rollen ook veel meer uit in de finale, wat fantastisch was.
Marjolein Algera.
Ik hou van deze vrouw. Dit is de musical ontdekking van het seizoen. Deze vrouw draait al lang mee en heeft al ontzettend veel gedaan, maar is voor het musical publiek nog een behoorlijke onbekende. Ze is geweldig, wat een vrouw. Ik zou alleen al voor haar teruggaan.
Celine Purcell.
Vorige keer vond ik haar al geweldig, maar nu met een ‘rustigere’ ‘Heel alleen’ kwam ze nog beter tot haar recht. ‘Regen maakt de velden groen’ was nu echt een tranentrekker.
Pieter van Nieuwenhuyzen.
Wat een fantastische Marius. Een wereld van verschil met Jamai. Pieter maakt Marius jonger dan Jamai doet. Ik geloofde hem helemaal. Zijn maatjes-achtige vriendschap met Eponine is zo duidelijk dat je vanaf het begin de pijn van Eponine begrijpt, omdat hij haar nooit zal zien als meer dan ‘maatje’. Tegenover Cosette komt zijn verliefdheid eruit en het vonkt. Pieter is zo’n understudy waarvan je hoop dat hij vaker mag spelen.
Suzan Seegers.
Ik snap nog altijd niet wat mensen tegen Suzan hebben. Ik vind haar geweldig. Ik hou van die stem en ze speelde erg goed samen met Pieter. Voor mijn gevoel ging dit veel beter dan samen met Jamai.
Freek Bartels.
Galmt zich een weg door Les Miserables heen, zonder veel houvast in de sufste rol van het stuk. Ik hoop dat Freek in de komende jaren nog vele dingen mag gaan doen en dat hij zich ontwikkelt. Het is in elk geval een Godsgruwelijk lekkere stem om naar te luisteren.
Kleine Cosette: Stom vervelend accent.
Gavroche: VALS!!!
(Ik kan er niets aan doen, ik hou niet van kinderen op het toneel.)
Het enige wat me weer echt stoorde waren de lijk-poppen die op de barricade liggen, waar Gavroche kogels van jat. Het zijn zo overduidelijk poppen die helemaal niets wegen, waardoor het er echt zà³ nep uitziet. Is het heel lastig om voor de twee voorste poppen acteurs te laten liggen?
Het valt me toch op dat ik toch wel soms informatie mis. Dingen waarop ik van mensen dan altijd als reactie krijg ‘In het boek is dat wel duidelijk’ of ‘dat zit wel in de film’. Dan denk ik weer ‘Ja, maar ik zit bij de musical’. De musical moet duidelijk zijn zonder dat je het boek hebt gelezen of de films hebt gezien.
Dan was er nog een showstop bij het begin van ‘In mijn hart’. Cosette op, poortjes op, Cosette loopt, poortjes staan vast. Weinig bijzonders, maar altijd grappig om mee te maken.
