het Nederlands Komedie Theater presenteert
MAX TAILLEUR - IK LACH OM NIET TE HUILEN

Spel         Danny van Zuijlen & Daniëlle Schel    
Regie         Helmert Woudenberg

Na de succesvolle voorstellingen ‘Liedjes van Louis Davids’ en
‘Land of hope and glory’ brengt het Nederlands Komedie Theater opnieuw een schitterende theatervoorstelling uit.

Sam en Moos. Wie kent ze niet? De kameraden van ras komiek en moppentapper
Max Tailleur (1909-1990). Decennialang vertelde hij zijn moppen, witzen en anekdotes aan het Nederlandse publiek. Meestal in zijn vertrouwde theater
De Doofpot, maar ook in theaters in Nederland en ver daar buiten. Verhalen over de Joodse schlemiel die toch zijn kop boven water weet te houden.

Een voorstelling over een man met de lach en de tragedie. Een leven vol hoogtepunten en diepe dalen. Want hoewel Tailleur en zijn vrouw de oorlog overleefden, verloren ze al hun familieleden. En na de oorlog verweten de overlevenden Tailleur altijd te lachen om de Joodse tragedie. Daarbij had hij ook nog last van zware reuma die hem zijn hele leven teisterde. Maar altijd bleef hij vechten voor zijn eer en grappen.
Want wat moest Tailleur anders? Hij lachte om niet te huilen.

Een ontroerende theatervoorstelling over een leven met grote tegenstellingen en ontroerende momenten, afgewisseld met liedjes en het repertoire van deze komiek.

Speelperiode
September 2012 t/m februari 2013  

Meer informatie
Meer informatie over de voorstelling, de cast en speeldata is te vinden op de
website van het Nederlands Komedie Theater: http://www.allemaalkomedie.nl

Max Tailleur
Mozes (Max) Tailleur (1909 —1990) was een Joodse-Nederlandse humorist.
Hij specialiseerde zich in Joodse humor en verwierf roem met zijn Sam-en-Moos-moppen.
Hij werd geboren in een eenvoudig gezin in de Amsterdamse Jodenbuurt.
Als schooljongen was Max al bezig met amuseren van anderen. Serieuze betrekkingen als handelsreiziger en diamantslijper werden een mislukking. Tijdens de Duitse bezetting slaagde Tailleur er in om naar Zwitserland uit te wijken. Na de invasie in Frankrijk ging hij naar Engeland waar hij zich bij de Prinses Irene Brigade kon aansluiten. Hij trad daar op voor de militairen en later terug in Nederland. Hij werd tekstschrijver voor cabaretiers zoals Snip en Snap.
In 1952 begon Tailleur het cabaret De Doofpot aan het Rembrandtplein in Amsterdam, waar hij tot 1966 met veel succes zijn moppen tapte. Om gezondheidsredenen moest hij tegen het eind van de jaren ‘60 stoppen, maar in 1971 begon hij De Geinlijn, waar men kon bellen om een opname van de mop van de dag te horen.
Bij zijn dood liet Max Tailleur een kaartsysteem met 50.000 moppen na.