Ik heb de show afgelopen donderdag in Sittard gezien, met Nurlaila als special guest.
Zoals we van de Luchtmachkapel gewend zijn, was het weer een mooie show.
Het orkest speelde vertrouwd goed, al was de blazerssectie in het begin een beetje wankel.
Martin was er niet, dus ik vermoed dat Rolf en Robin alles van hem hebben overgenomen.
De keuze van de nummers vond ik over het algemeen wel goed, al had ik soms ook graag iets anders/extra’s gehoord.
In RENT had ik bijvoorbeeld One Song Glory, Out Tonight en Another Day wel verwacht. Maar misschien was dat ook een beetje omdat ik Nurlaila graag nog eens die uithalen zou horen knallen.
The Wall deed me weinig, maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik het nogal een suf nummer vind en er verder weinig mee gedaan werd.
Leuk om in de intro naar Hair flarden van “Goodnight Saigon” en Miss Saigon te horen. Had het niet verwacht, dus was wel een grappige verrassing.
Van Nurlaila d’r nummers knalde vooral de Acid Queen het dak van het theater. Destijds vond ik Nicole Hermans in de Tommy productie al geniaal, maar Nurlaila deed er nog wat schepjes bovenop: genieten!!! Kijken hoe Tina T dat zelf gaat doen in het Gelredome.
Rolf was geweldig in Gethsemane… ik hou zo van dat nummer en als de uithalen er dan zo uitkomen, is dat ook gewoon heerlijk zitten luisteren. 😊
Robin deed het ook goed, niks op aan te merken verder.
De dames vielen me wat tegen. Don’t Cry For Me Argentina was erg vreemd, zeker met het afwijkende arrangement, Another Suitcase deed me eerlijk gezegd een beetje pijn aan m’n oren en zo ware er nog wel wat momentjes.
Maar goed, in Tommy knalde Lana weer (Smash the Mirror is altijd zo’n heerlijk stukje muziek) en over het algemeen was ze een fraaie verschijning op het toneel.
Genoeg geleuterd: het was tof en ik ben blij dat ik erbij ben geweest.
