Inderdaad was het echt stukken beter dan vorig jaar, maar dat kon natuurlijk ook niet anders. Eigenlijk maar één echte misser, een filmpje rond Dorus, wat alles miste wat het zou moeten hebben. Ook een ander filmpje hoorde niet echt tot de hoogtepunten (terwijl er in de projecties bij acts wel hele leuke dingen zaten). Over het algemeen werd er goed gezongen, zag het er gelikt uit (er is duidelijk meer geoefend) en was er veel meer verstaanbaar dan vorig jaar.
Nog steeds geen Forbidden Broadway-kwaliteit, maar zeker wel een leuke, amusante avond. Meest verbijsterend: de “fan” wordt behoorlijk afgezeken op gedrag, maar ze gedragen zich in de pauze weer net zo genant. (met de meest tenenkrommende domme verklaring dat “Richard” hen kent ook nog eens).
