Ben net terug van Evita.. Dit was de tweede keer dat ik naar de voorstelling ging. Het was eigenlijk niet de bedoeling om 2 keer te gaan, maar een vriendin van mij wilde graag en dus heb ik me maar weer opgeofferd.. 😉
Ik zat op rij 1 wat dus inhield dat ik de cast recht in de ogen kon kijken.. Bij een productie als deze heeft dat echt toegevoegde waarde!
Evita: Brigitte; Wat is het terecht dat zij OZNE heeft gewonnen.. zij zet een mooie Evita neer, zingt verder heel zuiver.. Tijdens “huil niet om mij Argentina” zat ze geknield voor mij.. ik zag de tranen in haar ogen staan.. Geweldig ingeleefd..
Che: Stanley; Hij brengt zijn rol met humor en schakelt geweldig tussen gezichtsuitdrukkingen.. Op een punt tijdens de voorstelling, wanneer het gehele ensemble wat zingt, probeerde hij er wat tussendoor te zingen, zijn microfoon deed het op dat moment niet, maar toch hoorde ik hem zingen.. heel mooi zuiver zonder enige versterking..
Peron: ik weet niet wie hem speelde, hij kreeg achteraf speciaal een bos bloemen, ik weet verder niet waarom.. Zijn zang was prima, hij bewoog zich helaas alleen nogal onopvallend op het toneel..
Het ensemble was verder prima; wie mij opvielen waren Anne en Ivo Chundro; zij wisten elke keer weer op te vallen op een natuurlijke manier..
Verder nog wat aandacht voor de drummer.. Voor het begin van deel twee stond ik de orkestbak in te kijken en hij had nogal aandacht nodig.. Dus even naar hem gezwaaid.. Tijdens het applaus was hij ook weer aandacht aan het zoeken.. kan met zijn buigingen zo het podium op.. 😉
