Afgelopen weekend o.a. Waterbabies gezien in the Curve in Leicester. Een heerlijke avond uit en wat zijn we blij vanuit London de moeite te hebben genomen de 2 uur durende autotrip naar de vrij troosteloze stad Leicester te maken.
Waterbabies vertelt het verhaal van de jonge Tom (Thomas Milner), die verdacht wordt van een misdaad die hij niet gepleegd heeft, en via de goede fee Mrs D, (Mrs. Doasyouwouldbedoneby), gespeeld door Louis Dearman, een uitvlucht wordt geboden waarbij hij zijn vriendin Ellie (Lauren Samuels) verliest en in de onderwaterwereld van de Waterbabies belandt. Daar wordt hij door schade en schande wijzer, leert hij door te zetten en de juiste keuzes in het leven te maken.
In de Engelse media waren de reacties op deze voorstelling lauw te noemen. De special effects vielen tegen, de muziek bleef niet hangen, de inleiding op het verhaal was onduidelijk…...... Toch ging ik als altijd blanco de zaal in; critici kunnen zoveel zeggen, zij bepalen voor mij niet wat ik mooi of niet mooi vind. Recent hadden ‘ze’ nog van alles aan te merken op Stephen Ward, ik vond het echter een zeer interessante, mooie voorstelling. En zo kan ik genoeg voorbeelden opnoemen.
Daarnaast, het gaat hier simpelweg om een sprookje a la Wicked, the little Mermaid of Beauty and the Beast. Vanuit die invalshoek heb ik de voorstelling ook bekeken, een vergelijking met een ‘serieuze’ musical snijdt geen hout, al zit ook in dit sprookje natuurlijk wel een aantal boodschappen; Het maken van de juiste keuzes in het leven bijvoorbeeld. .
Dan de cast. Thomas Milner had ik nog niet eerder gezien, hij beviel me wel. Heeft een goede heldere stem, wint je sympathie maar zou wat mij betreft iets minder theatrale gebaartjes met zijn armen en handen mogen maken. Maar zeker potentie gezien zijn op het oog jonge leeftijd.
Dan zijn liefde Ellie, gespeeld door Lauren Samuels. Altijd fijn om haar te zien spelen. Ze acteert leuk, een grappig accent en heeft een erg mooie stem. Haar solo’s waren prima en in HET duet met Louis Dearman spatte de kwaliteit van het podium. Tja, haar naam is daarmee al genoemd. Louis Dearman…... is fenomenaal. Ze speelt de goede fee die het verhaal aan elkaar praat en Tom van haar adviezen voorziet. Dearmans songs zijn prachtig en ze draagt met haar golden voice de show als een ware diva. Het gemak waarmee zij lijkt te zingen is ongelooflijk. Sinds ik haar zag in Wicked - een betere No good deed heb ik nimmer gehoord - ben ik helemaal fan van deze vrouw. De hoge verwachtingen maakt zij volledig waar en het publiek is zichtbaar en hoorbaar onder de indruk. Hier staat een enorme theaterpersoonlijkheid.
Dan moet ik zeker nog een aantal belangrijke bijrollen noemen. Want Tom wordt in zijn zoektocht onderwater bijgestaan door 3 watervrienden: een zwaardvis, gespeeld door Tom Davey, een kreeft (Andy Gray) en een zeepaard (Samuel Holmes). Deze characters zijn prachtig gekleed, verplaatsen zich op ingenieuze rare fietsen en bedienen zich van een weergaloze humor in de vorm van allerlei woordgrappen en non verbale gezichtsuitdrukkingen. Ze zijn alle drie erg leuk, maar vooral Samuel Holmes steelt de show, heeft een geweldige timing en hij speelt niet grappig, hij IS het. Het publiek voelt dat aan en geniet met volle teugen. Wat een acteur!
En dan moet er uiteraard ook nog een slecht heerschap zijn, en dat is in deze voorstelling een aal, gespeeld door Tom Lister. Ook in deze voorstelling blinkt de slechterik uit en is hij stiekem de favoriet van het publiek, al wordt hij bij het slotapplaus vanzelfsprekend uitgejoeld. De aal ziet er niet allleen prachtig uit, zijn vermogen om vijanden te ‘electrocuteren’ zorgt voor mooie special effects.
Tja, die special effects. Ik weet niet wat de critici verwachtten, maar ik vind een echte waterval over de voltallige breedte van het podium en het gebruik van 3d hologrammen, waardoor geprojecteerde mensen levensecht bewegen tussen de echte castleden, voor een musical in een regionaal theater vrij spectaculair!
Dit naast een mooi decor en prachtige belichting.
Is er dan helemaal niets waar van de kritiek? Nee, dat ook weer niet. De karakters van de hoofdrollen worden niet heel erg uitgediept, je neemt als toeschouwer bepaalde zaken aan omdat ze verteld worden of heel duidelijk blijken uit het verhaal, maar de keuzes van een personage begrijpen vanuit de context is hier geen vanzelfsprekendheid. Dit zorgt voor een zekere afstand tot de personages, onvoldoende connectie.
Maar al met al gaat het hier om een nieuwe show met vele lichtpuntjes, welke door een enthousiast publiek op waarde worden geschat.
Waterbabies is nog een kleine 2 weken te zien in Leicester, de ticketprijzen zijn goed te doen en hoewel het 2 uurtjes van London is zijn de hotelprijzen een schijntje:-)
