Ik zie zo’n zeventig tot tachtig producties per jaar, dus even één titel uitkiezen valt niet echt mee. Sterker nog, dat lukt niet.
Een musical waarbij alles klopt, die je raakt, ontroert en aan het lachen kan maken is een absolute zeldzaamheid. Dat heb ik met Billly Elliot, waar ik geen genoeg van kan krijgen.
Natuurlijk is er het bijzondere geval Een Perfecte God/Ganesha, waarvan de eerste kennismaking in hoorspelvorm was, een kennismaking die me zeer raakte, en er voor zorgde dat ik alle M-lab voorstellingen van de show ook heb gezien. En ook in Antwerpen (te ver weg voor een kaartje voor iedere dag) zijn al enige kaarten besteld.
Een ander meesterwerk is Honk! De minimaal bezette Nederlandse versie (cast, en helaas ook de zaal) was briljant, een overbezette amateurversie in Vlaanderen ook. Een geweldig stuk waar je alle kanten mee op kunt en met goede mensen gewoon subliem is.
Dan heb je nog de stukken waar je van te voren eigenlijk niet echt hoge verwachtingen hebt, en toch van je stoel wordt geblazen. Spring Awakening was zo’n stuk waarbij in de live uitvoering alles op z’n plaats viel, mede dankzij een geweldige (Londense) cast.
En dan is er nog de ultieme tranentrekker Whistle down the wind; zo geweldig mooi, ontroerend en een geweldige score. En het meesterlijke Wat zien ik?! Lekker lachen om genante situaties, en dan toch volledig ontroerd raken bij de emotiers van een hoer. En de prachtige setting van Dracula in Antwerpen. De geweldige Castafiori in Kuifje als kroon op een heerlijke voorstelling. En Daens, overdonderend lekkere Les Mis-kopie, die deze ver overstijgt. The Beautiful Game dankzij een geweldige cast en prachtig script (ik hou niet eens van voetbal).
En natuurlijk de een-na-beste jukebox musical Mamma Mia. Een heerlijk feestje en echt genieten zonder zorgen. De beste jukebox, Our House. Leuk script, lekker cast en natuurlijk de geweldige songs van Madness. De enige show waarbij ik na het verlaten van de show direct weer voor de kassa stond.
En dan is er nog die all-time favorite: Oliver!. Geweildige film, heerlijke Nederlandse voorstelling (met Arjan Ederveen) en ook Rowan Atkinson was genieten als Fagin in de recente Londense productie.