Maak ik gisteren een topic aan over het feit dat ik vind dat men minder met superlatieven moet smijten en soms wat kritischer mag kijken, zie ik gisteravond Gypsy..
Ik heb nog niet de juiste woorden gevonden, maar 5 sterren is wellicht net genoeg.
Als eerste uiteraard Imelda Staunton. Wat deze vrouw doet is werkelijk fenomenaal. Haar acteren is enorm krachtig en ze sleurt je mee. Ze doseert precies goed, wat resulteert in prachtige stiltes tot aan foeterende monologen.
Wat een lof voor Louise (Lara Pulver), die zich ontwikkeld van een schuchter meisje dat zus June alles gunt tot aan een krachtige vrouw die haar eigen pad kiest. De transitie van achtergeschoven kind naar volleerd, populair burlesque-artiest gaat wat snel maar is totaal niet storend en laat heel mooi zien dat ze ondanks haar pushende maar overbeschermende moeder, opgegroeid is tot een vrouw die haar eigen keuzes maakt.
Peter Davison als aandoenlijke Herbie, waardoor je eerst bijna medelijden krijgt dat hij met een vrouw als momma Rose in zee gaat, maar gaandeweg het verhaal respect krijgt voor de twee en hun relatie. En ook Gemma Sutton zet een mooie rol neer.
Eigenlijk vond ik alles gewoon goed, van geluid, belichting en de acteurs aan toe. Wat ik heel leuk vond is dat ik (en te zien aan de reactie van het publiek) niet meer gewend ben aan hele lange ouvertures die wel in deze show zitten. Ik vond het eigenlijk heel goed werken, want aan het einde van de 5 minuten durende ouverture kon ik niet wachten tot het doek op ging.
De show kwam ontzettend binnen bij me, en wat ben ik blij dat ik deze klassieker eindelijk heb gezien.
Ik kan hem aan iedereen aanraden!
