Okee dit topic heeft mischien eventje uitleg nodig

ik zou graag willen weten met welke musical je het niet eens was toen je hem gezien had (bijvoorbeeld omdat er te weinig is overgebleven uit de orginele verzie) of toen je ervan hoorde (bijvoorbeeld omdat je denkt dat er geen acteurs zijn die de rol beter neer kunnen zetten als de orginele)

of ben je ooit teleurgesteld geweest na een orginele versie en was je wel verrast toen je de nederlandse zag?

vertel het mij :tanden:

Ja, ik heb het met Joseph best wel. Want de engelse versie van Joseph is vrij klasiek, hoog en licht gezongen. En de sfeer is een beetje… Ja hoe zeg je dat… Blij. 

Daarin tegen is Nederlandse versie van Joseph erg modern en hip. Er wordt veel in gebelt (met name door Renee) en ook dankzij Renee, heeft de musical een wat meer ‘poppie-sound’ gekregen.

Dus toen ik voor het eerst naar de musical ging, had ik heel erg de engelse versie in mijn hoofd. Maar vanaf ‘Jakob en zoons’ is het wel duidelijk het het geen klasiek stuk meer is.

Dus geeft dit een beetje antwoord op je vraag:
ben je ooit teleurgesteld geweest na een orginele versie en was je wel verrast toen je de nederlandse zag?

De versie van Hair, een tijdje terug. Ik ben pas sinds een paar maanden echt gek van die muziek, dankzij de revival die nu op Broadway staat. Maar er waren toch wel al een aantal nummers als ´Hair´, ´I Got Life´ en ´Easy To Be Hard´ die ik goed kende en ook mooi vond. Maar bij deze versie was het het gewoon allemaal net niet. De nummers waren soms raar vertraagd, niet goed gezongen en het enige wat ik daar op het podium zag waren een paar acteurs die hippies probeerde na te doen. Nee, dat was nou echt niet wat ik van deze musical verwachtte.

Er zijn een aantal amateurproducties geweest die om onbegrijpelijke redenen andere nummers in de voorstelling hebben gestopt. Een Tanz der Vampire waar Hoempapa (Oliver) en Firestarter (Prodigy) in voorkwamen; een Oliver met extra niets toevoegende songs. Dat snap ik dus niet. Die stukken zijn al goed uit zichzelf.

Verder was ik redelijk teleurgesteld in de versies van Chicago, Les Mis en We Will Rock you in Londen. Wb Chicago kwam dat door een beroerde vertolking van mama Morton (een understudy die echt niet overkwam), Les Mis door het kleinere speeloppervlak waardoor het bij mij niet meer aankwam (al werd ik wel voor het eerst geraakt door een door vrouw gezongen nummer, wat me in Nederland nooit is gebeurd) en We Will Rock You was in het Duits zo veel geestiger (en volgens mij was Keulen de glazenwasserlift ook grootser).

Natuurlijk valt de afgrijselijke Nederlandse Hair in het rijtje. Zeker de trip na de pauze was een hel.

Ik vond de afgelopen Nederlandse Evita een teleurstelling.

De muziek en het verhaal zijn prachtig, maar ik vond de voorstelling echt heel lelijk.
Ik vond het veel te koel, hard en sober. Ik snap dat dat een keuze van de regisseur is, maar het kwam op mij totaal niet over. Je miste echt de Argentijnse warmte, de wil van de mensenmassa, de passie van Evita zelf… Ik vind Brigitte heel goed, maar ze deed me toch vrij weinig als jong meisje dat uiteindelijk first lady wordt.
Het decor, de orkestraties, de cast, de manier van zingen, dansen… Het werkte naar mijn gevoel gewoon totaal niet. Heel jammer!

De Nederlandse versie Beauty and the Beast is nog steeds een zwarte bladzijde in mijn theaterbezoeken. Zal niet hier nog een keer uitwijden, maar voor de liefhebbers, mijn rant-essay is nog steeds beschikbaar op aanvraag 😉

Verder vind ik de bewerkingen van Little Mermaid, Shrek en Legally Blonde niet erg geslaagd. Bij alle drie de bewerkingen denk ik dat de makers (veel) beter gekund hadden.

Het is een kwestie van smaak natuurlijk maar voor mij zijn er 2 die er toch wel uitspringen:

Jesus Christ Superstar in de regie van Paul Eenens & Rent van Ivo van Hove, alletwee omdat de betreffende regisseurs er zo hun eigen stempel op hebben willen drukken, dat het zelfs volgens hun nodig was om het complete stuk te herzien.

Hetzelfde had ik ook eigenlijk met de versie van Tommy van het orkest van de koninklijke luchtmacht. De theaterversie van Des McAnuff is naar mijn mening briljant, Ok dat is ook een uitgebreide herziening en uitbreiding van het album, maar dat is tenminste gedaan in samenspraak met de componist.

R.William - 12 November 2009 03:11 PM

Het is een kwestie van smaak natuurlijk maar voor mij zijn er 2 die er toch wel uitspringen:

Jesus Christ Superstar in de regie van Paul Eenens & Rent van Ivo van Hove, alletwee omdat de betreffende regisseurs er zo hun eigen stempel op hebben willen drukken, dat het zelfs volgens hun nodig was om het complete stuk te herzien.

Dat vind ik wel een rare opmerking. Het is toch logisch dat je als regisseur ergens je stempel op wil drukken? Daar ben je regisseur voor.

martijn-j - 12 November 2009 05:21 PM

R.William - 12 November 2009 03:11 PM

Het is een kwestie van smaak natuurlijk maar voor mij zijn er 2 die er toch wel uitspringen:

Jesus Christ Superstar in de regie van Paul Eenens & Rent van Ivo van Hove, alletwee omdat de betreffende regisseurs er zo hun eigen stempel op hebben willen drukken, dat het zelfs volgens hun nodig was om het complete stuk te herzien.

Dat vind ik wel een rare opmerking. Het is toch logisch dat je als regisseur ergens je stempel op wil drukken? Daar ben je regisseur voor.

Maar toch niet in zoverre dat je de hele musical er niet meer in terug kent?

Oef…..topic waarbij de beelden die ik met veel moeite verdrongen heb ineens weer bovenkomen -lol-.
Uhm…wat schiet me binnen: De NL-versie van Chess vond ik echt een verschrikking. Ga het niet weer helemaal oprakelen. Het is geen makkelijke voorstelling Chess, maar door deze aanpak bleef er niks van over. Brrrrr. Sunset -alhoewel daar wel momenten inzaten die de moeite waard waren- kon mij in de NL tourversie ook niet echt bekoren. Daddy Cool in Londen had een erbarmelijk script én werd matig uitgevoerd, dat was ook een avond waaraan ik gekromde tenen heb overgehouden. En Porgy & Bess laatst in Carre: alles aan die voorstelling was fut- en fantasieloos.

Is vast nog wel meer, maar dat zit dan nog even te diep weggestopt.

lisaatje - 12 November 2009 05:55 PM

martijn-j - 12 November 2009 05:21 PM

R.William - 12 November 2009 03:11 PM

Het is een kwestie van smaak natuurlijk maar voor mij zijn er 2 die er toch wel uitspringen:

Jesus Christ Superstar in de regie van Paul Eenens & Rent van Ivo van Hove, alletwee omdat de betreffende regisseurs er zo hun eigen stempel op hebben willen drukken, dat het zelfs volgens hun nodig was om het complete stuk te herzien.

Dat vind ik wel een rare opmerking. Het is toch logisch dat je als regisseur ergens je stempel op wil drukken? Daar ben je regisseur voor.

Maar toch niet in zoverre dat je de hele musical er niet meer in terug kent?

Maar dat was in beide gevallen ook niet zo. In JCS zat alleen Could We start Again Please op een andere plek en I Don’t Know How To Love Him was a capella. In Rent was het script ook zo goed als hetzelfde.

Het was misschien een beetje kost door de bocht, maar laat ik het erop houden dat ik over het algmeen niet hou van de regiestijlen van Paul Eenens en Ivo van Hoven.  Verder no hard feelings het is maar een mening.

Sndr - 12 November 2009 11:09 AM

Ik vond de afgelopen Nederlandse Evita een teleurstelling.

De muziek en het verhaal zijn prachtig, maar ik vond de voorstelling echt heel lelijk.
Ik vond het veel te koel, hard en sober. Ik snap dat dat een keuze van de regisseur is, maar het kwam op mij totaal niet over. Je miste echt de Argentijnse warmte, de wil van de mensenmassa, de passie van Evita zelf… Ik vind Brigitte heel goed, maar ze deed me toch vrij weinig als jong meisje dat uiteindelijk first lady wordt.
Het decor, de orkestraties, de cast, de manier van zingen, dansen… Het werkte naar mijn gevoel gewoon totaal niet. Heel jammer!

Je hebt gelijk. Ik had er ook heel veel van verwacht, ik vind Brigitte een topwijf!
Maar de voorstelling raakte me niet.. Veel liedjes vond ik wel mooi, maar als de show
me niet raakt, hebben de liedjes vaak weinig inhoud.
Gelukkig mag ik Brigitte in Love me Tender zien 😊

ik ben ongeveer 2 maanden nadat ik naar de Nederlandse Les Mis was geweest in Londen geweest. Die viel mij tegen. Jean Valjean die niet bij de hoogste noten komt en Cosette en Eponine die allebei nogal schreeuwden… Of dat nou kwam omdat ik zo onder de indruk was door de Nederlandse, of dat ze in Londen een off-day hadden, geen idee…

Ik sluit me aan bij de reacties die gegeven zijn op Evita. Na het enthousiast volgen van Op Zoek Naar Evita had ik heel erg hoge verwachtingen van deze show.. maar het werkte niet voor mij. Het is de enige show waar ik een beetje “teleurgesteld” in was/ben.

LissLove - 13 November 2009 08:49 AM

ik ben ongeveer 2 maanden nadat ik naar de Nederlandse Les Mis was geweest in Londen geweest. Die viel mij tegen. Jean Valjean die niet bij de hoogste noten komt en Cosette en Eponine die allebei nogal schreeuwden… Of dat nou kwam omdat ik zo onder de indruk was door de Nederlandse, of dat ze in Londen een off-day hadden, geen idee…

Dit had ik ook heel erg toen ik de Londense versie zag in februari. Viel echt heel erg tegen. Precies om dezelfde redenen als jij nu aangeeft!