Woensdag zag ik de superbe cast van Matilda nog schommelend zingen over wat ze gingen doen wanneer ze groot zouden zijn, gisteren draaide het allemaal om de jongen die niet wilde groeien. Of liever nog: over zijn schepper, schrijver James Barrie. De musical beschrijft het deel uit zijn leven waarin zijn laatste toneelstuk een flop wordt, hij Sylvia Llewelyn Davies en haar vier zoons ontmoet, door het contact met hen nieuwe inspiratie opdoet om Peter Pan te schrijven en het eindigt met de dood van de zieke Sylvia. Na de film uit 2004 nu dan de musical, gemaakt door dezelfde producent, Harvey Weinstein, één van de grootste Hollywood producenten.

Hoofdrolspeelster Rosalie Craig (Sylvia Llewelyn Davies) was er gisteren niet bij maar werd uitstekend vervangen door Zoe Rainey. Voor de rest speelde de gehele eerste cast inclusief Julian Ovenden (Foyle’s War) als James Barrie. En om maar meteen met het belangrijkste te beginnen: ik heb genoten van een mooi gemaakte productie en zie de show dan ook graag naar West End komen.

De eerste akte begint echter nogal traag. De opening is weinig spectaculair en lijkt qua opzet een beetje op de opening van The Producers. Ook de eerste ontmoeting met moeder en de jongens in het park is vrij vlak. Na 25 minuten begint het interessanter te worden. Sylvia legt in het nummer “He makes me smile” uit waarom ze zich aangetrokken voelt tot James en James zelf komt door het contact met Sylvia en de kinderen uit zijn depressie en zingt het (later toegevoegde) nummer “Suddenly” (‘suddenly I feel alive again…’). De eerste twee hoogtepunten. Het nummer “James never mentioned” is een duet tussen Sylvia en Mary, de vrouw van James. Beide vrouwen vinden elkaar aardig maar beseffen ook dat ze ongewild concurrentes zijn. Sylvia verbreekt daarop het contact met James. De eerste akte eindigt met een grote finale waarin James tot zichzelf komt, de contouren van Peter Pan voor zich ziet en begint te schrijven.

In de tweede akte wordt het contact tussen Sylvia en James hersteld en krijgt hun vriendschap (na de scheiding van Mary) wat meer body. Ook Peter Pan krijgt meer body al probeert Kapitein Haak in een mooie scene (“The pirate inside”) met James tevergeefs de hoofdrol van het stuk naar zich toe te trekken. Als Peter Pan in première gaat ontbreekt Sylvia door ziekte en komt James op het idee de première nog een dunnetjes over te doen bij Sylvia thuis. De voorstelling tussen de schuifdeuren eindigt in de dood van Sylvia en James neemt tenslotte de rol van voogd over de jongens op zich.

Na een flets begin komt de show halverwege de eerste akte dus goed op gang. Inhoudelijk wordt het interessanter en beide hoofdrolspelers zingen prachtige solo’s. Ik heb Rosalie Craig nooit zien optreden maar had geen moment het idee dat Zoe Rainey een understudy was. De finale van de eerste akte (“Set sail”) ziet er visueel fantastisch uit (met de piraten uit Peter Pan in een hoofdrol) en de muziek blijft even hangen. Komt in de tweede akte ook weer mooi terug tijdens het autoritje van James en de Llewelyn Davieses. Ook Suddenly is een mooi nummer o.a. door de warme stem van Julian Ovenden. De rol van Kapitein Haak (een dubbelrol van Oliver Boot die ook de rol van toneel criticus die een relatie met Mary krijgt speelt) is kunstig verwerkt in het schrijfproces van James.

De muziek in zijn geheel blijft nog niet echt in het geheugen hangen al zitten er wel een paar mooie nummers tussen en vormt alles één geheel. Is het erg dat het nog niet blijft hangen? Ik vind van niet. Het gebeurt wel vaker met musicals die je voor het eerst ziet en het blijft de combinatie van zang, dans en spel (en script, enscenering etc.) die het uiteindelijk moet doen.

Een beetje bevooroordeeld ben ik wel als liefhebber van het verhaal van Peter Pan maar het verhaal van James Barrie heeft gewoon alles in zich om een mooi dramatisch stuk van te maken. Het is dan ook op zijn minst opvallend dat deze productie wordt aangekondigd als “the new musical comedy”. Er zit wel een lach in (meer zelfs), maar ook vele tranen en het verhaal is verder ook nog eens behoorlijk controversieel, alleen al door de vriendschap van een getrouwde man met een alleenstaande moeder van vier kinderen. Begin 1900. “The new musical” was wat mij betreft voldoende geweest.

Het decor was simpeler dan ik had verwacht maar is zeker functioneel. In een theater waar de productie langer staat dan één maand zullen er zeker mogelijkheden zijn om het allemaal nog spectaculairder te maken maar vooral de finale van de eerste acte was al prachtig om te zien. De aankleding is verder prima en de cast was uitstekend.

5 rollen heb ik nog niet genoemd: hond Porthos en de kinderen Llewelyn Davies. De hond is een grote Sint Bernhard waar je niet omheen kunt als hij op het podium staat. De kinderen hebben een belangrijke rol in het verhaal en doen dat met verve. Meest opvallende rol is voor Peter Llewelyn Davies, de jongen naar wie Peter Pan ook is genoemd. Hij zingt een mooie solo in de tweede akte waarin hij zijn twijfels uit en geen raad weet met de aanwezigheid van James in zijn gezin. Aandoenlijk is ook de scene waarin de kinderen de middag doorbrengen in het huis van James en Mary en samen met James een toneelstuk opvoeren.

Alles bij elkaar een m.i. geslaagde productie die een kans op West End verdient. Misschien nog wel met een beetje schaven en bijwerken, maar de belangrijkste ingrediënten zijn aanwezig. Ik zal er met plezier nog een keer naartoe gaan en ben blij deze oerversie te hebben gezien. Voor nu moet ik het doen met de biografie van James Barrie die ook is gefocust op deze periode uit zijn leven. Een dikke pil die al jaren in de boekenkast staat maar waar ik nog niet aan toegekomen was. De komende maanden toch maar beginnen met lezen.

Bedankt voor je verslag. Ik ben razend benieuwd naar deze musical. Hopelijk binnen niet al te lange tijd op West End. ‘Cabaret’ staat aangekondigd als ‘limited season’ dus wie weet inderdaad naar het Savoy Theatre ?

het Savoy Theatre heeft een klein podium met enorm weinig ruimte naast het toneel. Legally Blonde was ook volledig aangepast..

Ik weet niet precies hoe groot het decor van Finding Neverland is, maar ik hoorde iets over vliegende schepen enzo. Dat gaat daar echt niet passen..

Mooi verslag, maakt me erg nieuwsgierig naar deze productie!

Geen vliegende schepen, maar wel een schip dat er spectaculair uitziet. Verder is het decor vrij statisch en hoeft het volgens mij niet al te veel ruimte te kosten. Ook The Curve is niet een bijzonder groot theater.

Ik begreep uit de Engelse krant van gisteren dat de productie behoorlijk last heeft van de matige kritieken. Er schijnt druk herschreven te worden, maar de show lijkt niet klaar voor West End. Zou wel eens een jaartje uitgesteldkunnen worden….al heeft de producer diepe zakken (en hij wil HEEL graag).

Kan me goed voorstellen dat matige kritieken moelijk zijn op het moment dat er een theater op West End moet worden gevonden. De concurrentie volgend jaar met nieuwe shows als Viva Forever, Charlie & The Chocolate Factory (geheid een spektakel) en The Bodyguard is groot.  De zaalbezetting in Leicester was echter goed (volle zaal bij de laatste voorstelling) en de reacties ook, met een staande ovatie. Een deel herschrijven, zeker het eerste kwart, is denk ik wel een goede zaak. Gedurende de Leicester periode is er al het een en ander herschreven.

Een paar dagen nadat ik de voorstelling heb gezien en het heb laten bezinken blijf ik van mening dat deze productie een voortzetting verdient. Hij zit grotendeels goed in elkaar en alle elementen die Barrie gebruikte voor Peter Pan, zoals de schaduw van Peter Pan, Kapitien Haak, The Lost Boys, het niet op willen groeien, worden gaandeweg geïntroduceerd en komen samen op het einde.

Het begin kan/moet beter, misschien nog een catchy song erbij, maar de contouren staan er. Of het verhaal een groot publiek aantrekt weet ik eerlijk gezegd niet. Ondanks het verhaal van Peter Pan is het niet echt een musical voor kleine kinderen, en ook geen musical comedy, zoals aangeprijsd. Het is wel weer anders dan andere musicals, het verhaal heeft historische waarde en is typisch Engels, dus wie weet.

Ik gun het ze van harte in ieder geval en ga er zeker nog een keer naartoe.

Volgens een interview met Harvey Weinstein in de NY Times kan Londen ‘Finding Neverland’ in de lente van 2013 tegemoet zien. En de onderhandelingen met theaters lopen voor een Broadway productie in het seizoen 2013-2014.

Heel mooi nieuws en ben erg benieuwd hoe de show er op West End uit komt te zien.

Paar quotes uit het artikel:

But first things first, Mr. Weinstein said in an interview: “The show needs to get better.”

“Everyone pretty much concurred that it’s Act I that needs fixing, the first 20 minutes especially, as we figure out the best ways to introduce the characters, set up their relationships,” Mr. Weinstein said. He also blamed himself for cutting a character, played by Dustin Hoffman in the movie, who provided bursts of humor.  “That character gave the production levity, so restoring him is one of the first things we’ll try,” Mr. Weinstein said.

“The Leicester run was a humbling experience for me, and a good one, because now we know what to fix and are excited to have the chance.”

Ik kijk er echt naar uit!

Maar even een paar youtube filmpjes onder dit topic verzameld..

https://www.youtube.com/watch?v=dsEnyhRezHQ

https://www.youtube.com/watch?v=ittdSUp0CzI

https://www.youtube.com/watch?v=rEpGdlEqQf4

Volgens de Daily Mail staat ‘Finding Neverland’ nog steeds in de planning voor de lente van 2014 alhoewel er nog geen deal is voor een theater op West End.

Naast de huidige schrijvers Scott Frankel (muziek) en Michael Korie (tekst) is ook Gary Barlow aangetrokken om een aantal songs te componeren voor de musical. Toneelschrijver James Graham werkt momenteel aan het script en Diane Paulus is aangetrokken als regisseur. Zij is onder ander verantwoordelijk voor de huidige revival van ‘Pippin’ op Broadway.

Komende herfst wordt een concept album opgenomen, dat als alles volgens planning verloopt rond de Kerst uit zal komen.

De Daily Mail meldt dat er deze week is er in New York een workshop geweest. De hoofdrollen werden vertolkt door Laura Michelle Kelly, Jason Alexander en Brian d’Arcy James. Van de oorspronkelijke score van Frankel en Korie zijn maar drie songs overeind gebleven waaronder ‘He Makes Me Smile’ en ‘Neverland’. Gary Barlow heeft naar het schijnt zo’n nieuwe 20 songs voor de musical geschreven waaronder de finale van de eerste acte ‘Stronger’ dat volgens Barlow mogelijk als eerste single van het album zal worden uitgebracht.

Volgens producent Harvey Weinstein is ‘Finding Neverland’ in het voorjaar van 2014 te zien in het American Repertory Theatre in Boston en uiteindelijk op West End en Broadway.

Heel erg benieuwd wat het uiteindelijke resultaat gaat worden en nog steeds erg blij dat ik de originele versie heb kunnen zien. He Makes Me Smile en Neverland zijn niet de enige mooie nummers uit de originele versie. Ik zie graag Set Sail ook terug in de nieuwe versie, al ben ik bang dat met het nieuwe finalenummer van de eerste akte Set Sail komt te vervallen. Ook het nummer Suddenly had ik graag terug gezien.

Nieuwe ontwikkelingen ten aanzien van Finding Neverland: eind maart zal in New York een workshop plaatsvinden waarbij onder meer Mwtthew Morrison (Glee) en Laura Michelle Kerry (Mary Poppins) zijn betrokken.

http://www.broadwayworld.com/article/Matthew-Morrison-and-Laura-Michelle-Kelly-Set-to-Lead-NYC-FINDING-NEVERLAND-Workshop—Broadway-Next-20140227#.UxBarIW_-Bl

Gary Barlow heeft bevestigd dat Finding Neverland in 2016 naar West End komt. Verdere details volgen.

Dat is mooi nieuws; nu Hamilton en Fun Home graag nog!

Zeker goed nieuws! En ik hoop dan wel heel erg dat Matthew Morrison mee komt.