In deze vakantietijden besloten om maar weer eens wat te gaan musicallen. Wicked wilde ik een tweede kans geven, wilde toch nog de laatste week in het Colosseum Theater beleven en aangezien Hairspray in Keulen ook zo’n beetje voor het laatst loopt, ach, die er ook maar bij. Spijt? Nee, absoluut niet. Londen in juni was geweldig maar ook in Duitsland heb ik me weer prima vermaakt met een toch wel onverwachte uitschieter…
Op woensdag eerst naar Essen, inchecken in het hotel, om vervolgens het korte stukje met de S-Bahn richting Oberhausen te nemen. Genoeg tijd voor wat shopping in Centro en een bakkie, of zeg maar gerust bak, bij Starbucks. Wicked dus! In 2006 in Londen zien en destijds was ik totaal niet onder de indruk, ondanks alle lovende verhalen. Mooie sets hoor maar bij het begin van akte twee raakte ik de verhaallijn kwijt en dat is toch zonde. Heb me ditmaal iets beter voorbereid en daarbij is het sowieso al zo dat ik Duits beter kan verstaan. En warempel, Wicked heeft me geraakt! Van 2 (Londen) naar 4 (Oberhausen) sterren gebeurt me niet vaak. Als je eenmaal in de show zit dan lijkt alles echt nog meer indrukwekkender te zijn. Op deze avond hadden we de alternates voor zowel Elphaba als Glinda, geen probleem. Kortom: de derde maal Wicked zal dan toch Scheveningen worden…
Twee dagen later richting Keulen, voor Hairspray. Deze musical gezien in 2008 (Londen) en 2009 (Nederland). Hairspray valt altijd wel goed. Niet dat het nou een supershow is maar gewoon leuk en deze productie had het voor mij net iets meer. Waarschijnlijk door ene Oschenknecht die de rol van Edna Turnblad speelde. Hij dat dat echt goed, leuk overdreven maar gelukkig niet te gemaakt overdreven zoals ik dat van Ederveen wel weer vind. Prima vermaak dus in het Musical Dome. Aangezien het contract met de stad verlengd is, ben ik benieuwd wat de opvolger wordt. Stieken hoop ik een beetje op Priscilla.
Oh, en dan, terug naar de tussenliggende show op donderdag, in Essen. Treurig om te zien dat het Colosseum Theater dus moet soppen met de grote Stage-producties. Eigenlijk kan ik het niet verkroppen dat dit prachtige theater straks min of meer op slot gaat. Nog steeds denk ik dat er geweldig verkeerde keuzes zijn gemaakt. En JvdE in het programmaboekje van Buddy maar zeggen dat “alle musicals die in Essen hebben gespeeld de positie van het Colisseum Theater in de regio heeft versterkt”. Maar hij zal natuurlijk ook niet zeggen dat na Elisabeth alle volgende producties zwaar verlies hebben geleden… Helaas dus.
Donderdag was het dan Buddy-time. Met die show heb ik eigenlijk niets (was teleurgesteld dat deze in Essen zou komen) maar eigenlijk ook wel weer wat. Ik Tilburg heb ik in 2000 ooit eens de later ter ziele gegane Nederlandse versie gezien. Een leuke avond destijds, show die ook voldoende was hoewel de dialogen nog te lang waren. Maar gewoon aardig dus, zeker met leuk gezelschap erbij… En dan Buddy in Essen. BAM! BAM! Spetterend, treffend, sensationeel. Als ik ooit een 5-sterren+ zou geven dan voor deze Buddy. Dit had ik nooit verwacht, wat een spektakel. Het pubiek ging volledig uit hun dak. Het verhaal wordt verteld met af en toe een nummer er tussen door. Het laatste kwartier van akte een volgt dan min of meer een mini concert met drie of vier songs. Akte twee hetzelfde liedje. Een mooie, intieme versie van Everyday, dat wel. Iets te veel dialoog na pauzen totdat het dak eraf gaat. Echt, de laatste 45 minuten is puur in concertvorm met songs van Buddy maar ook van Ritchie Valens en Big Bopper. Dan in eenmaal zwart met eenzame microfoons waarop het feest alsnog wordt verlengd. Heerlijke rock-n-roll en mensen dansend in het gangpad, heerlijk wat een avond!
Volgende week zaterdag is de volgende afspraak: Mary Poppins in CT.
