Afgelopen vrijdag Cats bezocht, na eerder dit jaar nog de tourversie te hebben gezien in het New Wimbledon. Sommige arrangementen/melodielijnen zijn enigszins aangepast en de grootste verandering is de al veel besproken rap. Voor mij had deze wijziging achterwege mogen blijven, het origineel bevalt mij muzikaal gezien veel meer. Antoine Murray-Straughan heeft daarnaast als rappende kat weliswaar een leuke uitstraling en hij beweegt zich geweldig over het podium, maar zangtechnisch is hij niet geweldig.
Dan Grizabella, ik zag eerder dit jaar Sophia Ragavelas en die was geweldig, zowel qua spel als zang. Bij het zien van Nicole Scherzinger bekroop mij gaandeweg de voorstelling toch een beetje de vraag wat haar toegevoegde waarde nou precies was, behalve haar sterrenstatus die de kaartverkoop goed zal hebben gedaan. Tot haar moment of glory, het machtige Memory. Scherzinger pakt haar moment en laat zien wat zij vocaal in huis heeft. Vocaal vuurwerk met een dermate groot bereik dat het leek of werkelijk ieder gaatje tot in iedere uithoek van de zaal gevuld werd met haar stem; een magisch moment dat de show even deed stoppen.
Verder vielen mij in positieve zin Zizi Strallen (Demeter) op - wat is dat toch een getalenteerde familie, die zusjes zijn allemaal steengoed - , Benjamin Yates als Mungojerrie, en Dawn Williams als Rumpel Teazer.
Ik las vandaag dat Cats verlengd wordt en Kerry Ellis het gaat overnemen van Scherzinger vanaf 9-2. Ik heb zo’n vermoeden dat de show daarmee nog wel even doorloopt.
