Gisteren heb ik de eerste try-out gezien. Wie nog twijfels heeft of je er naar toe wilt, gooi ze overboord en ga.
Je waant je als bezoeker midden in de Elfstedentocht en wordt meegezogen in het verhaal door schitterende projecties over de hele breedte van de zaal. Van al schaatsend over het Slotermeer met een prachtige zonsopgang ondersteund door een fantastisch ensemble, van stad naar stad om alle emoties van de Elfstedentocht mee te beleven. Het feest, maar ook de hel als het zwaar wordt.
Je kunt het eigenlijk niet eens omschrijven, je moet het beleven.
De cast zet een uitzonderlijke prestatie neer door al schaatsend te zingen en te acteren. Nandi is subliem als Annet die koste wat kost de vijf vrienden samen de Elfstedentocht wil laten schaatsen omdat ze dat in 1997 toen ze te jong waren om zelf mee te doen hebben afgesproken. Maar Annet heeft een onderliggende reden waarom ze dat wil, die zal ik hier verder niet benoemen. Nandi speelt afwisselend een sterke vrouw die de groep aanvoert en duidelijk weet wat ze wil maar ook kwetsbaar waar dat nodig is. Ze heeft een paar ijzersterke solonummers waarin ze elke noot weet te raken.
Wolter Weulink en Theo Martijn Wever spelen de rol van Sjoerd (de man van Annet) en zijn broer Pieter. De twee hebben al jaren ruzie en spreken elkaar niet meer tot ze samen de Tocht moeten gaan schaatsen. Door flashbacks wordt er mooi verteld waar de broers ruzie over hebben gekregen. In dit verband moet ook Jan Tekstra genoemd worden die de heit (vader) van de broers prachtig neerzet.
Boy Ooteman en Jolijn Henneman zijn in de vriendengroep als Rene en Kristien de vrolijke noot in de voorstelling. Boy speelt op overtuigende wijze de rol van Rene die eigenlijk niet zo goed kan schaatsen, en tegen beter weten in aan het avontuur begonnen is. Kristien sleept hem er doorheen.
Naast de verhaallijn van de vriendengroep draait het in deze voorstelling ook om Boukje, gespeeld door Maike Boerdam en Jelmer (Thijs Meester).
Boukje en Jelmer hebben samen de Elfstedentocht van 1997 geschaatst. Boukje is twee jaar geleden overleden en Jelmer wil de Tocht nog 1 keer rijden voor Boukje en op speciale plekken langs de route haar as uitstrooien. Boukje zit nog in het hoofd van Jelmer en in die hoedanigheid geef Maike prachtig invulling aan haar rol. Jelmer kan Boukje nog niet loslaten en Boukje wil niets liever dat hij dit doet en hulp zoekt bij anderen Het prachtige duet Zie mij, illustreert de worsteling waar Jelmer doorheen gaat in zijn verdriet om Boukje en waarin Boukje er bij hem op aandringt om anderen toe te laten en haar te laten gaan.
En dan het ijzersterke ensemble, super zang en dans en dat alles op schaatsen en een draaiende ijsvloer.
Een absolte must see wat mij betreft.