Afgelopen zaterdag in IJsselstein geweest:
Purper Ladies: vier keer eigenheid in verbinding, maar waar ligt de scherpte?
Voorstelling: Purper Ladies (try-out)
Cast: Gerrie van der Klei, Anouk van Nes, Mylou Frencken en Céline Purcell
Gezien: 19 oktober 2013, Fulco theater, IJsselstein
Struikelend over de rollators betraden we de zaal, wat stond ons te wachten? Vier vrouwen die zingen en spelen en de toch wat stoffige theatergroep Purper nieuw leven in blazen. Artistiek, alternatief of geitenwollensok alle drie niet het juiste woord. Revue? Nee ook niet echt. Nu nippende aan mijn wijntje op de bank denk ik, wat heb ik gezien en wat vinden we ervan?
Het doek gaat op! De vier vrouwen zingen I Will follow him, daar word ik blij van. Herkenbare muziek en zeg zelf: een heerlijk musicalachtig nummer dat uitermate geschikt is voor een kleine damesgroep. Echter op het moment dat ik denk nu gaan ze los beginnen de dames met spel. Geen onderwerp wordt geschuwd lijkt het en mannen moeten het met name ontgelden. Frencken en van der Klei lijken beiden het feministische neer te zetten. Hebben vrouwen het dan zo slecht is mijn gedachte? Purcell en van Nes tackelen die gedachte direct. Want emancipatie en rechten zijn vergevorderd. Laten we wel wezen, hebben vrouwen en mannen niet even veel kansen en bedreigingen, maar liggen die er niet voor iedereen ongeacht geslacht? Later komt Lady Marmelade en Mijn oud Amsterdam voorbij, maar dan is het ook gedaan met het herkenbare materiaal. Jammer, want ik denk dat meer bestaand materiaal goed in de voorstelling had gepast. Ik miste vooral musicalsongs en jazz,
Céline Purcell weet vrijwel direct te raken met een solo. Mooi klein, maar waar nodig een heerlijke uithaal. Het materiaal in deze show is voornamelijk afkomstig van Mylou Frencken. Frencken haalt oud materiaal uit de lade, maar creëert ook nieuw materiaal. Grande dame van de Nederlandse theaters Gerrie van der Klei heeft met haar droge humor de lachers op haar hand. Het nummer “Je bent alleen” laat zien dat Frencken haar materiaal prima gezongen kan worden door anderen. Sterker nog: dit nummer lijkt voor de jazzdiva gemaakt stem verouderd, waardoor er soms mindere momenten zijn in de hoogte. Maar, zeg zelf deze vrouw hoort in het theater. Ze heeft in haar spel kleine tics, die het geheel net even iets extra’s geven. Op je 68e er vol trots staan en er nog veel plezier in hebben: heerlijk om te zien! Taboeloos spreekt ze in haar performance over seks, menstruatie en ouder worden. Al is de vraag of het gros van het publiek zit te wachten op een granny die zingt over orgies en haar escapades van wellleer. 😊 Je zou bijna sletvrees van krijgen.
De vierde lady is ook een echte lady. Glamourous beweegt ze over het toneel en brengt pas echt seks op de buhne. Anouk van Nes geeft zoals in haar meeste rollen op een sexy wijze gestalte aan haar personage. Het contrast met het neergezette personage van Frencken (beetje wereldwinkel) is dan ook groot. Ze voedt dit imago wanneer ze haar eerste solo zingt: “Ik wil een miljardair”. Flirtend met het publiek doet ze wat ze goed kan sierlijk zijn in dit shownummer. Echter mis ik een spannnde choreografie bij dit nummer. Anouk laat zien dat ze een leadinglady is door haar natuurlijke elegantie, maar ze durft ook lelijk te zijn in haar fysieke spel. Anouk geeft in haar monoloog over IVF diepgang in haar spel ingetogen sluit ze dit af met “Niets is wat het lijkt.” Hiermee laat ze zien dat haar aandeel niet alleen grappig is, maar ook dat ze vanuit groots spel terug kan gaan naar de essentie.
De combinatie van de vier vrouwen werkt. Ze vullen elkaar aan, omdat het verschillende types zijn, maar hun stemmen ook variëren en mooi kleuren.
Alle actrices staan als zichzelf op de bühne, maar snel wordt duidelijk dat ze een personage neerzetten. De sketches zijn leuk, daarin blijken onderwerpen als het dumpen van vriendinnen, complimenterkenning en leeftijdsverschillen prima te werken! Des te groter is het verschil als zinloos geweld het onderwerp wordt. Toch blijft Purper Ladies soms wat braaf en zit er op het eerste gezicht geen rode draad in het geheel, waardoor de scherpte mist. Een vermakelijke avond uit krijg je als bezoeker zeker. Gewoon lekker gaan dus!
